Znaczenie wartości duchowych w karierze sportowej

Zobacz również

Strona głównaSportZnaczenie wartości duchowych w karierze sportowej

Każdego dnia miliony ludzi na całym świecie interesują się sportem. Oglądają go w telewizji, czytają o nim w różnych mediach, a w wielu przypadkach sami go uprawiają. Sport zdobył serca, umysły i ciała ludzi na całym świecie. Jest to ogólnoświatowe zjawisko, które nie ma względu na wiek, rasę, płeć, narodowość ani status społeczno-ekonomiczny1.

Wydarzenia na arenie sportowej tworzą prawdziwy spektakl. Finezja podań, precyzja strzałów, zacięta rywalizacja oraz niefortunne urazy i kontuzje sprawiają, że z zapartym tchem śledzimy wydarzenia na boisku. Sport pozwala nam przeżywać chwile euforii wraz z wygrywającą drużyną oraz dramaty, gdy nasi faworyci przegrywają.

Zagrożenia związane z uprawianiem sportu

Sport coraz częściej jest postrzegany jako integralna część naszej kultury. Jako zjawisko ma ogromny wpływ zarówno na społeczeństwo, jak i na jednostki. Tworzy przestrzeń, która kształtuje nasze postawy życiowe2.

Współczesne stadiony przypominają katedry, a gwiazdy sportu są traktowane jak quasi bogowie. Młodzi ludzie czerpią inspirację od swoich idoli, starając się naśladować ich postawę, determinację oraz wartości, które prezentują zarówno na boisku, jak i poza nim3.

Wielka presja i odpowiedzialność ciąży na zawodnikach, którzy są często oceniani i podziwiani przez publiczność. Dlatego oprócz dbania o dobrą kondycję, nie powinni oni zaniedbywać rozwoju w zakresie własnej moralności4.

Sport wiąże się z różnorodnymi obawami i zagrożeniami, szczególnie w kontekście degradacji zawodników. Często możemy dostrzec, że wartości, takie jak prestiż, pieniądze, medale, mistrzostwa oraz popularność, są stawiane wyżej niż dobrostan samego zawodnika5.

Wysoka presja na osiąganie jak najlepszych wyników w sporcie może prowadzić sportowca do kompromisu moralno-etycznego, gdzie ze względu na wysoką stawkę w zawodach, może zacząć stosować doping, ustawiać mecze oraz angażować się w inne niedozwolone praktyki, aby wygrać za wszelką cenę.

Kiedy sport staje się celem samym w sobie, a człowiek staje się narzędziem służącym innym interesom, na przykład prestiżowi i zyskowi, wówczas pojawiają się zaburzenia, które zanieczyszczają sport poprzez doping, nieuczciwość czy też brak szacunku do siebie i swoich przeciwników.

Bardzo powszechne są dziś w sporcie takie patologiczne zjawiska, jak:

  • stosowanie niedozwolonych środków farmakologicznych,
  • manipulowanie ludzkim życiem (np. stosowanie dopingu ciążowego w celu uzyskania optymalnej wydajności organizmu),
  • dawkowanie nadmiernych obciążeń treningowych,
  • przedkładanie celów komercyjnych ponad cele osobiste6.

Jednym z największych zagrożeń współczesnego sportu jest używanie dopingu, czyli różnorodnych substancji poprawiających fizyczną wydolność zawodników, co ma na celu uzyskanie przewagi nad konkurencją. Efekt takiego zwycięstwa jest krótkotrwały. Wielu znanych sportowców zostało złapanych na dopingu, na przykład Marion Jones, Lance Armstrong, a w Polsce znaczące kontrowersje wywołała afera związana z triathlonistą Robertem Karasiem.

Takie przypadki podważają uczciwość rywalizacji i prowadzą do długotrwałych konsekwencji. Sportowcy oskarżeni o doping tracą reputację i wsparcie swoich fanów. Często są zawieszani, a nawet wykluczani z zawodów, co negatywnie wpływa na ich kariery i życie osobiste7.

Udział w zawodach sportowych i dążenie do osobistego zwycięstwa mogą prowadzić do rozwoju negatywnych cech charakteru, takich jak egoizm, zarozumiałość, nadmierna ambicja oraz przecenianie własnych możliwości. Niewłaściwie ukierunkowany sport może wyrządzić wiele szkód moralnych, objawiających się nieuczciwością w rywalizacji, brakiem poszanowania przepisów, brakiem kultury i zaangażowania, brutalnością, zarozumiałością, lekceważeniem oraz zawiścią wobec przeciwników8.

Znaczenie wartości duchowych w życiu sportowca

Współczesny świat sportu koncentruje się na wynikach, osiągnięciach i rywalizacji. Jednakże dla wielu sportowców wartości duchowe odgrywają kluczową rolę w ich rozwoju osobistym i zawodowym. Wartości te mogą dostarczać wewnętrznej siły, poczucia celu oraz moralnego kompasu, który prowadzi ich przez zawiłości kariery sportowej.

Sport kształtuje osobowość i charakter zawodnika, a etyka chrześcijańska może odegrać istotną rolę w rozwijaniu pozytywnych cech charakteru i właściwych zachowań na boisku. Chrześcijańskie wartości, takie jak uczciwość, pokora, szacunek dla innych oraz duch współpracy, mogą pomóc sportowcom w utrzymaniu moralnej integralności i zdrowej rywalizacji. Dzięki etyce chrześcijańskiej sportowcy mogą rozwijać swoje talenty w sposób, który nie tylko przynosi im sukcesy, ale również buduje ich jako osoby o silnym, moralnym charakterze9.

Podstawowe zasady etyki chrześcijańskiej w sporcie

Miłość i szacunek dla innych

Chrześcijańska etyka kładzie duży nacisk na miłość i szacunek dla innych ludzi. W sporcie oznacza to fair play, uczciwość i szacunek do sędziów i rywali.

Pokora i skromność

W kontekście sportowym pokora pozwala zawodnikom uznawać swoje sukcesy i porażki z równym spokojem, doceniając wysiłek zarówno własny, jak i swoich przeciwników. Skromność natomiast pomaga unikać zarozumiałości i nadmiernego wywyższania się, promując postawę, w której liczy się nie tylko wynik, ale także sposób, w jaki został on osiągnięty.

Zdj. 1. Wartości duchowe w sporcie.
Zdj. 1. Wartości duchowe w sporcie.

Dążenie do doskonałości

Chrześcijaństwo podkreśla znaczenie rozwoju duchowego i moralnego. Sportowiec kierujący się tymi wartościami będzie dbał nie tylko o rozwój fizyczny, ale również o rozwój duchowy, co może mu pomóc w osiągnięciu wewnętrznej harmonii i równowagi.

Zasady fair play

Etyka chrześcijańska podkreśla znaczenie takich wartości jak uczciwość i sprawiedliwość. Zasady fair play w sporcie odzwierciedlają te wartości, promując uczciwą rywalizację i szacunek do przeciwnika. Zawodnik, który kieruje się tymi zasadami, będzie dążył do zwycięstwa w sposób uczciwy, unikając oszustw i nieczystych zagrań.

Samodyscyplina i samokontrola

Etyka chrześcijańska promuje samodyscyplinę i kontrolę nad swoimi działaniami. Te cechy są niezwykle ważne w sporcie, gdzie samodyscyplina w treningach i zdrowy styl życia mogą decydować o sukcesie zawodnika. Sportowiec, który potrafi kontrolować swoje emocje i zachowania, będzie bardziej skoncentrowany i skuteczny.

Równowaga między karierą a życiem duchowym

Ważne jest, aby sportowiec nie pozwolił sobie, aby jego kariera przysłoniła jego życie duchowe i moralne. Regularne uczestnictwo w nabożeństwach i życie w zgodzie z Dekalogiem są ważnymi elementami tej równowagi.

Wypowiedzi wielu znanych i utalentowanych polskich sportowców odzwierciedlają ich świadome i pogłębiane przekonania religijne, które często wynieśli z domu rodzinnego. Pokazują one, jak umiejętnie łączą sportową aktywność z praktykowaniem wymagań wiary w życiu osobistym, społecznym i rodzinnym10.

Wielu sportowców chętnie dzieli się świadectwem swojej wiary. Były koszykarz ligi NBA Marcin Gortat tak wypowiedział się na temat swojej wiary:

Wiara w Boga pozwala mi na życie w komforcie pozytywnych nadziei, uczuć, nie tylko w stosunku do moich bliźnich, ale i ludzi, i świata w ogóle, dlatego uważam się za człowieka szczęśliwego z powodu wiary, która daje mi nadzieję11. 

Kamil Stoch, wybitny polski skoczek narciarski, wielokrotnie w wywiadach podkreślał, że swoje sukcesy zawdzięcza Bogu. Stoch opowiadał o tym, jak wiara odgrywa kluczową rolę w jego życiu i karierze sportowej. Zawsze znajdował czas na modlitwę przed zawodami, wierząc, że to właśnie dzięki Bożej opiece osiąga doskonałe wyniki. Sportowiec zaznaczał przy tym, że nie modlił się do Boga w sytuacjach kryzysowych, ale przede wszystkim po to, aby Bogu okazać wdzięczność. Stoch tak wypowiadał się na temat wiary:

Jeśli człowiek ciężko pracuje, wierzy w to, co robi, jest pozytywnie nastawiony do świata i ufa Bogu, to nie ma rzeczy niemożliwych12.

Religia może być ważnym aspektem w życiu sportowca. Zawodnicy często podczas zawodów sportowych wskazują na niebo lub robią znak krzyża. Odwoływanie się do Siły Wyższej daje im poczucie bezpieczeństwa i pomaga w uwolnieniu się od stresu i lęku związanego z rywalizacją na najwyższym poziomie.

Wiara pomaga im również zachować optymizm w przypadku rozczarowujących wyników bądź doznania kontuzji. W momentach, gdy wszystko wydaje się iść nie po ich myśli, wiara pozwala im znaleźć sens i motywację do dalszej pracy13.

Jedną z najważniejszych zasad i prawd biblijnych jest miłość wobec bliźniego. Sportowcy zasadę tę manifestują poprzez okazywanie szacunku przeciwnikom z innego klubu, kolegom z drużyny oraz fanom. W karierze sportowej miłość wobec bliźniego przejawia się także w uczciwej rywalizacji i szacunku wobec zasad gry.

Sportowiec, który kieruje się tym przykazaniem, nie tylko dąży do osiągnięcia sukcesu, ale również stara się być inspiracją dla innych, promując wartości, takie jak pokora, pracowitość i empatia.

Zawodnik, który ceni sobie wartości duchowe, nie będzie narażać świadomie własnego oraz cudzego zdrowia i życia. Nie zdecyduje się na stosowanie zakazanego dopingu, który może mu zaszkodzić w karierze. Wartości, takie jak medale, zwycięstwa, rekordy, pieniądze czy prestiż, będą miały dla niego znaczenie jedynie w sytuacji, gdy zostaną osiągnięte z poszanowaniem zasady nadrzędności osoby sportowca14.

Rozwój charakteru sportowca oparty na chrześcijańskich wartościach wyposaża go w niezbędne umiejętności życiowe, które wykraczają poza jego karierę sportową. Dzięki zasadom takim jak pokora, uczciwość, wytrwałość i empatia, sportowcy nie tylko osiągają sukcesy na boisku, ale również stają się lepszymi ludźmi w życiu codziennym.


Przypisy

  1. M. R. Shafer, R. Song, Well Played: A Christian Theology of Sport and the Ethics of Doping, „The Lutterworth Press”, 2015, s. 1-8.
  2. Sport und Theologie, https://www.kirchliche-dienste.de/arbeitsfelder/sport/sport-und-theologie [dostęp: 03.07.2024].
  3. M. R. Shafer, op.cit. s. 9-46. 
  4. J. Czechowski, Kalos kagathos, czyli o wartościach osobowych w sporcie, „Paedagogia Christiana” 2/23, 2013, s. 131.
  5. J. Kostorz, Sport w wychowaniu i ewangelizacji, „Pedagogia Christiana” 1/23, 2009, s. 94-95. 
  6. Ibid. 
  7. M. R. Shafer, op. cit. s. 9-46. 
  8. J. Czechowski, op. cit. s. 136-137. 
  9. M. Pisarek, Rola sportu w rozwoju i świadectwie wiary, „Studia Leopoliensia” 7(2014), s. 221-232. 
  10. J. Cygan, Wiara w życiu sportowców, w: Wiara a sport”, SALOS, Warszawa 1999, s. 80. 
  11. M. Pisarek, op.cit.
  12. A. Ścibik, Kamil Stoch zdobył złoty medal olimpijski…i zaczęło się, 12.02.2014, https://opoka.org.pl/biblioteka/P/PR/as_stoch_wiara [dostęp: 03.07.2024].
  13. N. T. Bell, S. R. Johnson, J. C. Petersen, Strength of Religious Faith of Athletes and Nonathletes at Two NCAA Division III Institutions, The Sport Journal”, styczeń 2009, https://thesportjournal.org/article/strength-of-religious-faith-of-athletes-and-nonathletes-at-two-ncaa-division-iii-institutions/ [dostęp: 03.07.2024].
  14. Z. Dziubiński, Wiara-wychowanie-sport, w: Wiara a sport”, SALOS, Warszawa 1999, s. 257.

© Źródło zdjęcia głównego: Canva.

Zobacz również

Poprzedni artykuł
Następny artykuł

Popularne artykuły

Skip to content
facebook facebook facebook