Giganotozaur (Giganotosaurus) to rodzaj dinozaura z podrzędu teropodów. Powszechnie uważa się, że żył we wczesnym cenomanie, około 99,6 do 97 milionów lat temu, na terenie dzisiejszej Argentyny.
Skamieniałości giganotozaura zostały odkryte w 1993 roku w patagońskich skałach formacji Candeleros, a w 1995 roku otrzymał on nazwę Giganotozaur carolini. Jego nazwa rodzajowa pochodzi ze starożytnej greki od słów: gigas/γίγας, czyli ‘gigant’, notos/νότος – ‘południowy’, odnośnie do miejsca pochodzenia, i sauros/-σαύρος – ‘jaszczur’. To gatunek typowy, został nazwany na cześć odkrywcy Rubéna D. Caroliniego.
Giganotosaurus należy do największych znanych lądowych mięsożerców. Jednak jego dokładna wielkość nie została ustalona. Szacuje się, że najbardziej kompletny okaz osiągał 12–13 m wysokości, z czaszką mierzącą od 1,53 do 1,80 m oraz masą ciała między 4,2 a 13,8 ton. Kość zębowa należąca do większego osobnika pozwoliła na oszacowanie jego długości na 13,2 m. Niektórzy badacze uznają zwierzę za większe od tyranozaura, historycznie uznawanego za największego z teropodów, inni zaś przyznają im równą wielkość, uznając oszacowanie większych wymiarów giganotozaura za przesadne.
Giganotozaur miał dobry węch, a jego zęby były lepiej przystosowane do cięcia niż do kruszenia. Gad był zdolny do zamykania szczęk szybkim ruchem, łapania i powalania zdobyczy przez silne ugryzienia. Wyrostek na brodzie mógł pomagać mu w opieraniu się naprężeniom podczas gryzienia zdobyczy. Giganotosaurus uważany jest za szczytowego drapieżnika swojego ekosystemu, który mógł żywić się młodocianymi zauropodami.
Giganotozaurowi przypisuje się stałocieplność (typ ciepłokrwistości) i metabolizm pomiędzy ssaczym a gadzim, pozwalający na szybki wzrost. Dinozaur poruszał się na dwóch nogach z prędkością 50 km/h – to dość szybko jak na swoje ogromne rozmiary. Smukły, spiczasty ogon ułatwiał mu utrzymanie równowagi i pomagał wykonywać ostre skręty. Kończyny przednie gigantozaura były trójpalczaste, a długie tylne nogi zakończone były bardzo ostrymi pazurami.
Na prośbę Caroliniego od 1995 roku holotyp dinozaura przebywa w Ernesto Bachmann Palaeontological Museum w Villa El Chocón. Okaz stanowi główny eksponat muzeum, umieszczono go na piaszczystym podłożu w poświęconej mu sali wraz z narzędziami używanymi przez paleontologów podczas wykopalisk. Zmontowana rekonstrukcja szkieletu wystawiana jest w przyległym pokoju.
Giganotosaurus pozostaje jednym z najbardziej kompletnych i dostarczających najwięcej informacji na temat karcharodontozaurydów.
Źródła
1. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Giganotozaur
2. https://www.encyklopedia.dinozaury.com/wiki/Giganotosaurus
