Paw indyjski
Paw indyjski, paw niebieski, paw zwyczajny (Pavo cristatus) to gatunek dużego ptaka grzebiącego z rodziny kurowatych (Phasianidae). W naturze występuje na subkontynencie indyjskim. Jako ptak hodowlany występuje na całym świecie.
Paw indyjski zamieszkuje bardziej suche nizinne obszary Sri Lanki. Na subkontynencie indyjskim występuje głównie poniżej wysokości 1800 m, a w rzadkich przypadkach na wysokości około 2000 m. Występuje w suchych lasach liściastych, ale może przystosować się do życia w regionach uprawnych oraz w pobliżu domostw, gdzie zwykle jest dostępna woda.
Pawie to ptaki o większych rozmiarach, osiągają długość od dzioba do ogona od 100 do 115 cm, a w pełni wyrośnięty osobnik nawet od 195 do 225 cm i waży od 4 do 6 kg. Samice są mniejsze, mają około 95 cm długości i ważą 2,75-4 kg. Paw indyjski to jeden z największych i najcięższych przedstawicieli tego gatunku.
Paw indyjski wykazuje wyraźną formę dymorfizmu płciowego (różnice morfologiczne między osobnikiem męskim a żeńskim). Samiec jest jaskrawo ubarwiony, a jego niebieski wachlarzowaty grzebień z piór na głowie jest dobrze rozpoznawalny. Ma długi kolorowy ogon z piór. Te sztywne pióra unoszą się w wachlarz i drgają podczas pokazu w czasie zalotów. Pomimo długości i rozmiaru tych piór, pawie wciąż potrafią latać. Samice mają brązowy wierzch ciała i jasny spód. Nie posiadają trenu, mają natomiast na głowie „koronę” z kilku małych piór.
Paw indyjski odżywia się głównie jagodami, zbożami, ale poluje też na węże, jaszczurki i małe gryzonie. Jego głośne okrzyki ułatwiają wykrycie go. Żeruje na ziemi w małych grupach i zwykle próbuje uciec pieszo przez zarośla, unikając latania, choć potrafi wlecieć na wysokie drzewo, aby się ukryć.
Samce prezentują się podczas zalotów, podnosząc osłony górnego ogona w łukowaty wachlarz. Skrzydła są na wpół otwarte i opuszczone, a długie pióra okresowo wibrują, wydając infradźwięki. Kogut początkowo jest zwrócony twarzą do kury i dumnie podskakuje, a czasem odwraca się, by pokazać ogon.
Pawie pióro jest jego charakterystyczną cechą morfologiczną i pierwszym obrazem, który pojawia się w naszych głowach, gdy myślimy o tym ptaku. Ale pawie nie rodzą się z tymi kolorowymi piórami. Samce zaczynają wybarwiać się w wieku około trzech miesięcy, a ich pióra stają się w pełni rozwinięte dopiero po osiągnięciu dojrzałości płciowej w wieku około trzech lat. Pawie przechodzą również pierzenie i tracą pióra pod koniec okresu godowego, które odrastają, zanim nadejdzie następny sezon.
Pióra pawia niesamowicie błyszczą, gdyż mają krystaliczne struktury, które w zależności od tego, ile światła na nie pada, odbijają różne długości fal, ukazując jasne, błyszczące kolory, które są fascynujące.
Duże zwierzęta, takie jak lamparty, szakale złociste i tygrysy, mogą atakować dorosłe pawie. Jednak tylko lamparty polują na nie regularnie, ponieważ dorosłe pawie są trudne do złapania, gdyż zwykle uciekają przed drapieżnikami, wlatując na drzewa.
W niektórych częściach Indii ptaki są uciążliwe dla rolnictwa, ponieważ niszczą uprawy. Wydaje się jednak, że niekorzystny wpływ na uprawy jest równoważony przez korzystną rolę, jaką odgrywają, pochłaniając ogromne ilości szkodników takich jak koniki polne. Mogą również stanowić problem w ogrodach i domach, gdzie uszkadzają rośliny, atakują swoje odbicia (tłukąc w ten sposób szyby i lustra), niszczą samochody poprzez przerysowanie ich.
W okresie godowym samica pawia składa od czterech do ośmiu jasno brązowych jaj, które wysiaduje do momentu wyklucia się piskląt, co zajmuje około 28 dni. Samce nie odgrywają żadnej roli w wychowywaniu młodych. Pisklęta po wykluciu się z jaj są zdolne do lotu mniej więcej po tygodniu. Większość pawi osiąga dojrzałość płciową w wieku trzech lat.
W niewoli żyją do 23 lat, ale szacuje się, że na wolności dożywają tylko około 15 lat.
Źródła
- https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Paw_indyjski
- https://www.nathab.com/know-before-you-go/asia-the-pacific/india/wildlife-guide/indian-peafowl/
- tps://www.britannica.com/animal/peacock
- https://www.natureinfocus.in/animals/all-about-the-indian-peafowl
