Migdałowiec pospolity, migdałowiec zwyczajny, śliwa migdał (Prunus dulcis Mill.) to gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Pochodzi z Azji Środkowej i Mniejszej (Izrael, Jordania, Liban, Turcja, Turkiestan, Uzbekistan). Jako gatunek introdukowany rozprzestrzenił się i na naturalnych siedliskach rośnie obecnie również w Afryce Północnej (Wyspy Kanaryjskie, Maroko, Libia, Tunezja), w Azji Zachodniej (Cypr, Iran), na Kaukazie (Armenia) i w Europie.
Historia drzewa zaczęła się około 3 tysięcy lat przed naszą erą, choć niektórzy uważają, że jeszcze wcześniej. Udało się bowiem odkryć pestki dzikich migdałowców w wykopaliskach, które datowane są na 8 tysięcy lat przed narodzinami Chrystusa.
Opis
Drzewo migdałowca osiąga wysokość do 10 m. Zakwita bardzo wczesną wiosną, czasami nawet pod koniec lutego czy na początku marca. Kwiaty pojawiają się jako pierwsze, zanim na drzewie wyrosną młode liście.
Kwiaty migdałowca mają odcień jasnego różu, są delikatne w wyglądzie i dotyku. Mają intensywny, słodki zapach. Nie utrzymują się na drzewie długo. Zazwyczaj po trzech tygodniach nie ma po nich śladu.
Drzewo migdałowca ma drobne liście, delikatnie postrzępione na krawędzi. Liście pojawiają się wiosną i opadają wczesną zimą.
Migdały – owoce drzewa
Owoce (potocznie orzechy, ale z punktu widzenia botaniki pestki) są owalne o lekko spłaszczonym kształcie. Dojrzewają pod koniec czerwca, jednak mogą wytrzymać na drzewie do późnej zimy. Osiągają od 3,5 do 6 centymetrów długości. Otacza je zielona, twarda, pokryta meszkiem łupina, dzięki której chronione są przed wiatrem, deszczem i chłodem. W lipcu łupiny pękają i odsłaniają skorupki, w których znajdują się nasiona, czyli to, co powszechnie nazywamy migdałami. W jednej skorupce zwykle występuje jedno nasiono, ale czasami pojawiają się dwa.
Migdały zbierane są na przełomie sierpnia i września poprzez strząsanie ich z drzewa za pomocą specjalistycznych maszyn. Z jednego drzewa można uzbierać do 30 kilogramów migdałów. Migdały przechowywane w skorupkach długo zachowują swoje wartości odżywcze i nadają się do jedzenia nawet po kilkunastu miesiącach.
Migdały obfitują przede wszystkim w potas, witaminę E oraz witaminę B2, czyli ryboflawinę. Regularne spożywanie migdałów wzmacnia odporność, redukuje poziom stresu, a także zapobiega wahaniom nastroju.
Drzewo w Biblii
W Biblii migdałowiec pospolity wymieniony jest 9 razy. W Księdze Jeremiasza (1,11-12) jest określony jako „drzewo czuwające”, co związane jest z tym, że zakwita bardzo wcześnie (już w połowie lutego), a obfitość kwiatów powoduje, że w krajobrazie jeszcze uśpionej przyrody widoczny jest z daleka. Hebrajskie słowo określające migdałowca oznacza również ‘czuwać’ lub ‘strażnik’.
W Księdze Liczb (17,23) opisana została historia o tym, jak laska Aarona – wykonana z drewna migdałowca – w ciągu jednej nocy w Przybytku Mojżeszowym zakwitła i wydała owoce, wskazując w ten sposób, że Aaron i jego synowie z woli boskiej zostali uprawnieni do posługi kapłańskiej.
Pąki migdałowca stały się z polecenia Mojżesza motywem zdobniczym na ornamentach świeczników opisanych w Księdze Wyjścia (25,33-36; 37,19-20). Miało to znaczenie symboliczne: wypełniony palącą się oliwą kielich młodego zawiązku owocu symbolizował stałą, choć niewidoczną obecność Boga w Jego Przybytku.
Źródła
- https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Migda%C5%82owiec_pospolity
- https://www.polako.eu/drzewo-migdalowca-wiosenne-kwiaty-jesienne-owoce/
- https://www.ekologia.pl/styl-zycia/zdrowa-zywnosc/migdaly-orzechy-migdalowca-wlasciwosci-wartosci-odzywcze-i-wykorzystanie-migdalow,21353.html
- https://dobry-orzech.pl/3-fakty-ktorych-mogliscie-nie-wiedziec-na-temat-migdalow/
- https://pasiekisadowskich.pl/migdaly-ciekawostki
- https://en.wikipedia.org/wiki/Almond
- https://gotujmy.pl/czy-migdaly-to-orzechy,artykuly-kulinarne-abc-artykul,19774.html
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: بدارين. Licencja: CC BY-SA 4.0.
