Ara ararauna, znana także jako ara niebiesko-żółta, to duża papuga z neotropików o przeważająco niebieskim grzbiecie, jasnym żółto-pomarańczowym brzuchu i zielonych odcieniach na czubku głowy. Zamieszkuje lasy, tereny leśne i sawanny tropikalnej Ameryki Środkowej i Południowej, a także wyspę Trynidad na Karaibach. Ze względu na swoje żywe kolory, zdolność do naśladowania ludzkiej mowy, dostępność na rynku oraz silne więzi z ludźmi, są popularne w hodowli. Jest to najczęściej trzymany gatunek ary w niewoli na całym świecie, zarówno jako zwierzę domowe, jak i towarzysz.
Taksonomia
Ara ararauna została formalnie opisana przez szwedzkiego przyrodnika Carla Linnaeusa w 1758 roku. Jest jednym z ośmiu współczesnych gatunków należących do rodzaju Ara. Nazwa rodzaju wywodzi się od słowa „ará”, które w języku Tupi używanym w Brazylii oznacza „ara”. Gatunek ten jest monotypowy, co oznacza, że nie wyróżnia się żadnych podgatunków.
Opis
Ptaki te mogą osiągać długość od 76 do 86 cm i ważyć od 0,9 do 1,5 kg, co czyni je jednymi z większych członków ich rodziny. Mają jaskrawe, niebieskie pióra na górnej części ciała, z wyjątkiem głowy, która jest limonkowa. Dolna część ciała jest głęboko żółta lub pomarańczowa. Ich dziób jest czarny, a stopy szare z czarnymi pazurami. Ptaki te charakteryzują się białą skórą na twarzy z kilkoma czarnymi piórami tworzącymi wzór wokół oczu. Tęczówki mają jasnożółty kolor.
Rozmieszczenie i siedlisko
Gatunek ten występuje w Panamie, Trynidadzie i Tobago, Kolumbii, Surinamie, Gujanie Francuskiej, Wenezueli, Gujanie, Peru, Brazylii, Boliwii, Ekwadorze i Paragwaju. Jego zasięg obejmuje także niewielką część Ameryki Środkowej, gdzie jest ograniczony do Panamy. Choć na Trynidadzie prawie wyginął w latach 70. XX wieku, program reintrodukcji zakończył się sukcesem. Mała populacja hodowlana, pochodząca od wprowadzonych ptaków, znajduje się w Portoryko oraz w hrabstwie Miami-Dade na Florydzie.
Rozmnażanie
Ara ararauna zazwyczaj łączy się w pary na całe życie. Gniazdują prawie wyłącznie w martwych palmach. Samica składa zazwyczaj dwa lub trzy jaja, które inkubuje przez około 28 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo około 97 dni po wykluciu.
Ochrona i zagrożenia
Ara ararauna jest na skraju wyginięcia w Paragwaju, ale nadal jest szeroko rozpowszechniona i dość powszechna w dużej części Ameryki Południowej. Gatunek jest wymieniony jako „Least Concern” przez BirdLife International. Choć populacja dzika nie została dokładnie oszacowana, uważa się, że przekracza 10 000 osobników i jest w spadku. Jest wymieniona w załączniku II CITES, co ogranicza handel.
Hodowla
Nawet dobrze pielęgnowane ary ararauna są znane z „krzyków” dla uwagi oraz innych głośnych dźwięków. Ze względu na ich duży rozmiar, wymagają dużo przestrzeni do latania. W niewoli, przy odpowiedniej diecie, ćwiczeniach i opiece weterynaryjnej, mogą żyć 60 lat lub dłużej. Osoby rozważające arę jako papugę towarzyszącą muszą być tego świadome i brać pod uwagę, że ptak może przeżyć właściciela.
Ara ararauna jest znana z rumienienia się na nagiej skórze twarzy oraz puszenia piór na policzkach, głowie i karku podczas interakcji z ludźmi, co może być wyrazem jej stanu emocjonalnego.
Źródła
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Blue-and-yellow_macaw [dostęp: 05.08.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor:Olaf Oliviero Riemer. Licencja: CC BY-SA 3.0.
