Gdzie się podziały wody potopu?

Zobacz również

Według Pisma Świętego potop Noego sprawił, że powierzchnia Ziemi znalazła się w całości pod wodą. Mimo to, mamy dzisiaj suche kontynenty. Pojawia się więc pytanie: gdzie się podziały wody potopu i co się z nimi stało?

Sceptycy sprzeciwiający się biblijnemu sprawozdaniu o potopie Noego czasami zadają następujące pytanie: jeżeli potop Noego naprawdę zakrył całą powierzchnię Ziemi, to co stało się z tymi wodami i gdzie one uciekły? Oprócz tego pojawia się tutaj kwestia wysokości gór, które potop miał zakryć. Odpowiedź na pytanie o góry można znaleźć w niniejszym artykule, jednak jeśli chodzi o wody potopu, nie jest to cała odpowiedź na postawione wyżej pytanie o to, gdzie te wody się podziały. I podobnie jak w przypadku dryfu kontynentalnego, odpowiedź na nie znajduje się w ruchach o charakterze tektonicznym.

Skorupa ziemska i ruchy izostatyczne

Tym razem jednak mowa nie o ruchach poziomych, ale o ruchach pionowych, zwanych izostatycznymi. Samo pojęcie izostazja oznacza pewien stan równowagi, w którym znajdują się bloki skorupy ziemskiej. Te bloki znajdują się pod wpływem dwóch wielkich sił: siły przyciągania ziemskiego (grawitacji) i siły hydrostatycznej, czyli siły wyporu spowodowanej w tym wypadku przez płynny płaszcz ziemski. Gdy dochodzi do zachwiania tej równowagi, mamy do czynienia z ruchami izostatycznymi.

Skorupa ziemska dzieli się na dwa rodzaje: kontynentalną i oceaniczną. Grubość bloku kontynentalnego zwykle wynosi około 35-40 km, zaś grubość bloku oceanicznego około 5-7 km1. Różnią się także składem i gęstością. Skorupa oceaniczna zbudowana jest z bazaltu (gęstość ok. 3 g/cm3), a skorupa kontynentalna z granitu (gęstość ok. 2,7 g/cm3)2. Widać więc, że istnieją znaczące różnice. A ponieważ granit jest mniej gęsty od bazaltu, to skorupa kontynentalna jest lżejsza od skorupy oceanicznej.

Wody potopu i ich działanie na skorupę ziemską

Świat przedpotopowy posiadał własny ocean otaczający kontynent Pangeę3. Globalny potop Noego spowodował, że ponad oryginalną skorupą oceaniczną pojawiło się jeszcze więcej wody, natomiast nad skorupą kontynentalną wód było mniej – a zwłaszcza nad ówczesnymi górami, które zostały zakryte na zaledwie 15 łokci (ok. 7-8 m)4. Różnice w ilości wody i jej gęstości doprowadziły do tego, że skorupa oceaniczna opadała niżej i jednocześnie wypychała skorupę kontynentalną. To sprawiło, że kontynenty podnosiły się w porównaniu do opadającego dna oceanicznego5.

Ponieważ jednak skorupa oceaniczna opadała, pojawiało się coraz więcej miejsca na wody potopowe. To spowodowało, że wody zakrywające kontynenty spływały niżej, odkrywając je. Dzięki temu kontynenty zaczęły być wynoszone ponad powierzchnię wód potopowych. Oprócz tego, dzięki zderzaniu się płyt tektonicznych, uformowały się pasma wysokogórskie i wysoko położone wyżyny6 (i jednocześnie doszło do znacznego pogrubienia się granitowej skorupy kontynentalnej w kierunku centrum Ziemi). Dlatego gdy wody się cofały, najpierw wynurzyły się góry wysokie, następnie góry niższe, i wreszcie obszary o charakterze mniej lub bardziej równinnym, położone niżej.

Gdzie spłynęły wody potopu?

W ten sposób wody, które na początku wytrysnęły ze źródeł otchłani i spadły z nieba na przedpotopową Ziemię7, ostatecznie spłynęły do oceanów i same stały się oceanami. Innymi słowy, wody oceanu przedpotopowego i wody potopowe połączyły się w wody współczesnych oceanów. Przyczyniły się do tego właśnie ruchy izostatyczne, wynoszące kontynenty i obniżające dno oceaniczne.

Powyższe wyjaśnienie nie jest uznawane przez ewolucjonistów, ponieważ wyznają oni zasadę aktualizmu geologicznego. Przyjmuje ona, że wszystko, co ma miejsce obecnie, dawniej działo się w ten sam sposób i w tym samym tempie. Jednak wcale nie musiało tak być. Dziś liczne dowody wskazują na to, że biblijny potop Noego naprawdę miał miejsce i naprawdę pokrył cały glob ziemski. Na tytułowe pytanie dotyczące tego, gdzie podziały się wody tego ogólnoświatowego potopu, można łatwo odpowiedzieć, odwołując się do obowiązujących praw geofizyki.


Przypisy

  1. Alvey A. et al., What is the thinkness of Earth’s crust?, Geoscientist, 28(7), 2018, s. 10-15, https://www.geolsoc.org.uk/Geoscientist/Archive/August-2018/Roberts-Crust
  2. Continental crust, Encyclopaedia Brittanica, https://www.britannica.com/science/continental-crust
  3. Rdz 1,9-10.
  4. Rdz 7,20.
  5. Oard M., How did the waters of Noah’s Flood drain off the continents?, “Creation”, 37(3), lipiec 2015, s. 28-30, https://creation.com/how-did-the-waters-of-noahs-flood-drain
  6. Morris J. D., Did Noah’s Flood Cover the Himalayan Mountains?, Institute for Creation Research, 1 września 2003,  https://www.icr.org/article/did-noahs-flood-cover-himalayan-mountains
  7. Rdz 7,11.

Zobacz również

Popularne artykuły

Czy wielki potop z Księgi Rodzaju miał miejsce?

Pierwsza księga Biblii stwierdza, że po niedawnym stworzeniu dokonanym przez Boga nastąpił zdumiewający ogólnoświatowy potop. W tym kontekście potop byłby odpowiedzialny za...

Węgiel – skąd się wziął?

„Możemy nazwać to czarnymi diamentami. Każdy kosz to siła i cywilizacja” – Ralph Waldo Emerson Nazwij to czarnym diamentem....

Alpejskie ofiolity: pozostałości zaginionego oceanu

W 1813 roku francuski geolog Alexandre Brongniart opublikował artykuł na temat mineralogicznej klasyfikacji skał1, w którym wprowadził nową nazwę „ofiolity” dla zestawu...
Skip to content