Niedźwiedź polarny
Niedźwiedź polarny, niedźwiedź biały (Ursus maritimus) jest to gatunek dużego ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych. Niedźwiedzie polarne żyją na Alasce, w Kanadzie, Rosji, na Grenlandii i na niektórych północnych wyspach należących do Norwegii, takich jak Svalbard.
Grube futro i warstwa tłuszczu chronią niedźwiedzia polarnego przed zimnem. Włosy tworzące sierść niedźwiedzia są półprzezroczyste, a sierść jako całość ma zazwyczaj kolor biały lub kremowy, przez co umożliwia zwierzęciu dobry kamuflaż. Niedźwiedzie polarne stopniowo linieją od maja do sierpnia, ale w przeciwieństwie do innych ssaków arktycznych nie zrzucają sierści, zapewniając sobie kamuflaż latem. Skóra ma barwę czarną. Niedźwiedź polarny ma krótki ogon i małe uszy, co pomaga mu redukować utratę ciepła. Stosunkowo mała głowa i długie, zwężające się ku tyłowi ciało nadają mu opływowy kształt przydatny do pływania. Jest ssakiem prowadzącym morski tryb życia, potrzebującym do przetrwania jedynie kawałka pływającego lodu i żywności znajdowanej w wodzie oraz miejsca do urodzenia i odchowania młodych. Jego nazwa łacińska Ursus maritimus oznacza „niedźwiedź morski”.
Większość dorosłych samców waży 300-700 kg i osiąga długość 2,4-3,0 m. Wysokość w kłębie samca niedźwiedzia to 1,3-1,5 m. Stojąc pionowo, dorosły samiec może osiągnąć wysokość do 3,35 m. Samica jest zwykle około dwa razy mniejsza i waży w granicach 150-300 kg, mierząc 1,9-2,1 m długości. Po urodzeniu młode niedźwiadki ważą tylko 600-700 g. Szyja niedźwiedzia jest stosunkowo długa, a uszy małe i okrągłe. Stopy są długie (około 30 cm) i bardzo szerokie (około 25 cm), mają swego rodzaju „antypoślizgową” powierzchnię, która pozwala zachować przyczepność na śliskim lodzie. Niedźwiedzie polarne mają mocne nogi i duże, spłaszczone stopy z błoną między palcami, co pomaga w pływaniu i chodzeniu po lodzie. Szerokie łapy zapobiegają pękaniu lodu, rozkładając ciężar niedźwiedzia podczas chodzenia.
Niedźwiedź polarny jest doskonałym pływakiem i często pływa na długie odległości. Potrafi pływać z prędkością 10 km/h. Podczas chodzenia ma tendencję do ciężkiego chodu i utrzymuje średnią prędkość około 5,6 km/h.
Dorosłe niedźwiedzie polarne prowadzą samotny tryb życia. Młode samce poprzez zabawę uczą się walki, przygotowując się w ten sposób do poważnej rywalizacji podczas okresów godowych w późniejszym życiu.
Niedźwiedzie polarne są zwykle ciche, ale komunikują się za pomocą różnych dźwięków i wokalizacji. Samice komunikują się ze swoimi młodymi za pomocą jęków i sapania, a zdenerwowane niedźwiedzie wydają dźwięk parskania, podczas gdy syczenie, warczenie i ryk są oznakami agresji. Niedźwiedzie posługują się również komunikacją chemiczną, pozostawiając po sobie swój zapach, który pozwala jednostkom śledzić się wzajemnie.
Niedźwiedź polarny jest najbardziej mięsożernym członkiem rodziny niedźwiedziowatych, a na większości obszaru występowania jego dieta składa się głównie z fok obrączkowanych (Pusa hispida) i brodatych (Erignathus barbatus). Arktyka jest domem dla milionów fok, które stają się ofiarami, gdy wynurzają się w lodzie, aby oddychać, lub gdy wypływają na lód, aby odpocząć.
Najczęstszą metodą polowania niedźwiedzia polarnego jest polowanie bez ruchu. Niedźwiedź wykorzystuje swój doskonały węch, aby zlokalizować miejsce występowania fok, i czeka w ciszy, aby jakaś się pojawiła. Może czyhać przez kilka godzin. Kiedy tylko foka wyłoni się z wody, aby zaczerpnąć powietrza, niedźwiedź sięga przednią łapą i wyciąga ją na lód. Poluje również na foki odpoczywające na lodzie. Po zauważeniu foki podchodzi na odległość 90 m. Jeśli foka tego nie zauważy, niedźwiedź skrada się na odległość od 9 do 12 m od foki, a następnie rzuca się do ataku. Niedźwiedzie polarne czasami pływają pod wodą, aby łowić ryby.
Ciąża trwa 9 miesięcy. Samica rodzi młode w marcu lub kwietniu co 3-4 lata i opiekuje się nimi przez 2 lata. Młode przez kilka miesięcy nie opuszczają nory. W ciągu następnych dwóch lat będą uczyć się od matki, jak samodzielnie łapać foki i rozwijać inne umiejętności potrzebne do przetrwania i dorosłości.
Z wyjątkiem ciężarnych samic niedźwiedzie polarne są aktywne przez cały rok. W przeciwieństwie do niedźwiedzi brunatnych i czarnych niedźwiedzie polarne są w stanie pościć nawet przez kilka miesięcy późnym latem i wczesną jesienią, kiedy nie mogą polować na foki, ponieważ morze nie jest zamarznięte. Kiedy lód morski jest niedostępny latem i wczesną jesienią, niektóre populacje żyją miesiącami z zapasów tłuszczu, ponieważ niedźwiedzie polarne nie hibernują o żadnej porze roku.
Na wolności mogą dożyć 30 lat, ale zdarza się to rzadko. Większość dorosłych umiera przed ukończeniem 25 roku życia.
Źródła
- https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Nied%C5%BAwied%C5%BA_polarny
- https://en.m.wikipedia.org/wiki/Polar_bear
- https://www.nwf.org/Educational-Resources/Wildlife-Guide/Mammals/Polar-Bear
- https://www.national-geographic.pl/artykul/niedzwiedz-polarny-opis-wystepowanie-i-zdjecia-zwierze-niedzwiedz-polarny-ciekawostki
