Lin (Tinca tinca) to gatunek ryby słodkowodnej z rodziny karpiowatych. Zamieszkuje spokojne słodkie wody, takie jak jeziora i nizinne rzeki Eurazji, od Europy Zachodniej po rzeki Ob i Jenisej w Azji, można go znaleźć także w jeziorze Bajkał.
Taksonomia
Lin został po raz pierwszy opisany w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Cyprinus tinca. W 1764 roku François Alexandre Pierre de Garsault wprowadził nowy rodzaj Tinca. W piątej edycji Fishes of the World lin został sklasyfikowany w podrodzinie Tincinae, jednak nowsze badania sugerują, że powinien należeć do odrębnej rodziny Tincidae, zaproponowanej przez Davida Stara Jordana w 1878 roku.
Ekologia
Lin zamieszkuje głównie wody stojące z mulistym lub gliniastym dnem oraz bujną roślinnością. Bardzo rzadko można go zobaczyć w czystych wodach z kamienistym dnem. Gatunek ten toleruje wodę o niskiej zawartości tlenu, w której karpie nie są w stanie przeżyć.
Liny żerują głównie nocą, polują na drobne organizmy dna bentosowego, np. na małe ślimaki i detrytus, dlatego często w ich przewodzie pokarmowym można znaleźć piach, muł i szczątki organizmów żywych.
Tarło odbywa się latem, zazwyczaj w płytkich wodach wśród roślinności wodnej. Samice mogą złożyć nawet 300 000 lepkich, zielonych jaj. Młode ryby szybko rosną, osiągając wagę około 0,11 kg w pierwszym roku.
Morfologia
Liny mają krępą budowę ciała, przez co przypominają karpia. Skóra jest oliwkowozielona, ciemniejsza na grzbiecie i złotawa od spodu. Ich płetwa ogonowa ma kwadratowy kształt, pozostałe są zaokrąglone. Pyszczek jest wąski z małymi wąsikami, a oczy czerwono-pomarańczowe. Są trudne do złapania, ponieważ ich skóra jest pokryta śluzem.
Przeciętnie liny dorastają do 70 cm, choć wiele osobników jest mniejszych. Samice mogą osiągnąć masę do 7 kg, samce rzadko przekraczają 3 kg. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy – u samców płetwy brzuszne są większe i bardziej zakrzywione.
Złoty lin
Hodowana odmiana lina, znana jako złoty lin, jest popularna jako ryba ozdobna. Może mieć różne odcienie, od jasnego złotego po ciemnoczerwony, czasem z czarnymi lub czerwonymi plamami na bokach i płetwach.
Znaczenie gospodarcze
Liny są jadalne i mogą być używane jako zamiennik karpia. Hoduje się je jako ryba dodatkowa w stawach z karpiami. Często, z powodu jej małych wymagań, wpuszczana jest do zbiorników, w których nie przyjęły się inne ryby. Nie są powszechnie spożywane.
Złote liny są także popularne w stawach ozdobnych, gdzie pomagają w utrzymaniu czystości, żerując na dnie.
Wędkarstwo
Najlepsze metody ich połowu to wędkarstwo spławikowe i gruntowe, z przynętami takimi jak robaki, kukurydza, chleb czy dżdżownice. Silne liny ważące ponad 1 kg stanowią wyzwanie dla wędkarzy.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Żywe skamieliny kwestionują teorię ewolucji
- Zjawiska nadprzyrodzone i paranormalne kontra nauka – część II
- Kataklizm na Górze St. Helens świadczy o potopie
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Tench [dostęp: 02.10.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Karelj. Licencja: domena publiczna .