Żywe skamieliny kwestionują teorię ewolucji

Karol Darwin wierzył, że wśród skamieniałości znajdą się liczne ogniwa pośrednie oraz formy życia, które na przestrzeni milionów lat uległy udoskonaleniu. Odtąd odkryto miliardy skamielin, ale wśród nich nie ma żadnej bezsprzecznej formy przejściowej ani nawet form życia, które uległy udoskonaleniu. Dowodzą tego tak zwane „żywe skamieliny”, czyli organizmy znane ze skamielin, które żyją współcześnie i nie różnią się od swoich skamieniałych przodków.

Gekon

W 2004 roku dokonano fascynującego odkrycia w bryle bursztynu, która powstała w eocenie, czyli trzeciorzędzie, czyli według ewolucjonistów 56 mln lat temu¹. We wnętrzu bursztynu zachowała się w idealnym stanie mała jaszczurka, zwana gekonem. Dlaczego ten gekon zasadniczo nie różni się od współczesnego, skoro rzekomo dzieli je od siebie 56 mln lat? 

Ryby celakantokształtne

Ryby celakantokształtne (Coelacanthimorpha) uważano za wymarłe od ponad 65 mln lat. Ze względu na ich szczególną budowę ewolucjoniści uznali je za „brakujące ogniwo” między rybami a tetrapodami lądowymi, czyli zwierzętami poruszającymi się na czterech łapach. Ich fantazjom o brakującym ogniwie kres położyło odkrycie żywych osobników tego gatunku. W 1938 roku rybacy złowili rybę celakantokształtną u wybrzeży RPA, a w 1974 roku niedaleko Madagaskaru, a jeszcze jedną u brzegów wyspy Manado Tua². Tak jak w przypadku innych „żywych skamielin” współczesne okazy tej ryby zasadniczo nie różnią się od tych, które żyły rzekomo dziesiątki milionów lat temu…

Morskie głowonogi i kraby w bursztynie

Kilka lat temu grupa uczonych odkryła w Birmie niedużego kraba w bursztynie pochodzącym z warstw zwanych kredą, które ewolucjoniści datują na 100 mln lat³. Skamieliny podobnych krabów odkryto wielokrotnie w skałach z tego okresu i bez wyjątku zaliczono je do osobników morskich, a nie słodkowodnych⁴. W dużych kawałkach bursztynu znaleziono także morskie głowonogi, morskie ślimaki i małżoraczki⁵.

Dlaczego jest to takie istotne, że chodzi o morskie stworzenia uwięzione w bryłach bursztynu? Otóż bursztyn pochodzi z żywicy drzew, a drzewa rosną na lądzie, a nie w morzu. Żywica potrzebuje wody, aby stać się bursztynem. Badania bursztynu z Birmy, który uwięził te morskie stworzonka, świadczą, że powstał w środowisku leśnym, gdyż zawiera włókna drzewne i odchody owadów⁶. W kawałkach bursztynu znaleziono owady, w tym stawonogi, równonogi, roztocza, pająki i krocionogi, które występują w ściółce gęstych lasów wilgotnych, a nie na plażach⁷.

Obecność morskich stworzeń, takich jak głowonogi, w bryłach bursztynu pochodzącego ze środowiska leśnego stanowi zagadkę dla ewolucjonistów. Paleontolog dr Jann Vendetti wyznała: „nie wiem, jak to się stało, ponieważ bursztyn pochodzi z drzew. W jaki sposób dostał się do środowiska morskiego, aby uwięzić żywego, poruszającego się głowonoga? Nie mam pojęcia”⁸.

W normalnych warunkach kule żywicy nie osiągają tak wielkich rozmiarów, aby uwięzić całego ptaka czy jaszczurkę, jakie przytrafiają się w warstwach kredy⁹, które kreacjoniści datują na biblijny potop. Obecnie nie zdarza się, aby żywica spadała na morskie stworzenia w ściółce leśnej, gdyż one nie spacerują po ściółce gęstych lasów, a żywiczne lasy nie bywają zalewane przez morskie wody, które by tam zaniosły morskie organizmy.

Ewolucjoniści nie mają przekonującego wyjaśnienia dla tych odkryć, natomiast Biblia ma: potężne fale potopu mogły przetransportować morskie stworzenia w głąb lądu. Siła uderzeniowa tych fal była tak potężna, że łamała i rozrywała drzewa w lasach, powodując obfity upływ żywicy, która miała dość duże rozmiary, aby uwięzić żywe jaszczurki i ptaki, a także morskie stworzenia, przetransportowane przez wody w głąb lądów. Wyjaśnia to nie tylko obecność morskich stworzeń w bryłach bursztynu, ale także ich skamieliny występujące w skałach osadowych od kambru po trzeciorzęd, co obejmuje czas trwania biblijnego potopu¹⁰.

Mięsożerny świerszcz

W Brazylii uczeni odkryli skamielinę mięsożernego świerszcza (z rodziny Schizodactylidae) w warstwach zwanych kredą¹¹. Ten świerszcz wciąż żyje w kilku miejscach na świecie. Współczesne osobniki nie różnią się od swego przodka, który rzekomo żył 100 mln lat temu.

W bursztynie datowanym przez ewolucjonistów na 92 mln lat odkryto mrówki, które przypominają współczesne. W skamieniałych drzewach w parku Petrified Forest w Arizonie, datowanych na 200 mln lat, znaleziono skamieniałe gniazda pszczół i os, które przypominają współczesne¹².

Nie ma „ogniw pośrednich” ani form życia, które uległy udoskonaleniu na przestrzeni milionów lat. Ilekroć odkryto „żywą skamielinę”, czyli współcześnie żyjące stworzenie znane dotąd tylko ze skamielin, tylekroć nie różnią się one zasadniczo od siebie. Nie jest prawdopodobne, aby „żywe skamieliny” nie uległy znacznej zmianie, gdyby faktycznie dzieliły je od ich skamieniałych przodków dziesiątki milionów lat.

Przypisy

1. Aaron M. Bauer, Wolfgang Böhme, Wolfgang Weitschat, An Early Eocene gecko from Baltic amber and its implications for the evolution of gecko adhesion, „Journal of Zoology”, 265/4, 2005, s. 327-332.
2. Living fossil Fish turns up – again, „Creation”, marzec/maj 1999, 21/2, s. 8.
3. Javier Luque, red., Crab in amber reveals an early colonization of nonmarine environments during the Cretaceous, „Science Advances”, 7, 2021.
4. Ibid.
5. Javier Luque, red., Crab in amber reveals an early colonization of nonmarine environments during the Cretaceous, „Science Advances”, 7, 2021.
6. Javier Luque, Crab in amber reveals an early colonization of nonmarine environments during the Cretaceous, „Science Advances”, 7/43, 2021; Tim Clarey, Flood Explains Mysterious Crab in Amber, 11 listopada, 2021, w: https://www.icr.org/article/flood-explains-crab-in-amber.
7. P. Broly, S. Maillet, A. Ross, The first terrestrial isopod (Crustacea: Isopoda: Oniscidea) from Cretaceous Burmese amber of Myanmar, „Cretaceous Research”, 55, 2015, s. 220-228; G. Poinar Jr., A new genus of terrestrial isopods (Crustacea: Oniscidea: Armadillidae) in Myanmar amber, „Historical Biology”, 32, 2018, s. 583-588; Vincent Perrichot, Early Cretaceous amber from south-western France: Insight into the Mesozoic litter fauna, „Geological Acta”, 2, 2004, s. 9-22.
8. Michael Greshko, This ancient sea creature fossilized in tree resin. How’d that happen?, 13 maja 2019, w: news.nationalgeographic.com; cyt. w: Tim Clarey, Flood Explains Mysterious Crab in Amber, 11 listopada, 2021.
9. Fossil From 100 Million Years Ago Tells Us Extinct Baby Bird Could Hunt When It Hatched, „Forbes”, 10 lipca 2017, w: https://www.forbes.com/sites/grrlscientist/2017/06/10/baby-bird-fossil-discovered-caught-in-amber-100-million-years-ago/.
10. Timothy Clarey, Carved in Stone, Dallas, 2021, s. 101-113.
11. Diana Yates, Rare insect fossil reveals 100 million years of evolutionary stasis, „University of Illinois News Bureau”, 3 lutego 2011, w: https://news.illinois.edu/view/6367/205432.
12. Hans-Joachim Zillmer, Kłamstwo ewolucji, Warszawa: 2006, s. 214.

© Źródło zdjęcia głównego: Canva.