Śluzica brunatna (Eptatretus stoutii), zwana także pacyficzną, to gatunek ryby, która żyje w wodach Oceanu Spokojnego, blisko dna morskiego. Jest to stworzenie pozbawione szczęk, którego budowa ciała przypomina prymitywne ryby. W sytuacjach zagrożenia śluzica brunatna potrafi wydzielać ogromne ilości śluzu, co stanowi jej mechanizm obronny.
Wygląd
Śluzica ma długie, węgorzowate ciało, ale nie jest blisko spokrewniona z węgorzami. Jej długość może dochodzić do 63 cm, ale zazwyczaj dorosłe osobniki osiągają około 42 cm. Ma ciemnobrązowe, szare lub brunatnoczerwone ubarwienie, często występujące z niebieskimi lub fioletowymi odcieniami. Brzuch jest jaśniejszy i czasami pokryty większymi białymi plamami. Śluzica nie ma prawdziwych płetw, ale posiada grzbietowy fałd płetwowy.
Jej ssawkowate usta są zawsze otwarte, otoczone 8 wąsikami. Nie posiada widocznych oczu. Na powierzchni ciała śluzicy znajduje się 10-14 otworów skrzelowych. Wydzielany w sytuacji zagrożenia śluz czyni rybę wyjątkowo niesmaczną dla drapieżników, ponadto może nawet zatkać skrzela innych drapieżnych ryb.
Śluzice mają wyjątkową zdolność zawiązywania swojego ciała w węzły. Ta cecha jest szczególnie przydatna, gdy ryba musi usunąć śluz, który może ją niekiedy dusić. Węzły te są również pomocne podczas rozrywania mięsa innych zwierząt.
Występowanie
Śluzica brunatna występuje w północno-wschodniej części Oceanu Spokojnego, od południowo-wschodniej Alaski aż po Kalifornię Dolną w Meksyku. Zasiedla dna kontynentalne pokryte drobnym mułem i gliną, na głębokości od 16 do 966 metrów. Gatunek ten wydaje się być licznie reprezentowany w swoim obszarze występowania.
Dieta
Śluzica żywi się bezkręgowcami z dna morskiego, ale zaobserwowano także, że potrafi wchodzić przez pysk lub odbyt do wnętrza martwych, umierających lub unieruchomionych dużych ryb, aby pożywiać się ich wnętrznościami. Pożywienie śluzic obejmuje między innymi krewetki, kraby pustelniki, głowonogi, wężowidła, ryby kostne, rekiny, ptaki oraz mięso wielorybów.
Rozmnażanie
Śluzice rozmnażają się przez zewnętrzne zapłodnienie jaj po ich złożeniu przez samicę. Samica składa ich zazwyczaj około 28 o średnicy około 5 mm, które nosi ze sobą po zapłodnieniu. W tym czasie stara się pozostać w schronieniu, aby chronić jaja.
Na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych istnieje dobrze rozwinięte rybołówstwo śluzic, które dostarcza skórę tych zwierząt głównie na rynek azjatycki.
Źródła
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Pacific_hagfish [dostęp: 28.08.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Linda Snook, NOAA/CBNMS. Licencja: domena publiczna.
