Czerwony krab (Gecarcoidea natalis) żyje tylko na Wyspie Bożego Narodzenia i Wyspach Kokosowych. Kiedyś na samej wyspie było ich prawie 44 miliony, jednak inwazyjne mrówki zabiły 10–15 milionów z nich. Kraby co roku masowo wędrują do morza, by złożyć jaja. Choć ich liczba spadła, gatunek nie jest oficjalnie zagrożony.
Migracja krabów to spektakularne zjawisko. Miliony krabów przemierzają wyspę, zatrzymując ruch drogowy.
Wygląd
Czerwone kraby są duże. Ich pancerz ma do 11 cm szerokości. Oba szczypce zwykle mają ten sam rozmiar. Samce są większe, a samice mają szerszy odwłok. Kolor ciała jest zazwyczaj czerwony, ale zdarzają się też kraby pomarańczowe lub fioletowe.
Życie codzienne czerwonych krabów
Kraby oddychają skrzelami. Muszą unikać wysychania ciała. Żyją w norach i są aktywne za dnia, ale unikają słońca. Nocą natomiast prawie się nie ruszają.
W porze suchej zamykają wejście do nory i czekają na deszcz.
Poza sezonem godowym są samotnikami i bronią swojego terytorium.
Migracja i rozmnażanie
W czasie deszczów czerwone kraby ruszają do morza. Najpierw wyruszają samce. Kopią nory i bronią ich. Następnie podążają tam samice. W norach dochodzi do zapłodnienia samic czerwonych krabów. Samce wracają do lasu. Samice zostają i składają jaja. Gdy jaja są gotowe, samice wypuszczają je do wody. Potem wracają do lasu. Larwy żyją w morzu 3–4 tygodnie, potem wracają na ląd jako młode kraby.
Czerwony krab – rozwój
Jaja wylęgają się od razu po trafieniu do wody. Larwy unoszą się w oceanie. Przechodzą kilka etapów rozwoju. Potem zmieniają się w młode kraby. Mają wtedy 5 mm szerokości. Wędrują na środek wyspy. Przez 3 lata żyją w ukryciu. Dorastają po 4–5 latach. Żyją około 12 lat. Dorosłe kraby linieją raz w roku.
Odżywianie
Kraby jedzą wszystko. Głównie w ich menu znajdują się rośliny, ale znaleźć można też padlinę i śmieci. Zjadają nawet inne kraby. Żywią się także ślimakami afrykańskimi. Na wyspie nie mają konkurencji o pokarm.
Wrogowie
Dorosłe czerwone kraby nie mają naturalnych wrogów. Największe zagrożenie to “szalone mrówki” (Anoplolepis gracilipes). Zabiły one miliony krabów i wypędziły je z wielu miejsc. Larwy krabów zjadają ryby, manty i rekiny wielorybie. Czasami polują na nie też kraby palmowe. Kiedyś krabów było mniej. Ich liczba wzrosła po wyginięciu szczura Rattus macleari.
Populacja
Na Wyspie Bożego Narodzenia żyje około 44 miliony czerwonych krabów. Na Wyspach Kokosowych jest ich mniej. Badania pokazują, że te z Wysp Kokosowych pochodzą w rzeczywistości z Wyspy Bożego Narodzenia. Można je więc traktować jako jedną populację.
Czerwone kraby a ludzie
W czasie migracji kraby przechodzą przez drogi. Często są wtedy rozjeżdżane. Ich pancerze mogą przebijać opony. Parkowi strażnicy ustawiają bariery i prowadzą kraby przez tunele. Zbudowano nawet specjalny most dla krabów. Ludzie stali się ostrożniejsi i bardziej je szanują. Czerwone kraby nie są jadalne – mają mało mięsa i dużo wody.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Liściec olbrzymi
- Klecanka rdzaworożna
- Czy nietoperze widzą w dzień, czy w nocy, czy też może są ślepe?
- Spinozaur
- Karbon – wielki znak zapytania?
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Christmas_Island_red_crab (dostęp: 08.05.2025).
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: John Tann. Licencja: CC BY 2.0.
