Ach ten prąd! Leczenie metodą Zenni

„Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach. Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa”¹. Mądrość jest darem. A jedynie używany dar może być błogosławieństwem dla innych. Dzięki tysiącom niezmordowanych umysłów w przeszłości dziś możemy się cieszyć tysiącami badań naukowych, nowoczesną technologią, która nie tylko zapewnia wygodne życie, ale w wielu przypadkach ratuje je.

Wstęp

„Medycyna fizykalna zajmuje się zastosowaniem metod fizycznych w celach leczniczych, zapobiegawczych i diagnostycznych. Pozostaje ona w ścisłej łączności z teoretycznymi i klinicznymi dyscyplinami medycyny oraz wieloma dziedzinami fizyki, techniki i nauk przyrodniczych”². Dziś przyjrzymy się metodzie elektroterapii opracowanej przez polskiego naukowca Viktora Żenni. Zanim do tego przejdziemy, poznajmy podstawy fizykoterapii. 

Podział leczenia fizykalnego

Leczenie fizykalne dzieli się na:

• termoterapię – leczenie ciepłem,
• światłolecznictwo – stosowanie promieni świetlnych widzialnych, niewidzialnych, nadfioletowych i podczerwonych (np. laser) oraz helioterapia – leczenie promieniami słonecznymi,
• elektrolecznictwo – stymulacja tkanek prądem stałym i biodynamicznym,
• prądy wielkiej częstotliwości, np. diatermia długo- i krótkofalowa oraz mikrofale,
• ultradźwięki – leczenie drganiami mechanicznymi,
• kinezyterapia – leczenie ruchem z wykorzystaniem gimnastyki leczniczej, ćwiczeń czynnych i biernych,
• hydroterapia – stosowanie wody w formie zabiegów (zabiegi hydrotermiczne) oraz ćwiczenia w wodzie (ćwiczenia hydrokinetyczne)³.

Prąd

Elektryczność otacza nas z każdej strony. Jako społeczeństwo jesteśmy zależni od prądu. Czym więc jest prąd i jakie może nieść ze sobą korzyści dla zdrowia?

Prąd to uporządkowany ruch ładunków elektrycznych pod działaniem pola elektrycznego⁴. Natężenie prądu wyrażane jest w amperach (A). W elektroterapii stosuje się prądy o niskich wartościach od kilku do kilkudziesięciu mA. Elektrostymulacje wykorzystują zarówno prąd stały, jak i zmienny. Wartość prądu stałego nie ulega zmianie w czasie, więc zwrot i kierunek przepływu ładunków elektrycznych jest taki sam. Wartość prądów zmiennych jest zależna od czasu. Wartości sygnału powtarzają się w określonych odstępach czasu. Wyrażane są częstotliwością w Hz opisującą ilość takich powtórzeń w ciągu 1 sekundy.

Metoda Zenni opiera się głównie o działanie prądu stałego, tj. galwanicznego, oraz dwóch rodzajów prądów diadynamicznych (MF i CP).

Historia elektrolecznictwa

Już w starożytności badano lecznicze właściwości prądu. Był on w głównej mierze pozyskiwany z ryb (węgorz, drętwa i zębacz nilowy elektryczny). Zarówno egipscy, jak i greccy naukowcy i lekarze odkrywali przeciwbólowe działanie tych ryb. Badania wykazują, że właściwości analgezji (zniesienia czucia bólu) tych ryb są porównywalne do sztucznych metod analgezji elektrycznej.

Wielki przełom nastąpił w 1663 r., kiedy niemiecki wynalazca Otto von Guericke wynalazł pierwszą maszynę elektrostatyczną. Pierwszym lekarzem, który zastosował sztuczną elektryczność w medycynie, był Niemiec Christian Kratzenstein. Z czasem pojawiało się wielu nowych entuzjastów elektroterapii, m.in. Jean-Paul Marat, który odkrył terapeutyczne efekty elektroterapii w leczeniu paraliżu, hemiplegii, reumatyzmu oraz innych schorzeń.

W sanatorium w Battle Creek został opisany pierwszy aparat do elektrostymulacji mięśni. Z czasem efekt zniesienia bólu dzięki elektryczności został przyjęty w stomatologii i chirurgii (np. podczas porodów i amputacji kończyn). W XX wieku zaczęto badać wpływ elektrostymulacji na mózg oraz odcinek szyjny kręgosłupa. Odnoszono liczne sukcesy w leczeniu lumbago, zapalenia nerwu kulszowego, neuralgii poopryszczkowej i bolesnego kurczu twarzowego⁵.

Metoda Zenni

Działanie metody Zenni oparte jest na pojęciu pola elektromagnetycznego organizmu. Każda komórka ciała wymaga stałej stymulacji bioelektrycznej. Przepływ bodźców elektrycznych jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Elektromotoryczne siły napędzają pracę narządów wewnętrznych oraz ich układów. Dzięki nim możliwy jest m.in. transport jonów między komórkami, przepływ krwi oraz przemiana materii.

Pompa sodowo-potasowa pobiera 2/3 energii komórki. Gdy dochodzi do zakłócenia sygnału elektrycznego, organizm zaczyna chorować. Dzięki stymulacji odpowiednich narządów możliwe jest usprawnienie procesów elektrochemicznych w organizmie, np. procesy między mózgiem a gruczołami dokrewnymi.

Metoda Zenni wykorzystuje 3 rodzaje prądów: galwaniczny, MF i CP. Zastosowane prądy mają wiele właściwości, m.in. pobudzają centralny układ nerwowy i odpornościowy, normalizują wydzielanie hormonów, stymulują pracę narządów wewnętrznych i gruczołów dokrewnych oraz układu rozrodczego. Dodatkowo zmniejszają napięcie mięśni szkieletowych, rozszerzają naczynia krwionośne i działają przeciwbólowo.

Poprzez wzmożoną aktywność organizm podejmuje procesy samonaprawcze, co daje zdumiewające efekty terapeutyczne. Największe sukcesy zostały osiągnięte przez dr. Żenni w zakresie leczenia chorób tarczycy (nadczynność i niedoczynność, choroba Graves Basedowa, Hashimoto, guzki tarczycy), przerostu gruczołu krokowego, depresji, chorób oczu, torbielowatości, niepłodności, chorób stawów i wielu innych.

Zakończenie

„Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach. Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa” – te starożytne słowa nabierają nowego znaczenia, gdy spojrzymy na ewolucję medycyny i fizykoterapii. W świecie współczesnej nauki metoda elektroterapii Zenni stanowi fascynującą syntezę mądrości przeszłości i innowacyjnych odkryć.

Elektrolecznictwo, z korzeniami sięgającymi starożytności, rozwijało się dzięki niezłomnym badaczom i wynalazcom, którzy zaczęli eksplorować lecznicze właściwości prądu. Dzięki nim dzisiaj możemy korzystać z zaawansowanych technologii elektroterapeutycznych, które nie tylko przynoszą ulgę w bólu, lecz także wspomagają procesy regeneracyjne w organizmie.

Metoda Zenni, opierając się na zrozumieniu pola elektromagnetycznego organizmu, otwiera nowe horyzonty w dziedzinie elektrolecznictwa. Wnikliwe badania i praktyka dr. Żenni wskazują na potencjał tej metody w leczeniu różnorodnych schorzeń, od chorób tarczycy po problemy stawów czy depresję. Mądrość ukryta w zastosowaniach fizykoterapii kieruje nasze spojrzenie ku przyszłości zdrowia, gdzie nowoczesność idzie w parze z naturalnymi mechanizmami samoregulacji organizmu.

Przypisy

1. Prz 1,20 UBG
2. T. Mika, Fizykoterapia, Warszawa 1979, s. 12
3. K. Radlak, Czynniki fizykalne – podział, www.fizjoterapeuty.pl [27.12.2023]
4. K. W. Augustyniak, Elektryczność wokół nas, Warszawa 1986, s. 27
5. A. Franek (red.), Nowoczesna elektroterapia, Katowice 2001, s. 9-12