Luszczyk wirginski (Anisotremus virginicus) to gatunek ryby z rodziny luszczowatych. Występuje w zachodnim Atlantyku.
Opis
Ciało luszczyka wirginskiego jest bocznie spłaszczone, z wysokim grzbietem i krótką, zaokrągloną głową. Otwór gębowy znajduje się nisko, ma poziomy układ, mięsiste wargi i rzędy zębów. Zewnętrzne zęby są stożkowate.
Na obu bokach ciała biegną naprzemiennie żółte i srebrne paski. Czarna pręga przecina ciało luszczyka ukośnie od oka do górnej wargi, a druga pionowa pręga od przedniej części płetwy grzbietowej do podstawy płetwy piersiowej.
Płetwy są żółte, a płetwa ogonowa głęboko rozwidlona.
Młode osobniki mają inne oznaczenia – dwie czarne linie biegnące poziomo wzdłuż boków, czarną plamkę przy płetwie ogonowej i żółtą głowę.
Płetwa grzbietowa ma 12 kolców i 16–18 miękkich promieni, natomiast płetwa odbytowa – 3 kolce i 9 miękkich promieni.
Luszczyk wirginski dorasta do 40,6 cm długości, ale zwykle ma około 25 cm, przy maksymalnej wadze 930 g.
Występowanie
Luszczyk wirginski żyje w zachodnim Atlantyku. Można go spotkać od północno-wschodniej Florydy na południe wzdłuż wybrzeża Atlantyku aż do Bahamów. W Zatoce Meksykańskiej od Florida Keys po New Port Richey, a także wzdłuż wybrzeży Meksyku aż do północnego Jukatanu.
Występuje też przy północno-zachodniej Kubie, w Morzu Karaibskim do Rio de Janeiro oraz przy Fernando de Noronha, Rocas i Bermudach, gdzie został wprowadzony sztucznie.
Siedlisko i tryb życia
Luszczyk wirginski preferuje rafy i skaliste podłoża w płytkich wodach przybrzeżnych, na głębokości od 2 do 20 m. Młode osobniki żyją wśród traw morskich. Jest gatunkiem nocnym, często tworzącym duże ławice. Niekiedy pływa razem z innymi gatunkami hemulowatych. Podobnie jak inne ryby tej rodziny, potrafi wydawać dźwięki poprzez pocieranie zębów. Żywi się dennymi bezkręgowcami, m.in. mięczakami, skorupiakami, szkarłupniami i pierścienicami.
Co ciekawe, młode osobniki czyszczą inne ryby, usuwając pasożyty z ich ciała.
Systematyka
Gatunek ten został opisany w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Sparus virginicus, z lokalizacją typową w Ameryce Południowej. Amerykański ichtiolog Theodore Nicholas Gill ustanowił Sparus virginicus jako gatunek typowy dla rodzaju Anisotremus.
Znaczenie użytkowe
Luszczyk wirginski ma niewielkie znaczenie komercyjne, lecz jest poławiany różnymi metodami i ceniony jako gatunek do celach sportowych. Często trafia do akwariów, a także rozmnaża się go w niewoli.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Jerzyk blady
- Alutera pisana
- Czwarty wymiar – cz. 1: Kształt Wszechświata
- CRISPR – czeka nas ulepszanie ludzkiego DNA?
- Naukowiec: Wszechświat nie może być wieczny
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Anisotremus_virginicus [dostęp: 07.11.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Brian Gratwicke. Licencja: CC BY 2.0.