Kornik drukarz (Ips typographus) to chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych (Scolytinae). Występuje w Europie, Azji Mniejszej, Chinach, Japonii oraz w Korei Północnej i Południowej.
Morfologia kornika drukarza
Dorosłe korniki mają 4,0–5,5 mm długości. Są cylindryczne, masywne, czarne lub ciemnobrązowe. Na spadach pokryw znajdują się po cztery kolce. Trzeci z nich jest największy i przypomina maczugę.
Jaja kornika drukarza są żółtawobiałe. Larwy są białe i beznogie, a poczwarki białe.
Cykl życia
Korniki drukarze rozmnażają się w korze martwych lub osłabionych drzew. Zimują w ściółce leśnej lub w drzewach, gdy warunki są trudne. W sprzyjającym momencie dorosłe osobniki migrują do 800 m w poszukiwaniu drzewa. Po znalezieniu gospodarza drążą tunele, w których następnie składają jaja.
Larwy wykluwają się pod korą. Żywią się nią, a następnie przepoczwarzają. W ciągu roku mogą narodzić się nawet trzy pokolenia tych owadów. Korniki przyciągają się feromonami i reagują na substancje chemiczne wydzielane przez drzewa.
Rozprzestrzenianie się korników drukarzy
Korniki mogą szybko kolonizować duże obszary. Ich aktywność wzrasta po burzach, suszach lub infekcjach grzybowych, które osłabiają drzewa. Najczęściej atakują drzewa świerkowe, ale mogą również zarażać sosny, jodły i modrzewie.
Zdrowe drzewa bronią się, wydzielając żywicę zawierającą substancje owadobójcze. Jednak przy masowych atakach ta obrona jest nieskuteczna.
Wpływ ekologiczny
Kornik drukarz znacząco wpływa na lasy świerkowe. Jest uznawany za gatunek kluczowy, ponieważ zmienia środowisko i wpływa na wiele organizmów. Pomaga odnawiać lasy i przyczynia się do rozrastania się jedynie odporniejszych drzew.
Wpływ ekonomiczny
Korniki przenoszą grzyby, w tym Ophiostoma polonicum. Ten grzyb zatyka tkanki przewodzące wodę w drzewach, powodując ich śmierć. Barwi drewno na niebiesko, obniżając tym samym jego wartość handlową. Epidemie korników są poważnym zagrożeniem dla przemysłu drzewnego.
Kornik drukarz – wykrywanie
Infekcję drzew można rozpoznać po brunatnym pyle u podstawy pni. Często widać otwory w korze i wycieki żywicy.
Kontrola i zapobieganie
Metody kontroli kornika są kontrowersyjne. W parkach narodowych, takich jak Park Narodowy Szumawa w Czechach, niektórzy proponują pozostawienie lasów samym sobie. Inni, szczególnie związani z przemysłem, optują za usuwaniem chorych drzew.
Metody zapobiegania:
- Pułapki feromonowe – mogą zmniejszać liczebność korników, choć ich skuteczność jest sporna.
- Pułapki drzewa – specjalnie oznaczone drzewa usuwa się przed wykluciem larw.
- Czystka – usuwanie wiatrołomów i słabych drzew.
Wczesne wykrycie infekcji jest kluczowe dla skutecznej kontroli.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Gnu pręgowane
- Czapla purpurowa
- Genealogie Jezusa Chrystusa w Nowym Testamencie
- Maskarada z UFO
- Opętanie przez demony – dowód na niewidzialną rzeczywistość?
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/European_spruce_bark_beetle [dostęp: 16.01.2025].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: brak. Licencja: CC BY-SA 3.0.
