Wydra morska – Kałan morski – Wydrozwierz – Kałan

Zobacz również

Strona głównaEncyklopedia zwierzątSsakiWydra morska - Kałan morski – Wydrozwierz – Kałan

Kałan morski inaczej zwany jest wydrą morską, kałanem lub wydrozwierzem (Enhydra lutris). To gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Zamieszkuje wybrzeża północnej i wschodniej części Oceanu Spokojnego. Dorosłe osobniki osiągają wagę od 14 do 45 kg.

Liczebność wydrozwierzy, niegdyś szacowana na 150 000–300 000 osobników, gwałtownie spadła w wyniku intensywnych polowań na ich futro, do których dochodziło w latach 1741–1911. W efekcie populacja tych zwierząt zmniejszyła się do zaledwie 1 000–2 000 sztuk. Zakaz polowań, działania na rzecz ochrony gatunku oraz programy reintrodukcji przyczyniły się do ponownego wzrostu liczebności. Obecnie kałany zamieszkują około dwie trzecie swojego pierwotnego zasięgu.

Siedlisko i dieta

Wydra morska zamieszkuje środowiska przybrzeżne, gdzie nurkuje na dno morza w poszukiwaniu pożywienia. Jej dieta składa się głównie z morskich bezkręgowców, takich jak jeżowce, mięczaki i skorupiaki, a także niektórych gatunków ryb. Pokarm zdobywa w wyjątkowy sposób. Używa kamieni do miażdżenia ofiar i otwierania muszli. Czyni ją to jednym z nielicznych ssaków, które używają narzędzi. Kałan pełni kluczową rolę w ekosystemie. Kontroluje populacje jeżowców, które niszczą lasy wodorostów.

Taksonomia

Po raz pierwszy w naukowy sposób wydrę morską opisał Georg Steller w 1751 roku. Gatunek natomiast opisany został szczegółowo przez Carla Linneusza w przełomowym, 10. wydaniu Systema Naturae z 1758 roku. Początkowo nadano mu nazwę Lutra marina. Nazwa rodzajowa Enhydra wywodzi się z greckich słów en (εν), oznaczającego „w”, oraz hydra (ύδρα), czyli „woda”. Łacińskie słowo lutris znaczy z kolei „wydra”. Ciekawostką jest fakt, że w dawnych czasach gatunek ten bywał nazywany „morskim bobrem”.

Opis

Kałan morski jest jednym z najmniejszych morskich ssaków, a jednocześnie najcięższym przedstawicielem łasicowatych. Samce zazwyczaj ważą od 22 do 45 kg i mierzą od 1,2 do 1,5 metra długości, choć zdarzają się także osobniki osiągające masę nawet 54 kg. Samice są mniejsze. Ważą od 14 do 33 kg i osiągają długość od 1,0 do 1,4 metra. Co ciekawe, wydry żyjące w bardziej zaludnionych rejonach ważą średnio mniej niż te, które żyją w mniej licznych populacjach. Najprawdopodobniej wynika to z łatwiejszego dostępu do pożywienia. Samce mogą pochwalić się dużym, masywnym bakulum, które mierzy 150 mm.

W przeciwieństwie do większości morskich ssaków, kałany nie posiadają warstwy tłuszczu. Polegają na swoim wyjątkowo gęstym futrze, które pozwala im utrzymywać ciepło. Sierść tych zwierząt składa się z długich, wodoodpornych włosów okrywowych oraz krótkiego podszerstka. Warstwa powietrza, która znajduje się między futrem a skórą, tworzy skuteczną warstwę izolacyjną. Wydry bardzo starannie dbają o swoje futro, utrzymując je w nienagannej czystości. Niezwykle giętki szkielet umożliwia im dokładną pielęgnację całego ciała.

Życie w wodzie

Kałany doskonale przystosowały się do życia w wodzie. Ich nozdrza i małe uszy mogą się zamykać, a tylne łapy są w pełni spięte błoną pławną. Przednie łapy są skrócone i wyposażone w chowane pazury oraz twarde poduszki, które umożliwiają chwytanie śliskich ofiar. Kości wydr są gęste, co zmniejsza ich wyporność.

Wydrozwierz przemieszcza się po wodą, wykorzystując tylne łapy i ogon do nurkowania. Jest w stanie osiągnąć prędkości do 9 km/h. Na powierzchni najczęściej dryfuje na grzbiecie, używając łap i ogona do sterowania. Ciało wydry jest niezwykle wyporne dzięki dużej pojemności płuc, które są 2,5 razy większe niż u ssaków lądowych o podobnych rozmiarach.

Zwierzęta te bardzo polegają na swoich wrażliwych wąsach, które pozwalają im odnajdywać pożywienie w ciemnych i mętnych wodach. Wydry morskie mają spłaszczone zęby trzonowe, przystosowane do miażdżenia pokarmu. Ich metabolizm jest wyjątkowo szybki. By zrównoważyć utratę ciepła, muszą codziennie zjadać do 38% swojej masy ciała.

Zachowanie

Kałany prowadzą dzienny tryb życia. Godzinę przed wschodem słońca wyruszają na poszukiwanie pożywienia. W południe odpoczywają lub śpią, a następnie wznawiają żerowanie. Ostatni posiłek spożywają przed zachodem słońca. Samice z młodymi częściej żerują w nocy. Co ciekawe, zwierzęta te poświęcają codziennie od 24 do 60% swojego czasu na poszukiwanie pożywienia. Zależy to oczywiście od dostępności pokarmu w danym rejonie. Dużo czasu zajmuje im także pielęgnacja sierści. Mowa tu o czyszczeniu, rozplątywaniu splotów, usuwaniu luźnych włosów, wyciskaniu wody i wtłaczaniu powietrza do futra. Podczas jedzenia często obracają się w wodzie, co pozwala im zmyć resztki pokarmu z sierści.

Rozmnażanie

Wydry morskie są poligyniczne. Samce mają wiele partnerek, które zwykle zamieszkują ich terytorium. Jeśli samiec nie ma stałego terytorium, to wówczas szuka samic w rui. Podczas kopulacji samiec trzyma głowę lub nos samicy w szczękach, co często prowadzi do powstania obrażeń na jej ciele. Para pozostaje razem przez okres rui, który trwa około trzech dni.

Porody zwykle odbywają się w wodzie. Najczęściej na świat przychodzi jedno młode, które waży od 1,4 do 2,3 kg. Po narodzinach oczy zwierzęcia są otwarte, a ciało pokryte jest gęstym, puszystym futrem. Matki często godzinami liżą i pielęgnują noworodka. Po takim zabiegu jego futro nabiera tyle powietrza, że dziecko unosi się na wodzie jak korek i nie jest w stanie nurkować.

Matki otaczają młode niezwykłą troską, często nosząc je na piersi. Dzieci karmione są mlekiem od sześciu do ośmiu miesięcy w populacjach kalifornijskich i od czterech do dwunastu miesięcy w Alasce. Mleko wydry jest bogate w tłuszcze i zbliżone składem do mleka innych ssaków morskich. Młode uczą się pływać i nurkować pod bacznym okiem rodziców. Samodzielność osiągają w wieku od sześciu do ośmiu miesięcy.

Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:


Źródło

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Sea_otter [dostęp: 1.10.2024].

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Assistant Regional Director-External Affairs, U.S. Fish and Wildlife Service. Licencja: Domena publiczna.

Jeśli podzielasz naszą misję i chciałbyś wesprzeć nasze działania, możesz to zrobić:

Z góry dziękujemy za okazaną nam pomoc!

Zobacz również

Poprzedni artykuł
Następny artykuł

Popularne artykuły

Skip to content
facebook facebook facebook
x Chcę pomócChcę pomóc