W świecie naukowym istnieje popularne przekonanie, że dinozaury wyginęły w wyniku uderzenia w Ziemię asteroidy 66 milionów lat temu. Z kolei naukowcy zajmujący się stworzeniem twierdzą, że to globalny potop był przyczyną wyginięcia tych stworzeń. Co więc zabiło dinozaury – uderzenie czy powódź? Trzy naukowe wskazówki naprowadzają nas na właściwą odpowiedź.
Wskazówka 1 – żaby
Żaby to najbardziej rzucająca się w oczy wskazówka. Skoro uderzenie domniemanej asteroidy było wystarczająco silne, by wybić mocne, olbrzymie dinozaury o grubej skórze – i to na całym świecie! – zapewne w pierwszej kolejności zniszczyłoby płazy o cienkiej skórze. Taki sam los powinien był spotkać niektóre delikatne małże, a jednak tak się nie stało.
Skamieniałości żab i małży odkryte w sąsiedztwie skamieniałych kości dinozaurów wyglądają dokładnie tak, jak współczesne żaby i małże1. Przez porowatą skórę żab przenikają szkodliwe substancje chemiczne, a skrzela małży dławią się mułem, jak więc były one w stanie przetrwać to, co rzekomo zabiło dużo silniejsze i bardziej wytrzymałe dinozaury?
Wskazówka 2 – krater uderzeniowy
Uderzenie, które było w stanie zgładzić wszystkie dinozaury, powinno pozostawić ogromne, koliste zagłębienie w ziemi. Większość naukowców badających tę kwestię za krater uderzeniowy uważa obszar pod południową Zatoką Meksykańską i północnym Półwyspem Jukatan. Inni jednak mają dobre powody, aby się z tym nie zgadzać.
Po pierwsze, podziemne zagłębienie w tym miejscu wcale nie jest koliste, a po drugie jest tam bardzo niewiele stopionych skał, a przecież tak silne uderzenie stopiłoby skały2.
Skoro więc nie możemy znaleźć krateru, który odpowiadałby tak silnie niszczącemu uderzeniu, to na jakiej podstawie mamy wierzyć, że takie uderzenie miało miejsce i że zabiło dinozaury?
Wskazówka 3 – warstwy skalne
O tym, że asteroida nie mogła być przyczyną wyginięcia dinozaurów świadczy również rozmiar i kształt warstw skalnych zawierających skamieniałości tych gadów. Warstwy te potrafią rozciągać się na obszarach wielu tysięcy kilometrów kwadratowych. Na przykład formacja Lance oraz formacja Hell Creek powstały w tym samym czasie i obejmują Montanę, Wyoming, a także część innych stanów.
Niemożliwe jest, aby uderzenie asteroidy w Meksyku spowodowało osadzenie się tej grubej warstwy skalnej na tak rozległym obszarze. Uderzenie powinno raczej utworzyć warstwę w kształcie klina, z przerzedzeniem mułu w miejscu krateru. A jednak warstwy zawierające skamieniałe kości dinozaurów zachowują tę samą grubość przez setki i tysiące kilometrów.
Asteroida czy potop?
Czy więc uderzenie asteroidy zabiło dinozaury 66 milionów lat temu? Zdecydowanie nie. To, co obserwujemy w skałach na każdym kontynencie, wskazuje raczej na gwałtowny pochówek dinozaurów w błocie, dlatego opisany w Biblii globalny potop dostarcza bardziej wiarygodną odpowiedź na pytanie, dlaczego dinozaury zniknęły z powierzchni naszej planety. Wprawdzie nieliczne z nich przeżyły potop w arce (Rdz 7,15), lecz w końcu wyginęły z powodu utraty siedlisk oraz polowań3.
Potop wydarzył się około 4500 lat temu, a dowody naukowe wspierają młody wiek zarówno skał, jak i szczątków dinozaurów, o czym już pisaliśmy (min. tutaj, tutaj, tutaj, tutaj, tutaj i tutaj). A zatem asteroida z uśmierceniem dinozaurów nie miała nic wspólnego.
Przypisy
- Hoesch, W. A. and S. A. Austin. 2004. Dinosaur National Monument: Jurassic Park or Jurassic Jumble? Acts & Facts. 33 (4).
- Clarey, T. L. 2017. Do the Data Support a Large Meteorite Impact at Chicxulub? Answers Research Journal. 10 : 71-88.
- Thomas, B. 2017. Dinosaurs and Dragon Legends. Acts & Facts. 46 (7): 14-16.
Opracowano na podstawie: B. Thomas, „Did an asteroid impact kill the dinosaurs?”, Acts&Facts, Institute for Creation Research, czerwiec 2018, s. 20.
