Luszczyk wirginski

Zobacz również

Luszczyk wirginski (Anisotremus virginicus) to gatunek ryby z rodziny luszczowatych. Występuje w zachodnim Atlantyku.

Opis

Ciało luszczyka wirginskiego jest bocznie spłaszczone, z wysokim grzbietem i krótką, zaokrągloną głową. Otwór gębowy znajduje się nisko, ma poziomy układ, mięsiste wargi i rzędy zębów. Zewnętrzne zęby są stożkowate.

Na obu bokach ciała biegną naprzemiennie żółte i srebrne paski. Czarna pręga przecina ciało luszczyka ukośnie od oka do górnej wargi, a druga pionowa pręga od przedniej części płetwy grzbietowej do podstawy płetwy piersiowej.

Płetwy są żółte, a płetwa ogonowa głęboko rozwidlona.

Młode osobniki mają inne oznaczenia – dwie czarne linie biegnące poziomo wzdłuż boków, czarną plamkę przy płetwie ogonowej i żółtą głowę.

Płetwa grzbietowa ma 12 kolców i 16–18 miękkich promieni, natomiast płetwa odbytowa – 3 kolce i 9 miękkich promieni.

Luszczyk wirginski dorasta do 40,6 cm długości, ale zwykle ma około 25 cm, przy maksymalnej wadze 930 g.

Występowanie

Luszczyk wirginski żyje w zachodnim Atlantyku. Można go spotkać od północno-wschodniej Florydy na południe wzdłuż wybrzeża Atlantyku aż do Bahamów. W Zatoce Meksykańskiej od Florida Keys po New Port Richey, a także wzdłuż wybrzeży Meksyku aż do północnego Jukatanu.

Występuje też przy północno-zachodniej Kubie, w Morzu Karaibskim do Rio de Janeiro oraz przy Fernando de Noronha, Rocas i Bermudach, gdzie został wprowadzony sztucznie.

Siedlisko i tryb życia

Luszczyk wirginski preferuje rafy i skaliste podłoża w płytkich wodach przybrzeżnych, na głębokości od 2 do 20 m. Młode osobniki żyją wśród traw morskich. Jest gatunkiem nocnym, często tworzącym duże ławice. Niekiedy pływa razem z innymi gatunkami hemulowatych. Podobnie jak inne ryby tej rodziny, potrafi wydawać dźwięki poprzez pocieranie zębów. Żywi się dennymi bezkręgowcami, m.in. mięczakami, skorupiakami, szkarłupniami i pierścienicami.

Co ciekawe, młode osobniki czyszczą inne ryby, usuwając pasożyty z ich ciała.

Systematyka

Gatunek ten został opisany w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Sparus virginicus, z lokalizacją typową w Ameryce Południowej. Amerykański ichtiolog Theodore Nicholas Gill ustanowił Sparus virginicus jako gatunek typowy dla rodzaju Anisotremus.

Znaczenie użytkowe

Luszczyk wirginski ma niewielkie znaczenie komercyjne, lecz jest poławiany różnymi metodami i ceniony jako gatunek do celach sportowych. Często trafia do akwariów, a także rozmnaża się go w niewoli.

Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:


Źródło

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Anisotremus_virginicus [dostęp: 07.11.2024].

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Brian Gratwicke. Licencja: CC BY 2.0.

Jeśli podzielasz naszą misję i chciałbyś wesprzeć nasze działania, możesz to zrobić:

Z góry dziękujemy za okazaną nam pomoc!

Zobacz również

Popularne artykuły

Skip to content
facebook facebook facebook
x Chcę pomócChcę pomóc