Uszanka kalifornijska, zwana również uchatką kalifornijską lub lwem morskim (Zalophus californianus) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny uchatkowatych (Otariidae). Występuje w zachodniej części Ameryki Północnej.
Gatunek ten wykazuje dymorfizm płciowy. Samce są większe od samic. Mają masywniejszą szyję oraz wyraźnie wystający grzebień strzałkowy. Uchatki kalifornijskie przebywają głównie na piaszczystych lub skalistych plażach. Spotyka je można również w środowiskach stworzonych przez człowieka, takich jak przystanie i nabrzeża. Żywią się rybami i kałamarnicami, a ich naturalnymi wrogami są orki oraz żarłacze białe.
Uchatki kalifornijskie rozmnażają się według poligynicznego wzorca rozrodczego. Od maja do sierpnia samce zajmują terytoria, na które próbują przyciągnąć samice. Samice swobodnie poruszają się między terytoriami – nie są zmuszane przez samców do pozostania na określonym obszarze. Poza sezonem rozrodczym większość czasu ssaki te spędzają w morzu. Na ląd wracają tylko na czas linienia.
Lwy morskie cechują się wyjątkową inteligencją. Niezwykle łatwo jest je wytresować. Nie boją się ludzi. Często wykorzystywane są w pokazach odbywających się w ogrodach zoologicznych, cyrkach i oceanariach. Zdolności uchatki kalifornijskiej wykorzystuje również Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych w wybranych operacjach wojskowych. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje ten gatunek jako najmniejszej troski. Aby chronić rybołówstwo, w stanach Oregon i Waszyngton co roku wprowadza się limity odłowu uchatek kalifornijskich.
Taksonomia
Francuski przyrodnik René Primevère Lesson po raz pierwszy opisał lwa morskiego w 1828 roku. Ssak ten należy do rodziny uchatkowatych (Otariidae), w której znajdują się także inne lwy morskie i foki futerkowe. Uszanka kalifornijska, podobnie jak lew morski z Galapagos oraz wymarły już lew morski japoński, zalicza się do rodzaju Zalophus. Nazwa tego rodzaju pochodzi z greki; „za” oznacza „intensywny”, a „lophus” – „grzebień”. Odnosi się to do wyraźnego grzebienia strzałkowego, który wyróżnia samców tego rodzaju. Początkowo lwy morskie z Galapagos i Japonii były klasyfikowane jako podgatunki kalifornijskiego lwa morskiego. Jednak badania genetyczne z 2007 roku wykazały, że w rzeczywistości są to oddzielne gatunki.
Wygląd i fizjologia
Samce i samice uchatki kalifornijskiej różnią się od siebie wielkością, kształtem i ubarwieniem. Dymorfizm płciowy tego gatunku jest bardzo mocno widoczny. Samce osiągają długość od 2,5 do 2,7 metra i ważą około 350 kilogramów. Samice dorastają do 2,1 metra. Przeciętnie ważą 100 kilogramów. Sierść zarówno samic, jak i młodych osobników przybiera kolor brązowozłoty. Ciekawostką jest, że po okresie linienia futro może nabierać odcienia jasnoszarego lub srebrzystego. Dorosłe samce posiadają ciemniejsze ubarwienie – najczęściej w tonacji ciemnobrązowej. Ich pysk może mieć miejscami jasnobeżowe fragmenty. Nowo narodzone lwy morskie mają sierść ciemnobrązową lub czarną. Chociaż generalnie uchatki kalifornijskie mają smukłą budowę ciała, to dorosłe samce wyróżniają się masywną szyją, klatką piersiową oraz barkami. Mają też charakterystyczny, wypukły czubek czoła, pokryty białym owłosieniem oraz grzywy. Obie płcie cechują się długimi i wąskimi pyskami.
Podczas pływania uchatki kalifornijskie wykorzystują do napędu przednie płetwy. Taki sposób poruszania się pod wodą – w połączeniu z ich smukłą sylwetką – pozwala zmniejszyć opór wody. Płetwami wykonują nieciągłe ruchy, ślizgając się między kolejnymi pociągnięciami. Elastyczność ich kręgosłupa umożliwia im zginanie szyi do tyłu, aż do tylnej płetwy. To z kolei pozwala im zachować opływowy kształt podczas skrętów grzbietowych. Na lądzie uchatki zginają tylne płetwy do przodu. Poruszają się na czterech łapach, wykonując ruchy przednimi płetwami w sposób poprzeczny, a nie strzałkowy. Poruszają się z prędkością 10,8 km/h. Nurkując, osiągają głębokość nawet 274 metrów.
Uchatki kalifornijskie widzą w kolorze, choć ograniczają się głównie do zakresu niebiesko-zielonego. Prawdopodobnie w ten sposób przystosowały się do życia w środowisku przybrzeżnym. Ich słuch jest dość czuły i obejmuje zakres od 0,4 do 32 kHz. Ponadto, do wykrywania drgań w wodzie i orientacji w terenie uszanki kalifornijskie wykorzystują wibrysy, czyli wąsy dotykowe.
Siedlisko
Uchatka kalifornijska zamieszkuje zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej oraz okoliczne wyspy. Spotkać ją można od południowo-wschodniej Alaski aż po środkowy Meksyk. Badania z 2009 roku, analizujące mitochondrialne sekwencje DNA, pozwoliły wyróżnić pięć odrębnych populacji uchatki kalifornijskiej: amerykańską, zachodnią Baja California oraz trzy grupy Zatoki Kalifornijskiej – północną, środkową i południową. Populacja amerykańska rozmnaża się głównie na Wyspach Normandzkich, choć niektóre kolonie mogą pojawiać się również w północnej Kalifornii. Populacja zachodniej Baja California rozmnaża się w pobliżu Punta Eugenia oraz na wyspie Isla Santa Margarita. W Zatoce Kalifornijskiej uchatki preferują płytkie wody na północy, wyspy pływowe w centrum oraz ujście zatoki na południu.
Lwy morskie bywają również widywane poza typowym zasięgiem swojego występowania – docierają nawet do wysp Komandorskich. Ostatnio kilka osobników z podrodziny uchatek zaobserwowano także w okolicach archipelagu japońskiego.
Podczas sezonu rozrodczego uszanki kalifornijskie gromadzą się zarówno na piaszczystych, jak i skalistych brzegach. W ciepłe dni wybierają miejsca bliżej wody. Nocą przemieszczają się dalej w głąb lądu lub na wyższe tereny. Co ciekawe, lwy morskie mogą przebywać przez pewien czas w wodach słodkich, na przykład w okolicach zapory Bonneville – prawie 240 km w górę rzeki Columbia. W 2004 roku zdrową uchatkę zauważono na drodze w hrabstwie Merced w Kalifornii, niemal 160 km w głąb lądu od Zatoki San Francisco i pół kilometra od rzeki San Joaquin.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Połoz smugooki – wąż jasnogrzbiety – wąż smugooki, wąż (połoz) długoogonowy – wąż (połoz) tajwański – wąż (połoz) chiński
- Karolinka
- Kim byli neandertalczycy?
- Czy dinozaury żyły na zimnej Alasce?
- Mit płaskiej Ziemi w historii chrześcijaństwa
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/California_sea_lion [31.10.2024]
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Autor Nieznany. Licencja: Domena Publiczna.