Abudefduf troschelii to gatunek ryby z rodziny garbikowatych, łatwo rozpoznawalny po charakterystycznych, wyraźnych czarnych paskach biegnących wzdłuż boków ciała. Nazwa gatunkowa upamiętnia zoologa Franza Hermanna Troschela (1810-1882). Ryba ta zasiedla strefę przybrzeżną pacyficznych raf koralowych. Jest gatunkiem wszystkożernym. Żywi się planktonem oraz algami, które porastają koralowe środowisko. Abudefduf troschelii jest blisko spokrewniony z gatunkiem A. saxatilis. U tego gatunku – jak w wielu innych gatunkach morskich – samce opiekują się i bronią młodych tuż po wykluciu z jaj. Abudefduf troschelii nie jest gatunkiem zagrożonym. Jego populacja pozostaje stabilna; Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje go jako gatunek najmniejszej troski.
Opis
Abudefduf troschelii wyróżnia się tym, że posiada pięć ciemnych pasów biegnących wzdłuż boków ciała. Rozciągają się w kierunku brzusznym, tworząc wyraźne, czarne pręgi. Następnie przechodzą w żółtawe przestrzenie grzbietowe. Ta efektowna kolorystyka sprawia, że gatunek ten jest popularny wśród akwarystów. Płetwy piersiowe abudefduf troschelii są wydłużone i smukłe. Kształtem przypominają wiosła. Taka budowa płetw – z prostym, hydrodynamicznym brzegiem przednim oraz zaokrąglonym brzegiem tylnym – pozwala tym rybom na łatwe manewrowanie między skałami i koralowcami. W porównaniu do innych garbikowatych Abudefduf troschelii wyróżniają się większymi oczami oraz dłuższą, bardziej kanciastą głową. Umiejscowienie otworu gębowego wyżej na przedniej części głowy pozwala im na skuteczne żywienie się planktonem, który unosi się w pelagialnych wodach oceanicznych.
Zasięg występowania
Abudefduf troschelii występuje powszechnie na obszarze wschodniego Pacyfiku, dla którego jest gatunkiem endemicznym. Najczęściej spotykany jest w Kolumbii, Kostaryce, Ekwadorze, Salwadorze, Gwatemali, Hondurasie, Meksyku, Nikaragui, Panamie, Peru oraz w Stanach Zjednoczonych. Gatunek ten zamieszkuje koralowe i piaszczyste dna. Można go jednak spotkać również na skalistych podłożach i w przybrzeżnych basenach pływowych, gdzie tworzy duże skupiska. Abudefduf troschelii występuje także w pelagicznej strefie neritycznej, gdzie żywi się planktonem. Obszar ten charakteryzuje się masywnymi koralowcami, głębokimi, skalistymi ścianami oraz płytkimi, odsłoniętymi rafami.
Dieta
Abudefduf troschelii odżywiają się głównie planktonem, który unosi się w strefie pelagicznej oraz na średnich głębokościach. Zjadają również bentosowe bezkręgowce i algi porastające koralowce. Te nawyki żywieniowe klasyfikują je jako gatunek wszystkożerny. Małe, ale korzystnie umiejscowione usta pozwalają im skutecznie pobierać drobne planktony zawieszone w kolumnie wodnej oraz niewielkie fragmenty alg przytwierdzone do struktury dna bentosowego.
Rozmnażanie
Abudefduf troschelii składają ikrę w okresie do dziewięciu dni przed i po nowiu. Larwy wykluwają się cztery dni później, tuż po zachodzie słońca. Okresy składania jaj wydłużają się w sezonach wzmożonej produktywności planktonu, wywołanej zjawiskiem upwellingu. W porze deszczowej okres ten trwa od trzech do czterech dni. W porze suchej natomiast może się wydłużyć do ośmiu. Taka sezonowa strategia rozrodu jest niezwykle korzystna dla tych ryb. Wykluwanie o zmierzchu pozwala nowo narodzonym larwom unikać drapieżników związanych z rafą, aktywnych podczas nowiu.
Samce Abudefduf troschelii przygotowują miejsca rozrodu, oczyszczając teren z martwych koralowców i kamieni, po czym pilnują złożonych jaj, które samice przyczepiają do podłoża. Jeden samiec może złożyć ikrę nawet z pięcioma samicami, co daje około 250 000 jaj, które następnie chroni przez 4-5 dni po tarle. Młode wykluwają się z dobrze rozwiniętymi oczami i zdolnością do aktywnego pływania. Jak u innych garbikowatych, larwy Abudefduf troschelii spędzają kilka tygodni w planktonie, a następnie osiadają na rafach jako młode ryby.
Drapieżniki
Populacja Abudefduf troschelii nie jest zagrożona, choć ryba ta stanowi niewielką część diety Lutjanus argentiventris. Kolejnym drapieżnikiem żerującym na tym gatunku jest Thalassoma lucasanum, który tworzy grupy liczące od 30 do 300 osobników. Te liczne grupy często przełamują obronę rodzicielską samców Abudefduf troschelii nad embrionami, uzyskując łatwy dostęp do niechronionego, odosobnionego źródła pokarmu.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Zębielek białawy
- Alpaka
- Paletka zielona – paletka brązowa – paletka
- Dlaczego tydzień liczy siedem dni?
- Sen króla Nabuchodonozora, czyli jak historia potwierdza Pismo Święte
- Czy UFO naprawdę istnieje? – część 2: Siły stojące za zjawiskiem
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Abudefduf_troschelii [1.11.2024]
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Hectonichus. Licencja: CC BY-SA 3.0.
