Drzewołaz niebieski (Dendrobates tinctorius „azureus”), znany też jako drzewołaz malarski, drzewołaz lazurowy albo drzewołaz błękitny, jest gatunkiem bezogonowego płaza zaliczanego do rodziny drzewołazowatych (Dendrobatidae). Zwierzę zasiedla głównie nizinne lasy deszczowe usytuowane na wysokości nieprzekraczającej 600 metrów nad poziomem morza. Jego obecność stwierdza się na terenie Gujany, Gujany Francuskiej oraz Surinamu. Przedstawicieli tego gatunku można także często spotkać w Brazylii.
Opis
Drzewołazy niebieskie wyróżniają się średnimi rozmiarami ciała. Dorosłe osobniki przeciętnie osiągają długość około 4,5 cm. Ich waga oscyluje natomiast na poziomie około 8 g. Samce z reguły są mniejsze od samic. Mają jednak większe od nich palce.
Ubarwiona na niebiesko skóra służy odstraszaniu potencjalnych napastników. Na powierzchni ciała żaby znajdują się gruczoły wydzielające toksyczne substancje. Układ plam na ciele należy do cech osobniczych każdego okazu. Za jego pomocą można zatem z powodzeniem zidentyfikować poszczególne okazy żab.
Kończyny przednie i tylne u drzewołazów lazurowych zwieńczone są czterema palcami. Znajdujące się na nich przyssawki pozwalają płazom na sprawne chwytanie zdobyczy. Kształt wspomnianych przyssawek różni się w zależności od płci zwierzęcia. U samców jest on sercowaty, a u samic okrągły.
Kijanki tych żab wyróżnia długi na około 6 mm ogon. Stanowi on większość ich ciała, którego całkowita długość wynosi 10 mm. Młode osobniki na tym etapie życia pozbawione są nóg. Do wymiany gazowej służą im natomiast skrzela.
Zachowanie
Drzewołazy błękitne żyją na lądzie. Zazwyczaj zasiedlają tereny położone w pobliżu zbiorników wodnych. Żaby te polują na owady. Podczas żerowania wykonują krótkie skoki. Przedstawiciele tego gatunku wykazują silne przywiązanie do swojego terytorium. W razie wkroczenia na nie intruzów – czy to tego samego, czy też innego gatunku – podejmują próby przepędzenia nieproszonych gości.
Drzewołazy niebieskie produkują toksyczne substancje z kwasu mrówkowego pozyskanego od zjedzonych mrówek i chrząszczy. Sprzyjają temu zachodzące w ich ciele procesy metabolityczne. Wydzielana przez żaby trucizna jest często wykorzystywana przez członków plemiennych ludów do smarowania grotów strzał.
Rozmnażanie
Okres godowy u drzewołazów malarskich przypada na przełom lutego i marca. Spoczywające na kamieniach samce wabią swoje potencjalne partnerki wydawanymi cichymi dźwiękami. U tych zwierząt występuje zapłodnienie zewnętrzne. Samica składa od 5 do 10 jaj, które osobnik płci męskiej pokrywa nasieniem. Czas inkubacji jaj trwa zazwyczaj około 2 tygodni. W tym czasie opieką nad nimi zajmuje się głównie ojciec. Czasem w tym zadaniu wspiera go matka.
Wylęgające się z jaj kijanki pozostają w tym stadium rozwoju przez około 3 miesiące. Następnie przeobrażają się w młode żabki. Poszczególne osobniki stają się zdolne do rozrodu w wieku mniej więcej 2 lat. Osobniki żyjące na wolności z reguły giną w wieku od 4 do 6 lat. Żaby trzymane w niewoli mogą natomiast przeżyć około 10 lat.
Żywienie
W skład diety drzewołaza lazurowego wchodzą głównie owady produkujące różne szkodliwe substancje. Do jego ulubionych przysmaków zalicza się też: chrząszcze, muchy, roztocza, pająki, termity, larwy oraz gąsienice. Osobniki hodowlane żywią się przede wszystkim muszkami owocowymi, niewielkimi świerszczami, a także larwami chrząszczy.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Żółw promienisty
- Białorzytka zwyczajna
- Era mezozoiczna
- Czy teoria Wielkiego Wybuchu wyklucza istnienie Boga?
- Ustalenie pojęć medycznych
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Blue_poison_dart_frog [dostęp: 27.12.2024]
© Źródło zdjęcia głównego: Wikipedia Commons. Autor: Quartl. Licencja: CC BY-SA 3.0.
