asd

Śluzica pospolita – śluzica atlantycka

Zobacz również

Śluzica pospolita (Myxine glutinosa), w Ameryce Północnej znana jako śluzica atlantycka, a w Europie często określana po prostu jako śluzica, to gatunek bezszczękowej ryby z rodzaju Myxine.

Opis

Śluzica atlantycka może dorastać do 0,75 metra długości. Charakteryzuje się brakiem oczu oraz szczęk, a jej gwiaździsty otwór gębowy otoczony jest sześcioma wąsami. Po każdej stronie wydłużonego, przypominającego węgorza ciała, znajduje się pojedynczy otwór skrzelowy. Śluzica posiada od 88 do 102 porów, z których wydziela śluzowatą substancję. Ciało śluzicy jest bardzo elastyczne, co pozwala jej formować węzły. Tworzenie węzłów ułatwia jej usuwanie śluzu, wydostawanie się z ciasnych miejsc, wyciąganie zdobyczy z kryjówek, a także pomaga w odżywianiu, ponieważ nie posiada ona szczęk przeciwstawnych.

sluzica-pospolita-2
Zdj. 1. Śluzica pospolita – śluzica atlantycka. © Źródło: Wikimedia Commons. Autor: Charles Keith. Licencja: domena publiczna.

Występowanie

Śluzica pospolita występuje we wschodniej części Oceanu Atlantyckiego, od zachodnich wybrzeży Morza Śródziemnego i Portugalii, po Morze Północne. Spotkać ją można także w zachodniej części Atlantyku, od Wyspy Baffina w Kanadzie aż po Karolinę Północną.

Odżywianie

Śluzice pospolite, żywią się padliną ryb, wwiercając się do środka przez dowolne dostępne otwory. Pasożyt ten żywi się głównie bezkręgowcami, szczególnie krewetkami północnymi, oraz rybami. Choć często zbierają bezkręgowce tuż nad dnem morskim, ich główną dietę stanowią ryby, zarówno zdrowe, chore, martwe, jak i te uwięzione w sieciach rybackich.

Język śluzic wyposażony jest w twarde, rogowe zęby, którymi wgryzają się w ciele schwytanych ryb. Najpierw naruszają skórę, a następnie odrywają kawałki mięśni, zwijając swoje ciało w supeł, którego pętla opiera się o rybę. W przypadku większych ryb, śluzice potrafią całkowicie wniknąć do wnętrza ofiary. Zdarza się, że atakują swoje ofiary grupowo – znany jest przypadek znalezienia aż 213 śluzic w jednym złowionym dorszu. Do naturalnych wrogów śluzic zalicza się m.in. dorsza, brosmę i morświna.


Źródła

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Myxine_glutinosa [dostęp: 23.08.2024].
2. https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Aluzica_pospolita [dostęp: 23.08.2024].

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Arnstein Rønning. Licencja: CC BY-SA 3.0.

Zobacz również

Popularne artykuły

Minóg strumieniowy – minog strumieniowy

Minóg strumieniowy (Lampetra planeri), to gatunek bezszczękowca, wyróżniający się nagim, węgorzowatym ciałem.

Minóg morski – minog morski

Minóg morski (Petromyzon marinus) to pasożytniczy gatunek minoga, występujący naturalnie na półkuli północnej.

Minóg japoński – minóg arktyczny – minóg wschodni

Minóg japoński, minóg arktyczny, minóg wschodni (Lethenteron camtschaticum) to gatunek minoga, który występuje na półkuli północnej.
Skip to content