Haemulon plumierii to gatunek ryby promieniopłetwej. Występuje w zachodnim Atlantyku. Osiąga długość do 30 cm. Ciało tej ryby ma srebrzystokremowy kolor z wąskimi, żółto-niebieskimi pasami wzdłuż tułowia. Haemulon plumierii potrafi częściowo zmieniać ubarwienie, dostosowując się do otoczenia. Żywi się głównie krewetkami, skorupiakami, pierścienicami i mięczakami. Sama pada ofiarą większych drapieżników, takich jak barakudy czy rekiny. Czasem łowią ją wędkarze. Ceniona jest za białe, delikatne mięso. Często trafia także do akwariów.
Zasięg występowania
Haemulon plumierii spotkać można w pobliżu namorzyn, raf i nabrzeży. Jej naturalny zasięg występowania rozciąga się od Zatoki Chesapeake przez Karaiby i Zatokę Meksykańską aż po Brazylię. Zazwyczaj żyje na głębokościach od 0 do 30 metrów, podobnie jak jego krewniak — haemulon sciurus.
Ryba ta jest blisko spokrewniona z gatunkiem haemulon flavolineatum, z którego przedstawicielami często tworzy ławice. Wydaje charakterystyczny „odgłos chrząkania” powstający w wyniku tarcia zębów znajdujących się w tylnej części gardła. Zazwyczaj dzieje się, to gdy jest zestresowana lub znajduje się w niebezpieczeństwie.
Opis
Haemulon plumierii to ryba o srebrzysto-kremowej barwie, z licznymi żółtymi i niebieskimi poziomymi paskami biegnącymi wzdłuż ciała. Jej głowa jest długa z wyraźnie zaznaczonym pyskiem. Wyróżnia się także charakterystycznymi sierpowatymi płetwami piersiowymi oraz widlastym ogonem. H. plumieri posiada również liczne kolce grzbietowe i szorstkie zęby. W odróżnieniu od grouperów czy snapperów ma mocno osadzoną, nieruchomą dolną szczękę. Długość tej ryby wacha się od 15 do 30 centymetrów. Potrafi ona zmieniać kolor w zależności od otoczenia, stając się jaśniejsza lub ciemniejsza. Zdarza się, że osiąga długość powyżej 50 cm i wagę przekraczającą 7 kg.
Pożywienie
Chociaż naturalna dieta tej ryby składa się głównie z krewetek, zjada również pierścienice, skorupiaki i małże. Jest oportunistą, dlatego wędkarze łapią ją na różnorodne przynęty, zarówno naturalne, jak i sztuczne.
Drapieżniki
Duże gatunki drapieżnych ryb, takie jak barakudy i rekiny, żywią się haemulon plumierii, a to dlatego, że ryby te występują niezwykle licznie i tworzą duże ławice. Inne ryby drapieżne, takie jak graniki i lucjany, również polują na H. plumieri.
Nazewnictwo
Francuski przyrodnik Bernard Germain de Lacépède, który żył w latach 1756–1825, po raz pierwszy opisał gatunek H. plumierii. Miało to miejsce w 1801 roku. Warto zaznaczyć, że gatunek, który opisał przyrodnik, naturalnie występował na Martynice. Lacépède uhonorował franciszkańskiego zakonnika Charlesa Plumiera, którego rysunek posłużył mu jako podstawa do opisu gatunku.
Znaczenie gospodarcze
Haemulon plumierii ma niewielkie znaczenie komercyjne. Ryba ta jest jednak popularna wśród dzieci i początkujących wędkarzy. Nie gardzą nią także doświadczeni rybacy. Łatwo ją złowić, a jej białe mięso jest bardzo smaczne. Dlatego też czasami odławiana jest z myślą o konsumpcji. Historycznym daniem Florydy jest „grits and grunts”, przygotowywane tradycyjnie z gatunku Haemulon plumierii. Ryba ta służy także jako przynęta na większe, drapieżne gatunki. Ze względu na żywe kolory, jest również ceniona jako ryba akwariowa.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Potop czy lokalna powódź?
- Gwiazdy neutronowe, czyli najgęstsze obiekty w kosmosie
- Grawitacja – jak działa i jakie ma znaczenie?
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Haemulon_plumierii [dostęp: 9.10.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Andy Blackledge – P4150114. Licencja: CC BY 2.0.
