Krąp (Blicca bjoerkna) jest europejskim gatunkiem ryby słodkowodnej z rodziny karpiowatych.
Występowanie
Krąp występuje na większości obszaru Europy oraz w sąsiadujących regionach Azji Zachodniej. Jej naturalny zasięg nie obejmuje jednak obszarów peryferyjnych, takich jak północna Szwecja, północna Finlandia i Norwegia oraz większość wysp brytyjskich (z wyjątkiem południowej Anglii), a także Półwyspu Iberyjskiego i Włoskiego. Wprowadzono ją również na teren Hiszpanii i Włoch. W Azji występuje w basenach Morza Kaspijskiego i Morza Aralskiego.
Opis
Małe krąpy są bardzo podobne do młodych leszczy, ale można je odróżnić po większych łuskach. Większe okazy są znacznie łatwiejsze do rozróżnienia ze względu na wyraźne różnice w kolorze i kształcie ciała. Łuski krąpa pozostają jasne, wysoce refleksyjne i srebrzyste przez całe życie, podczas gdy łuski leszcza zaczynają przybierać różne odcienie. Jednak niektóre leszcze pozostają srebrzyste przez całe życie.
Maksymalna waga krąpa zależy od jakości siedliska, ale w optymalnych warunkach może wynosić 1,6 kg. W normalnych warunkach, większość nigdy nie przekracza 0,45 kg, a w małych stawach nawet 0,3 kg.
Samica jest mniej spłaszczona niż samiec, ma bardziej zaokrągloną formę i jest nieco głębsza, często z wyraźnym wybrzuszeniem. Samiec jest smuklejszy i bardziej spłaszczony. Jego szerokość może wynosić tylko dwie trzecie szerokości porównywalnej samicy tej samej długości, co skutkuje znacznie mniejszą wagą. W okresie godowym samce pokrywają się guzkami i często mają czerwonawy odcień na brzuchu oraz intensywnie czerwone płetwy piersiowe i brzuszne.
Oko krąpa jest bardzo duże w porównaniu do jego głowy, co również odróżnia go od leszcza, jak również od wszystkich innych karpiowatych występujących w Europie. Oko jest okrągłe i wystające, z żółtawą rogówką i czarną tęczówką. Długość głowy od czubka pyska do końca pokrywy skrzelowej jest około cztery razy większa niż średnica oka.
Krąpy rzadko mają śluz na ciele, a jeśli już, to jego ilość jest niewielka. W przeciwieństwie do nich, leszcze są często bardzo śluzowate, zwłaszcza gdy są młode.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Haemulon plumierii
- Eublefar gruboogonowy – gekon gruboogonowy
- Fałdoskórkon indomalajski – gekon fałdoskóry
- Flaming różowy
- Ziemia – jedyna planeta, gdzie istnieje ogień
- Koń utonął, ale w jaki sposób?
Źródła
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Blicca_bjoerkna [dostęp: 05.07.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Harka, Akos. Licencja: CC BY 3.0.