Kot bengalski (Prionailurus bengalensis) to mały dziki kot żyjący w Azji Południowej, Południowo-Wschodniej i Wschodniej. Od 2002 roku jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski na Czerwonej Liście IUCN. Jest szeroko rozprzestrzeniony, ale zagrożony utratą siedlisk i polowaniami. Inaczej nazywany jest kotkiem wyspowym lub kotkiem bengalskim.
Wygląd kota bengalskiego
Jest wielkości kota domowego, ale smuklejszy. Ma dłuższe nogi i błony między palcami. Jego głowa jest mała, z dwoma ciemnymi pasami i białym pyszczkiem. Od oczu do uszu biegną dwa ciemne pasy, a od oczu do nosa – białe pręgi. Uszy są zaokrąglone, czarne z białą plamką pośrodku. Ciało pokrywają czarne plamy różnej wielkości, a na grzbiecie tworzą 2–4 rzędy wydłużonych cętek. Ogon ma połowę długości tułowia, z kilkoma pierścieniami i czarną końcówką.
Futro kotka wyspowego, zależnie od miejsca występowania, ma kolor żółtobrązowy (na południu) lub srebrnoszary (na północy). Cętki mogą być pełne, rozetkowate lub tworzyć prążki. Koty tropikalne ważą od 0,55 do 3,8 kg i mierzą 38,8–66 cm długości (bez ogona). W północnych Chinach i Syberii ważą nawet 7,1 kg i osiągają 75 cm długości. Na zimę przybierają na wadze, a na wiosnę chudną.
Klasyfikacja
Robert Kerr w 1792 roku nadał temu gatunkowi nazwę Felis bengalensis. Później opisano wiele podgatunków. W 1939 roku Reginald Innes Pocock przypisał kotka wyspowego do rodzaju Prionailurus. Wyróżnił dwa podgatunki: południowy (P. b. bengalensis) i północny (P. b. horsfieldi), który miał dłuższą sierść.
Obecnie wyróżnia się dwa gatunki:
- kot bengalski właściwy (P. bengalensis) – żyje na kontynencie azjatyckim,
- kot sundajski (P. javanensis) – zamieszkuje wyspy Indonezji i Filipin.
Podgatunki kontynentalnego kotka bengalskiego:
- P. b. bengalensis – występuje od Pakistanu po Chiny,
- P. b. euptilura – żyje na Dalekim Wschodzie Rosji, w Mandżurii, Korei i na Tajwanie.
Występowanie i środowisko
Kotek bengalski jest szeroko rozprzestrzeniony w Azji – od Rosji i Korei po Indie i Pakistan. Zamieszkuje lasy tropikalne, lasy liściaste i iglaste na wysokości do 1000 m n.p.m. Przystosowuje się do terenów rolniczych i plantacji. Spotykany jest także w górach Nepalu na wysokości 3254 m, a w rejonie Kanchenjungi – nawet na 4474 m.
Unika terenów z wysoką pokrywą śnieżną. W Pakistanie występuje rzadko. W Tajlandii kotki bengalskie zajmują terytoria od 2,2 do 37,1 km². W Chinach odnotowano ich obecność w kilku rezerwatach przyrody.
Zachowanie i dieta
Kot bengalski prowadzi samotniczy tryb życia. Jest aktywny głównie nocą. Poluje na gryzonie, owady, płazy, ptaki i inne małe zwierzęta. Często wspina się na drzewa. Potrafi pływać, ale robi to rzadko. Znakuje teren moczem, odchodami i drapaniem.
Kotek bengalski – rozród
Koty w tropikach rozmnażają się cały rok, a na północy – wiosną. Samice dojrzewają płciowo po roku. Ciąża trwa 60–70 dni. Samica rodzi 2–3 kocięta. Po 15 dniach młode otwierają oczy. W wieku 4 tygodni zaczynają jeść mięso.
Kotki wyspowe żyją do 13 lat.
Zagrożenia
W Chinach kot bengalski jest masowo zabijany dla futra. W latach 80. eksportowano nawet 200 000 skór rocznie. Obecnie polowania są ograniczone, ale nadal występują. W Mjanmie znaleziono setki ciał tych kotów na targach. Są zabijane jako szkodniki niszczące drób.
Ochrona
Kot bengalski jest objęty ochroną na mocy konwencji CITES. W Hongkongu podlega ścisłej ochronie. Populacja przekracza 50 000 osobników, więc gatunek nie jest zagrożony.
Japoński podgatunek z wyspy Tsushima jest krytycznie zagrożony. W USA kot bengalski jest chroniony od 1976 roku. Jego import, handel i przewóz są zakazane bez specjalnego pozwolenia.
Kot bengalski jako zwierzę domowe
Dowody archeologiczne wskazują, że kot bengalski był oswojony w Chinach już 5000 lat temu. Później został wyparty przez kota domowego.
Kotek bengalski krzyżowany z kotem domowym daje rasę bengalską. Przedstawiciele tej rasy wyglądają jak dzikie kotki wyspowe, ale mają łagodny charakter. Piąta generacja tej hybrydy ma futro podobne do kota bengalskiego.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Kobuz – sokół kobuz – sokół leśny – sokolik drzewiec
- Markaczka zwyczajna
- Czy Biblia wyjaśnia epokę lodowcową?
- Młoda Ziemia – dowody geologiczne
- Księga Rodzaju i czas – co nam mówi datowanie radiometryczne
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Leopard_cat [dostęp: 26.02.2025].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Shan2797. Licencja: CC BY-SA 4.0.
