Drozd śpiewak (Turdus philomelos) rozmnaża się w lasach, ogrodach i parkach. Jest częściowo wędrowny, a wiele ptaków zimuje w południowej Europie, Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie; został również wprowadzony do Nowej Zelandii i Australii. Chociaż nie jest zagrożony to w niektórych częściach Europy odnotowano poważny spadek populacji, prawdopodobnie z powodu zmian w praktykach rolniczych.
Drozd śpiewak buduje schludne, wyłożone błotem gniazdo w krzaku lub na drzewie i składa od czterech do pięciu ciemnoniebieskich jaj. Jest wszystkożerny i ma zwyczaj używania ulubionego kamienia, na którym rozbija muszle ślimaków. Podobnie jak inne ptaki siadające (wróble), jest podatny na drapieżnictwo ze strony kotów i ptaków drapieżnych.
Opis
Drozd śpiewak ma długość od 20 do 23,5 centymetra i waży od 50 do 107 gram. Samiec i samica są do siebie podobne, z jednolicie brązowymi grzbietami i czarno kropkowanymi kremowymi lub żółtawobrązowymi spodnimi częściami ciała. Młode przypominają dorosłe osobniki, ale mają pomarańczowe lub żółtawobrązowe smugi na grzbiecie i skrzydłach. Drozd śpiewak ma krótki, ostry dźwięk. Śpiew samca to głośna, wyraźna seria fraz muzycznych, powtarzanych dwa do czterech razy, przeplatana zgrzytliwymi dźwiękami. Pojedynczy samiec może mieć repertuar ponad 100 fraz, z których wiele jest kopiowanych od rodziców i sąsiednich ptaków. Naśladownictwo może obejmować imitację przedmiotów stworzonych przez człowieka, takich jak telefony, a drozd śpiewak będzie również powtarzał dźwięki ptaków w niewoli.
Rozmieszczenie i siedlisko
Drozd śpiewak gniazduje w większości Europy oraz na Ukrainie i w Rosji, prawie do jeziora Bajkał. Ptaki ze Skandynawii, Europy Wschodniej i Rosji zimują wokół Morza Śródziemnego, w północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie, ale tylko niektóre ptaki opuszczają swoje tereny lęgowe. W Wielkiej Brytanii drozdy śpiewaki są powszechnie spotykane tam, gdzie są drzewa i krzewy. Takie obszary obejmują parki, ogrody, lasy iglaste i liściaste oraz żywopłoty.
Chociaż jest powszechny i szeroko rozpowszechniony w Nowej Zelandii i Australii przetrwała tam tylko mała populacja wokół Melbourne. W Nowej Zelandii wprowadzenie obcych gatunków ptaków wywołało ograniczony, ale negatywny wpływ na drozdy. Jako gatunek wprowadzony nie ma ochrony prawnej w Nowej Zelandii i może być zabijany w dowolnym czasie. Drozd śpiewak zazwyczaj gniazduje w lesie i pobliskimi bardziej otwartymi obszarami, a w Europie Zachodniej korzysta również z ogrodów i parków.
Zachowanie i ekologia
Drozd śpiewak zazwyczaj nie jest towarzyski, chociaż kilka ptaków może razem nocować zimą lub być luźno związanych w odpowiednich siedliskach żerowania. Drozd śpiewak ma tendencję do regularnego powracania do tych samych zimowisk. Jest to monogamiczny gatunek terytorialny, a na obszarach, gdzie jest w pełni wędrowny, samiec ponownie ustanawia swoje terytorium lęgowe i zaczyna śpiewać, jak tylko wróci. W łagodniejszych obszarach, gdzie niektóre ptaki pozostają przez cały rok, rezydujący samiec pozostaje na swoim terytorium lęgowym, śpiewając sporadycznie, ale samica może ustanowić oddzielne indywidualne zimowisko, dopóki nie rozpocznie się formowanie par wczesną wiosną.
Podczas migracji drozd śpiewak podróżuje głównie nocą. Leci w luźnych stadach i często wydaje dźwięki, aby utrzymać kontakt. Migracja może rozpocząć się już pod koniec sierpnia, ale większość ptaków, mających do pokonania krótsze odległości, kieruje się na południe od września do połowy grudnia.
Rozmnażanie i przetrwanie
Samica drozda buduje gniazdo w kształcie kubka wyściełane błotem i suchą trawą w krzaku, na drzewie lub na pnączu. Składa cztery lub pięć błyszczących jasnoniebieskich jaj, które są lekko nakrapiane czarnym lub fioletowym kolorem. Samica wysiaduje jaja sama przez 10-17 dni, a po wykluciu młode pozostają w gnieździe przez podobny czas, zanim osiągną zdolność do lotu. Dwa lub trzy lęgi rocznie są normą. Średnio 54,6% brytyjskich młodych osobników przeżywa pierwszy rok życia, a roczna przeżywalność dorosłych wynosi 62,2%. Typowa długość życia wynosi trzy lata, ale maksymalny zarejestrowany wiek to 10 lat i 8 miesięcy.
Żywienie
Drozd śpiewak jest wszystkożerny, jedząc szeroki zakres bezkręgowców, zwłaszcza dżdżownice i ślimaki, a także miękkie owoce i jagody. Drozd znajduje zwierzęta wzrokiem, stosuje technikę biegu i zatrzymania na otwartym terenie. Przeszukuje ściółkę leśną w poszukiwaniu potencjalnych pokarmów.
Ślimaki lądowe są szczególnie ważnym składnikiem diety, gdy susza lub trudne warunki pogodowe utrudniają znalezienie innej żywności. Drozd często używa ulubionego kamienia jako kowadła do rozbijania skorupy ślimaka, zanim wyciągnie miękkie ciało i wyciera je o ziemię przed spożyciem. Pisklęta są głównie karmione pokarmem zwierzęcym, takim jak dżdżownice, ślimaki, ślimaki i larwy owadów.
Status i ochrona
Drozd śpiewak ma szeroki zasięg, obejmujący około 10 milionów kilometrów kwadratowych, oraz liczną populację, która w samej Europie wynosi od 40 do 71 milionów osobników. W Wielkiej Brytanii i Holandii populacja spadła o ponad 50%. Największe spadki obserwuje się na terenach rolniczych (73% od połowy lat 70-tych). Dokładne przyczyny spadku nie są znane, ale mogą być związane z utratą żywopłotów, przejściem na siew roślin jesienią zamiast wiosną oraz być może ze zwiększonym użyciem pestycydów. Zmiany te mogą zmniejszyć dostępność pokarmu i miejsc gniazdowania.
Źródła
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Song_thrush [dostęp: 01.07.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Dion Art. Licencja: CC BY-SA 4.0.
