Welociraptor
Welociraptor (Velociraptor) to mięsożerny teropod z rodziny dromeozaurów (Dromaeosauridae). Powszechnie uważa się, że zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii pod koniec okresu kredy, 83–70 milionów lat temu.
Pierwsze szczątki tego dinozaura, oznaczone jako AMNH 6515, były złożone z czaszki i pazura tylnej kończyny, a odnaleziono je w 1922 roku w Mongolii. Na ich podstawie Welociraptor po raz pierwszy został opisany w 1924 roku przez mongolskiego paleontologa H. F. Osborna.
Obecnie wyróżniane są tylko dwa gatunki należące do tego rodzaju – V. mongoliensis i V. osmolskae.
Nazwa rodzajowa tego dinozaura pochodzi od łacińskich słów velox, czyli ‘szybki’, i raptor, czyli ‘złodziej’, i oznacza ‘szybki złodziej’. Z kolei nazwa gatunkowa V. mongoliensis pochodzi od miejsca znalezienia szczątków, czyli Mongolii. Natomiast nazwa gatunkowa V. osmolskae została nadana na cześć prof. Halszki Osmólskiej (1930–2008), wybitnej polskiej badaczki dinozaurów, która opisała kilkanaście nowych gatunków należących do tej intrygującej grupy zwierząt.
Welociraptor osiągał od 1,7 do 2 metrów długości i około 0,5 metra wysokości, a jego waga wynosiła od 15 do 20 kilogramów. Był to zwinny i szybki drapieżnik, który miał długie i mocne kończyny, a także dobrze rozwinięte mięśnie, które pozwalały mu na skoki i bieganie z dużą prędkością. Szacuje się, że drapieżnik ten mógł osiągać aż 55 km/h. Na końcu każdej łapy miał sierpowaty, mierzący od 6 do 12 cm szpon, który służył prawdopodobnie do zadawania śmiertelnych ciosów.
Welociraptor miał około 80 zębów, w tym szersze siekacze, które pomagały mu w cięciu mięsa, oraz wąskie, ostre kły, które służyły do kłucia. Był zdolny do skoku na swoją ofiarę i szybkiego dopadnięcia jej, dzięki czemu mógł polować na wiele różnych zwierząt, takich jak małe ssaki, jaszczurki, a nawet młode dinozaury.
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech welociraptora były jego pióra. Odkrycia paleontologiczne wskazują na to, że miał je na całym ciele, a nie tylko na skrzydłach, jak to jest u ptaków. Jednakże pióra te nie służyły mu do lotu, lecz raczej jako izolacja termiczna i do komunikacji wewnątrzgatunkowej.
Welociraptor znany jest również ze swojego wyjątkowo inteligentnego zachowania. Odkrycia paleontologiczne sugerują, że miał on dużą zdolność do współpracy w łowach i możliwość komunikacji dźwiękowej. Przypuszcza się, że mógł korzystać z różnych strategii łowieckich, aby łatwiej dopaść swoją ofiarę.
W popkulturze welociraptor stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych dinozaurów, szczególnie dzięki swojemu występowi w filmie „Park Jurajski” Stevena Spielberga, gdzie został przedstawiony jako inteligentny i groźny drapieżnik. Jednakże jego wizerunek w adaptacji jest mocno przerysowany, ponieważ welociraptory pokazane zostały jako znacznie większe, niż były ich rzeczywiste rozmiary, a także jako znacznie bardziej inteligentne.
Istnieją również inne produkcje filmowe, w których pojawia się welociraptor. Wystąpił np. w serialach „Planeta dinozaurów: Podróż Białogrzywej” oraz „Chased by Dinosaurs: The Giant Claw”. W pierwszym z nich obraz welociraptora jest uważany za bardziej wiarygodny, podczas gdy w drugim pojawiają się pewne błędy, takie jak np. przedstawienie dinozaura na terenach leśnych lub jako zwierzę nieupierzone.
W ostatnich latach, dzięki postępom w dziedzinie badań nad dinozaurami, dowiedzieliśmy się wielu nowych rzeczy na temat welociraptora. Odkryto wiele nowych skamieniałości, w tym szkielety młodych osobników, co pozwoliło na lepsze zrozumienie jego rozwoju i zachowań. Zidentyfikowano także wiele nowych gatunków dinozaurów, które były blisko spokrewnione z welociraptorem.
Welociraptor jest więc dinozaurem, który wciąż zaskakuje naukowców i fascynuje fanów tych stworzeń na całym świecie.
Źródła
1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Welociraptor
2. https://dinoanimals.pl/dinozaury/velociraptor-krwiozerczy-zabojca/
3. https://www.encyklopedia.dinozaury.com/wiki/Velociraptor
4. https://juraparkbaltow.pl/2021/06/02/welociraptor/
