Informacja – dowód na istnienie Stwórcy?

Zobacz również

Skąd pochodzi coś takiego jak informacja? Czy to tylko produkt uboczny ewolucji Wszechświata i życia na Ziemi? Czy może jej źródłem jest jakaś wyższa inteligencja?

Pytanie o pochodzenie informacji – w kontekście teorii ewolucji i teorii pochodzenia Wszechświata – może niektórym wydawać się co najmniej dziwne lub wręcz niedorzeczne. Według teorii Wielkiego Wybuchu razem z Wszechświatem pojawiła się materia i energia. Naukowcy nie wspominają jednak o informacji. Skąd miałaby bowiem pochodzić? Ma ona znaczenie tylko wtedy, gdy ktoś inteligentny ją wysyła.

Ponadto, aby informacja spełniła swoje zadanie, wymagane jest istnienie nie tylko nadawcy, ale również odbiorcy. Tymczasem według teorii ewolucji jakiekolwiek istoty żywe (pełniące rolę zarówno nadawców, jak i odbiorców) pojawiły się dopiero kilkanaście miliardów lat po Wielkim Wybuchu. W tym kontekście bez istot żywych (zwłaszcza zwierząt i ludzi) nie możemy mówić o informacji. A zatem istnienie informacji zależy od istnienia życia.

Co warte podkreślenia, informacja sama w sobie nie jest bytem materialnym. Według uniwersalnej definicji informacji (UDI) posiada ona cztery elementy: kod, znaczenie, spodziewane działanie oraz intencję1. Choć do jej istnienia potrzebne są byty fizyczne (aparat nadawczy, aparat odbiorczy, nośnik), to o informacji możemy mówić dopiero wtedy, gdy przekaz posiada wspomniane cztery elementy, które również mają charakter niematerialny, “metafizyczny”.

Informatyka

Na określonym poziomie informacja może również pełnić rolę podtrzymującą funkcjonowanie jakiegoś złożonego systemu (niekoniecznie ludzkiego społeczeństwa). Wiemy o tym za sprawą co najmniej dwóch nowoczesnych dziedzin nauki.

Jedną z nich jest informatyka. Człowiek stworzył komputer (pierwsze koncepcje pojawiły się już w XIX wieku2), dzięki któremu ciężko nam wyobrazić sobie współczesne życie. Każda osoba pracująca przy komputerze musi zarówno wprowadzać do niego dane, jak i odczytywać je z ekranu monitora. Jednak najważniejsze w działaniu naszych komputerów jest to, czego zazwyczaj nie odczytujemy. Mowa o poleceniach, algorytmach i innych procesach, które nie są wyświetlane na monitorze, ale dzięki którym cały system (jakoś) funkcjonuje.

Aby jednak ów system działał poprawnie, informacja musi być poprawnie zakodowana i zaprogramowana. Ma to kluczowe znaczenie choćby w społeczeństwie, które działa tylko dzięki odpowiednim kodom: językowi i pismu, oraz dzięki umysłowi ludzkiemu, który pełni rolę oprogramowania. Podobnie jest z komputerami i innymi urządzeniami cyfrowymi (posiadającymi moc obliczeniową).

Co jednak najważniejsze, twórcami takich systemów obliczeniowych mogą być wyłącznie istoty, które same mają zdolność ich kodowania i programowania. Tylko ludzie są na tyle inteligentni, aby takie systemy tworzyć.

Genetyka

Czy również w przyrodzie istnieją systemy informatyczne działające podobnie do naszych urządzeń cyfrowych? Okazuje się, że tak: są to komórki biologiczne zawierające instrukcje genetyczne zapisane w kwasie deoksyrybonukleinowym (DNA). Dzięki genetyce, która jest drugą ze wspomnianych wyżej dziedzin (obok informatyki), wiemy, jak bardzo skomplikowane mogą one być.

W przeciwieństwie do urządzeń cyfrowych, które posługują się kodem binarnym (zerojedynkowym), łańcuchy DNA zawierają kody składające się z czterech chemicznych znaków: adeniny (A), cytozyny (C), guaniny (G) i tyminy (T). Są to zasady azotowe, które połączone w trójki tworzą tzw. kodony. Dzięki procesowi transkrypcji kodonów do mRNA i ich translacji (tłumaczenia) na określone aminokwasy powstają łańcuchy peptydowe (białkowe) potrzebne komórce. A to tylko najlepiej poznana funkcja DNA, za którą odpowiada zaledwie 2% łańcucha3.

Kod genetyczny jest arbitralny

Należy podkreślić, że określony kodon nie ma absolutnie żadnych powiązań chemicznych z odpowiadającym mu aminokwasem. Innymi słowy, kodony i aminokwasy są dobrane w sposób całkowicie arbitralny4, podobnie jak języki programowania w informatyce. Tym samym związki między kodonami a aminokwasami mają charakter niematerialny. Określony kodon stanowi po prostu informację dla komórki, której mechanizmy interpretacyjne (wykorzystujące cząsteczkę tRNA) odczytują z niego właściwe polecenie (taki czy inny aminokwas albo koniec syntezy peptydów).

Jakby tego było mało, dziś wiemy, że istnieją co najmniej 32 dodatkowe kody genetyczne, w których niektóre kodony odpowiadają za inne aminokwasy niż w standardowym kodzie genetycznym. Ponadto niektóre kodony, które kodują aminokwas, w innym kodzie genetycznym kodują polecenie stop lub odwrotnie. Tak jest w przypadku mitochondrialnego DNA kręgowców, w którym kodon AGA zamiast kodować argininę, koduje polecenie stop. Z kolei kodon TGA (UGA w mRNA) zamiast kodować polecenie stop, koduje tryptofan5.

Komputery DNA?

Informacje genetyczne zapisane w DNA okazują się być o wiele bardziej wydajne niż nawet najlepsze komputery oparte o elektronikę. Niewielki odcinek DNA może teoretycznie pomieścić nawet 330 000 TB danych6. Dla porównania, najpojemniejsze (i najdroższe) dyski SSD na rynku osiągają obecnie pojemność 100 TB7. Nic dziwnego, że od kilku dekad inżynierowie pracują nad tzw. biokomputerami lub komputerami DNA8.

Skąd więc pochodzi informacja?

Skoro do stworzenia informacji (i systemu informatycznego) potrzebna jest inteligentna istota, to skąd wzięła się informacja zawarta w DNA? Ewolucjoniści (zwłaszcza ateiści) są przekonani, że komórka biologiczna i jej DNA wyewoluowały przez miliony lat. Nie potrafią jednak odpowiedzieć na pytanie, jak wyewoluował kod genetyczny i jego informacja genetyczna. Szanse na to, aby nieożywiona materia jakimś zrządzeniem losu sama uporządkowała się w arbitralny kod genetyczny, który potem zostaje odczytany przez równie przypadkowo powstałą komórkę biologiczną, są zerowe9.

Informacja może zostać przekazana żywej istocie lub zakodowana tylko przez inną żywą istotę. Złożoność informacji zależy w dużej mierze od inteligencji tejże istoty. Zwierzęta mogą wysyłać między sobą proste sygnały (np. dźwięki), natomiast ludzie posługują się językiem i sami są zdolni kodować informację. Jednak stopień złożoności informacji zakodowanej w komórkach żywych istot przewyższa wszystko to, do czego człowiek obecnie jest zdolny10. To oznacza, że tylko istota określana mianem Boga lub Stwórcy jest zdolna do takiego poziomu kodowania, jaki znajdujemy w DNA.


Przypisy

  1. Riddle M., Information: Evidence for a Creator?, Answers in Genesis, 24.06.2010, https://answersingenesis.org/genetics/information-theory/information-evidence-for-a-creator/
  2. Guinness M., 19-th century mechanical computer project set to begin, Deutsche Welle, 23.01.2012, https://www.dw.com/en/19th-century-mechanical-computer-project-set-to-begin/a-6703016
  3. Purdom G., Decoding the Debris, Answers in Genesis, 1.07.2014, https://answersingenesis.org/genetics/junk-dna/decoding-debris/
  4. Is DNA coded information?, Creation Ministries International, 2.02.2012, https://creation.com/dna-language-information
  5. Zob.: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/Taxonomy/Utils/wprintgc.cgi?chapter=tgencodes
  6. Al-Ghaili H., Scientists Prove that DNA is More Efficient than Computers in Data Storage, Futurism, 17.08.2015, https://futurism.com/scientists-prove-that-dna-is-more-efficient-than-computers-in-data-storage
  7. Athow D., At 100TB, the world’s biggest SSD gets an (eye-watering) price tag, TechRadar.pro, 3.03.2022, https://www.techradar.com/news/at-100tb-the-worlds-biggest-ssd-gets-an-eye-watering-price-tag
  8. Ionkov L., Settlemyer B., DNA: The Ultimate Data-Storage Solution, Scientific American, 28.05.2021, https://www.scientificamerican.com/article/dna-the-ultimate-data-storage-solution/
  9. Common Code … Common Designer?, Answers in Genesis, 21.10.2016, https://answersingenesis.org/genetics/dna-structure/common-code-common-designer/
  10. Więcej na temat roli informacji w początkach naszego istnienia możesz przeczytać tu: https://answersingenesis.org/answers/books/in-beginning-was-information/

Zobacz również

Popularne artykuły

Skip to content
facebook facebook facebook