Czy dinozaury żyły na zimnej Alasce?

Od 70 lat paleontolodzy znajdują dinozaury na wysokich szerokościach geograficznych. Odkrycia te są dla nich zdumiewające i zagadkowe. Jak bowiem dinozaury mogły żyć w tak zimnym klimacie, gdzie panują długie okresy ciemności?

Dinozaury z regionów polarnych

Skamieniałości dinozaurów i skorupy ich jaj odkrywano już w północno-wschodniej Rosji około 70-75 stopni na północ od równika. Życie na tej szerokości geograficznej oznacza konieczność mierzenia się co roku z około 45 dniami całkowitej ciemności¹.

Z kolei w zeszłym roku odkryto dinozaury w południowo-wschodniej Australii, na szerokości geograficznej 76 stopni na południe od równika². Patrick Druckenmiller z muzeum University of Alaska powiedział New Scientist: „Wiedzieliśmy, że były tam dinozaury, ale nie wiedzieliśmy, czy mogły one poradzić sobie z zimnem, a nawet ciemnością zimy”³.

Dawniej większość ewolucyjnych paleontologów zakładała, że podczas długiego lata dinozaury migrowały na ekstremalnie wysokie szerokości geograficzne, a w miesiącach zimowych wracały z powrotem. Ale najnowsze odkrycie położyło kres takiemu domniemaniu.

Dinozaury z Alaski

W formacji Prince Creek w północnej Alasce odkryto niedawno osiem gatunków dinozaurów⁴. W Current Biology napisano, że kości w czasie pochówku w osadach kredy znajdowały się w pobliżu bieguna północnego – około 80-85 stopni szerokości geograficznej północnej⁴. Oznacza to, że w rejonie tym każdego roku przez około 120 dni panowała całkowita ciemność, co zdecydowanie utrudniałoby dinozaurom przetrwanie w tak ekstremalnie zimnym klimacie⁴.

Tego dylematu nie można jednak wytłumaczyć corocznymi migracjami gadów. Dlaczego? Otóż owo odkrycie obejmowało wiele jaj, piskląt i osobników młodocianych, a to jednoznacznie dowodzi, że dinozaury te nie mogły migrować⁴.

Patrick Druckenmiller powiedział: „Istnieją dobre dowody na to, że te dinozaury miały okresy inkubacji trwające ponad pięć miesięcy”³. To oznacza, że jeśli dinozaury złożyłyby jaja na wiosnę, wówczas młode wyklułyby się dopiero jesienią. Pisklęta byłyby więc zbyt małe, aby móc przemierzyć duże odległości celem ucieczki przed zimnem i ciemnością zimy. A zatem dinozaury musiały zamieszkiwać te rejony przez cały rok.

Ale czy to możliwe, aby żyły one na tak wysokich szerokościach geograficznych, gdzie średnia roczna temperatura wynosiła około 10 stopni Celsjusza lub mniej? Świecka nauka nie potrafi tego wyjaśnić. Istnieje jednak dobre wyjaśnienie tych wszystkich znalezisk.

Dobre wyjaśnienie

Teorią obowiązującą w nauce jest superkontynent Pangea, o czym już pisaliśmy tutaj. Był to pierwotny kontynent, który rozpadł się na części, jakie mamy dzisiaj. Biblia dostarcza nam informacji o przyczynie rozpadu tego superkontynentu, którą był globalny potop.

Z kolei zespół naukowców z Institute for Creation Research (ICR) sporządził mapę skał osadowych na kontynentach, dokonując rekonstrukcji mas lądowych oraz ich środowisk. W ten sposób naukowcy uzyskali Pangeę wyśrodkowaną na równiku⁵. Tym samym odkryli, że prawie cały ląd znajdował się niegdyś na szerokości geograficznej mniejszej niż 45 stopni na północ lub południe od równika.

Ta rekonstrukcja umiejscawia odkryte na Alasce dinozaury na około 35-40 stopniach szerokości geograficznej północnej w świecie przed potopem. Oznacza to, że tereny Alaski nie znajdowały się kiedyś na dalekiej północy ani dinozaury nie żyły na dalekiej północy, ale w miejscu o znacznie bardziej umiarkowanym klimacie. Jednak po gwałtownym ruchu płyt tektonicznych podczas potopu te zakopane dinozaury zostały przetransportowane do swojej obecnej lokalizacji.

Wykonane przez naukowców z ICR rekonstrukcje płyt tektonicznych również dinozaury znalezione w Rosji i Australii umiejscawiają na umiarkowanych szerokościach geograficznych w świecie przedpotopowym^2,5. 

Wniosek 

Podczas stworzenia dinozaury zostały umieszczone przez Boga w klimacie ciepłym i umiarkowanym. Dopiero potop przemieścił ich kości na daleką północ. Sprawozdanie Biblii dostarcza wiarygodnej i logicznej odpowiedzi.

Przypisy

1. Godefroit, P., et al. 2009. The last polar dinosaurs: high diversity of latest Cretaceous arctic dinosaurs in Russia. Naturwissenschaften. 96:495–501. https://doi.org/10.1007/s00114-008-0499-0.
2. Clarey, T. 2020. New Australian dinosaur surprises evolutionists. Creation Science Update. Posted on ICR.org May 27, 2020, dostęp: 22.06.2022.
3. Duke, C. 2021. Dinosaurs lived in the Arctic around 70 million years ago. New Scientist. 3341, published July 3, 2021, dostęp: 22.06.2022.
4. Druckenmiller, P.S., et al. 2021. Nesting at extreme polar latitudes by non-avian dinosaurs. Current Biology. 31. DOI: https:// doi.org/10.1016/j.cub.2021.05.041
5. Clarey, T. 2020. Carved in Stone: Geological Evidence of the Worldwide Flood. Institute for Creation Research, Dallas, TX, pp. 178-179.

Opracowano na podstawie: T. Clarey, „North pole dinosaurs point to the flood”, opublikowane na icr.org 12 sierpnia 2021.