Liściec olbrzymi

Zobacz również

Liściec olbrzymi (Pulchriphyllium giganteum) jest  gatunkiem owada zaliczanego do rodziny liściowatych. Reprezentuje rząd straszyków. Pierwszy naukowy opis zwierzęcia powstał w 1984 roku. Został on przygotowany przez Hausleithnera w Malezji. W 2021 roku owada zaklasyfikowano do rodzaju Pulchriphyllium. To największy reprezentant tej grupy zwierząt. Dojrzałe osobniki zwykle dorastają do 105 mm długości. Owady te tworzą liczne populacje w zachodnich rejonach Malezji. Preferują regiony, gdzie panuje tropikalny klimat.

Liśćce olbrzymie są gatunkiem monotypowym. Oznacza to, że w jego obrębie nie wydziela się żadnych podgatunków. Owady te cieszą się ogromną popularnością wśród hodowców. Dzieje się tak przede wszystkim z uwagi na ich ciekawy wygląd oraz niezbyt wygórowane wymagania żywieniowe.

Wygląd

Liściec olbrzymi kształtem ciała i kolorystyką do złudzenia przypomina liść. Owad ma silnie spłaszczone ciało w kierunku grzbietobrzusznym. To sprawia, że typowy przedstawiciel tego gatunku jest bardzo cienki. Nie dotyczy to jedynie samic tuż przed złożeniem jaj. Ich obłoki są bowiem lekko pogrubione. 

Pokrywy skrzydeł posiadają żyłkowanie. Liśćce najczęściej przybierają zielony kolor, aby możliwie jak najwierniej upodobnić się do części roślin, na których przebywają. Niektóre osobniki mogą jednak odznaczać się zółtawym albo brązowym ubarwieniem. Na ich odwłokach widać też gęsto rozmieszczone ciemne plamki.

Dorastający do mniej więcej 12 cm długości owad znakomicie imituje liść. Nawet brzegi jego ciała są nierównomierne. Wyglądają jakby były nadgryzione. Niekiedy zostają faktycznie potraktowane w ten sposób przez inne owady. To jednak nie powoduje większego uszczerbku na zdrowiu tych zwierząt. Brak rozwiniętego unerwienia w odwłoku sprawia, że owad nie odczuwa bólu w trakcie podgryzania jego ciała.

Liściec po dotknięciu zaczyna się delikatnie kołysać. W ten sposób imituje kołyszący się na wietrze liść. Czasem pod wpływem podrażnienia przez intruza spada na ziemię. Pozostaje tam bez ruchu przez dłuższy czas.

Dymorfizm płciowy u liśćców olbrzymich

U liśćców olbrzymich występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Dla samic charakterystyczne są duże pokrywy skrzydłowe. Nie dysponują one jednak tylnymi skrzydłami. Stąd wynika ich praktyczna niezdolność do lotu. Skrzydła samców są mniejsze, ale bardziej funkcjonalne. Dzięki posiadaniu tylnej pary osobniki płci męskiej mogą latać. W praktyce częściej można jednak natknąć się na samicę. Pierwszego samca człowiek miał okazję zaobserwować dopiero w 1994 roku.

Żywienie i rozmnażanie.

Liściec olbrzymi nie ma zbyt wygórowanych wymagań żywieniowych. W skład jego diety w warunkach hodowlanych wchodzą głównie liście dębu oraz jeżyny. W środowisku naturalnym wzbogacają też swój jadłospis m.in. o liście mango.

U liśćców występuje dzieworództwo. Choć gatunek ten jest rozdzielnopłciowy, obecność samców nie jest konieczna do wydania na świat potomstwa. Samica w odpowiednim czasie składa jaja o brązowym lub czarnym zabarwieniu. Swym wyglądem przypominają one nasiona. 

Liściec przy składaniu jaj nie wybiera żadnego konkretnego miejsca. Zwykle pozostawia je na liściach lub w pobliżu nich. Im bliżej znajduje się główne źródło pokarmu dla przyszłych larw, tym mają one większe szanse na przeżycie. Młode osobniki niemające dostępu do pożywienia giną w krótkim czasie. Tak następuje ich naturalna selekcja.

Rozwój

Młode wykluwają się z jaj po upływie około pół roku od złożenia. Czerwone lub brązowe nimfy nie mają skrzydeł. Kolorystyka ciała owadów zmienia się po jakimś czasie. Ich dieta przez całe życie pozostaje jednak taka sama. Także tryb życia liśćców nie ulega większym przeobrażeniom na przestrzeni kolejnych miesięcy. Większość dnia spędzają one na liściach pogrążone w bezruchu. Wzmożoną  aktywność wykazują dopiero po zapadnięciu zmroku. Wówczas zaczynają żerować.

Nimfa liśćca od momentu wyklucia się z jaja do osiągnięcia dorosłej formy rozwija się przez około rok. W tym czasie kilkukrotnie linieje. Po ostatniej wylince wyrastają jej pokrywy skrzydłowe. Średnia przeżywalność imago wynosi sześć miesięcy.

Liściec olbrzymi – hodowla

Liśśce preferują wilgotne środowisko. Dlatego najlepiej jest trzymać je w terrariach z obficie skropionym wodą wnętrzem. Kluczowe jest też zapewnienie im relatywnie wysokiej temperatury. Powinna ona wynosić co najmniej 27 stopni C. Kluczową rolę odgrywa ponadto właściwa wentylacja miejsca trzymania owada. Zapobiega ona bowiem szybkiemu pleśnieniu znajdujących się wewnątrz części roślinnych.

Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:


Źródło

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Pulchriphyllium_giganteum [dostęp: 11.04.2025]

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Bernard DUPONT. Licencja: CC BY-SA 2.0.

Jeśli podzielasz naszą misję i chciałbyś wesprzeć nasze działania, możesz to zrobić:

Z góry dziękujemy za okazaną nam pomoc!

Zobacz również

Poprzedni artykuł
Następny artykuł

Popularne artykuły

Przejdź do treści
ewolucja-myslenia-v4A-bez-napisu-01-green-1
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.

facebook facebook facebook
x Chcę pomóc 1,5%strzałka