Czerwce

Zobacz również

Czerwce

© Źródło: Wikimedia Commons. Autor: Bernard DUPONT. Licencja: CC BY-SA 2.0.

Czerwce (Coccoidea) to nadrodzina pluskwiaków, małe owady (od 1-5 mm) o silnym dymorfizmie płciowym. Czerwce są roślinożerne. Żywią się też sokiem z drzewa dębowego.

Samica gatunków Kermes ilicis i Kermes vermilio wytwarza czerwony barwnik, zwany także „kermes”, będący źródłem naturalnego karmazynu. Słowo „kermes” pochodzi od perskiego lub tureckiego qirmiz lub kirmizi ( قرمز ) i oznacza „szkarłatny” (zarówno kolor, jak i barwnik).

Czerwce były bardzo powszechne w rejonie starego Izraela. Ich czerwony barwnik używano do barwienia szat kapłaństwa i ludzi bogatych.

Cykl życiowy tego owada jest niesamowity. Lato i zimę czerwce spędzają w głębokim śnie. Larwy budzą się następnej wiosny na przełomie marca i kwietnia i wypełzają w poszukiwaniu pędów drzew. Kiedy je znajdą, po 24 godzinach przyczepiają się do nich ssawkami, rozpoczynając proces przekształcenia w poczwarkę zwaną czerwiem, o wyglądzie ciemnofioletowej kuleczki. Kuleczki samic są dwukrotnie większe od kuleczek samców.

Samiec czerwca jest niewielkich rozmiarów. Dorosły owad ma silnie uwstecznione narządy gębowe i przez okres życia nie pobiera pokarmu lub jedynie w minimalnych ilościach. Samiec przechodzi proces całkowitej metamorfozy, która trwa około dwa tygodnie. Przeobraża się w imago, owada z dwoma skrzydłami. Z kokonu wyłania się czerwony owad o długości 1,5 milimetra. Jedyną funkcją samca jest znalezienie samicy w celu reprodukcji, po czym owad ten umiera.

Dorosła samica nie ma skrzydeł ani oczu, ale ma szczękę, za pomocą której wysysa sok rośliny żywicielskiej – w tym celu przyczepia się do gałęzi lub pnia rośliny. Dorosła samica ma długość od 3 do 7 mm i szerokość od 2 do 4 mm. Aktywny cykl życiowy (z wyłączeniem okresu głębokiego snu) od pierwszego stadium przebudzonej larwy do fazy tarła wynosi od 3 do 3,5 miesiąca. Samica produkuje barwnik w swoim ciele dopiero u szczytu dorosłości. Dojrzałość osiąga po około miesiącu, na przełomie lipca i sierpnia.

Samica składa jajeczka, co robi tylko raz w życiu, przyczepiając się sztywno do drzewa w taki sposób, że nigdy nie można jej usunąć bez całkowitego rozerwania ciała. A kiedy pojawiają się jej młode, posilają się żywym ciałem matki. Następnie, gdy młode są w stanie przeżyć poza matką, ona umiera. Kiedy umiera, wydziela szkarłatny żel, który nie tylko plami drzewo, ale także jej młode. W ten sposób są zabarwione szkarłatnym barwnikiem matki, który pozostaje z nimi do końca życia. Przez następne trzy dni robaka można zeskrobywać z drzewa w celu pozyskania barwnika, jednak czwartego dnia niezebrany żel nie jest już szkarłatny, ale zmienia się w biały wosk i jest używany do produkcji szelaku, środka konserwującego drewno. Ponadto zmiażdżony owad ma naturalne właściwości antybakteryjne i był używany do sporządzania leku wspierającego pracę serca.

Co ciekawe, czerwc pojawia się w Biblii, a dokładnie w Psalmie 22:7, gdzie czytamy słowa: „…ja jestem robakiem…” Autorem tego psalmu jest król Dawid, który zapisał tu proroctwo mesjańskie o śmierci Jezusa Chrystusa na krzyżu za grzechy świata, tysiąc lat przed faktycznym ukrzyżowaniem Jezusa! Pisząc słowo „robak”, użył hebrajskiego terminu „tola”, który oznacza właśnie tego konkretnego owada – czerwca.

Kiedy Jezus powiedział o sobie: „Jestem robakiem”, nie miał na myśli: „Jestem nikim”. Mówił: „Jestem robakiem czerwcem, pozwolę dobrowolnie się przywiązać do kawałka drewna i oddam życie za moje dzieci. Będę krwawić szkarłatem i umrę, aby miały życie i to w obfitości. Moja krew je okryje i wyprowadzi z duchowej nędzy do duchowej arystokracji. Będę zmiażdżony, ale moja krew uleczy ich serca. Moja ofiara usunie ciemną plamę grzechu i zachowa ich na zawsze, czyniąc ich białymi jak śnieg”.

„Chodźcie więc, a będziemy się prawować – mówi Pan! Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna” (Iz 1:18).


Źródła

  1. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Czerwce
  2. https://academic.oup.com/bioscience/article/55/12/1080/407161
  3. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kermes_(insect)
  4. https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/crimson-worm
  5. https://blog.magnapolonia.org/szkarlatny-robak-a-jezus-chrystus/
  6. https://komentarzebiblijne.pl/boze-moj-boze-moj-czemus-mie-opuscil-psalm-221-18/
  7. https://thebiblemadeplain.com/what-did-jesus-mean-i-am-a-worm/
  8. https://youtu.be/KoywNgfMDYU

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Bernard DUPONT. Licencja: CC BY-SA 2.0.

Zobacz również

Poprzedni artykułCrichtonsaurus
Następny artykułZielistka Sternberga

Popularne artykuły

Fenek pustynny

Fenek pustynny Fenek pustynny (Fennecus zerda), znany również jako lis pustynny (Vulpes zerda)...

Trzewikodziób

Trzewikodziób Trzewikodziób (Balaeniceps rex) to jeden z najbardziej niezwykłych ptaków występujących naturalnie wyłącznie...

Hiena

Hiena Hieny to ssaki drapieżne (Carniova), które zaliczają się do rodziny Hienowatych. Ta...
Skip to content