Mięta pieprzowa (Mentha ×piperita) to popularna i powszechnie znana roślina z rodziny jasnotowatych. Jest to mieszaniec międzygatunkowy mięty wodnej (Mentha aquatica) i mięty zielonej (Mentha spicata), który powstał w wyniku przypadkowego skrzyżowania tych dwóch gatunków w Anglii w XVII wieku. Roślina znana jest ze swojego intensywnego i charakterystycznego zapachu, który zawdzięcza wysokiej zawartości olejku eterycznego, a także ze względu na swoje szerokie zastosowanie w kuchni, kosmetyce i medycynie.
Morfologia
Mięta pieprzowa ma krzewiasty pokrój i dorasta do 90 cm wysokości. Wytwarza kłącza tuż pod poziomem gruntu lub powierzchniowe, w zależności od wilgotności podłoża. Łodyga jest wzniesiona, gałęzista, 4-kanciasta, w zależności od odmiany zielona lub brunatnobrązowa, o międzywęzłach pustych lub wypełnionych rzadką parenchymą. Liście mięty pieprzowej są owalne lub lancetowate, o zaostrzonym szczycie, ostro ząbkowanym brzegu i asymetrycznej nasadzie. Unerwienie jest pierzaste, uwypuklone na dolnej powierzchni, z nerwami bocznymi odchodzącymi od nerwu głównego pod kątem ok. 45°. Powierzchnia spodnia jest delikatnie omszona, a włoski wydzielnicze widoczne są pod lupą jako jasnożółtawe punkty.
Roślina kwitnie od lipca do września, w nibyokółkach zebranych w kątach liści, co tworzy nibykłos o walcowatym kształcie. Kwiaty są drobne, o długości 5-6 mm, obupłciowe lub tylko słupkowe, różowe, czerwonawe do liliowych, z kielichem rurkowatym o 5 ząbkach i 10-12 nerwami. Pręciki są cztery, fioletowe, krótsze od korony. Owocem jest rozłupnia, która rozpada się na cztery rozłupki. Zarówno kwiaty, jak i łodyga oraz liście mięty pieprzowej są jadalne. Charakteryzują się orzeźwiającym mentolowym aromatem i smakiem. Zapach rośliny odstrasza mszyce, myszy i nornice.
Sposób uprawy
Mięta pieprzowa jest bardzo łatwa w uprawie i dlatego często sadzi się ją w ogródkach przydomowych. Wymaga gleby wilgotnej i przepuszczalnej, najlepiej o odczynie lekko kwaśnym do lekko zasadowego. Najlepiej rośnie w miejscach nasłonecznionych lub w półcieniu. Zaleca się sadzenie mięty pieprzowej na wiosnę lub jesienią, w odstępach co około 30 cm. Roślinę można rozmnażać przez podział kłącza lub przez nasiona.
Zastosowanie
Mięta pieprzowa jest ceniona ze względu na swoje liczne właściwości. W medycynie stosuje się ją do poprawy trawienia ze względu na jej działanie przeciwbólowe i stymulujące układ pokarmowy. Ponadto mięta pieprzowa może pomóc w łagodzeniu objawów przeziębienia i chorób układu oddechowego, a także, dzięki swoim właściwościom przeciwbakteryjnym, w zapobieganiu próchnicy.
W kosmetyce mięta pieprzowa znajduje zastosowanie jako składnik kosmetyków do pielęgnacji skóry ze względu na właściwości oczyszczające, odświeżające i przeciwzapalne. Ponadto roślina znana jest z działania przeciwbakteryjnego, co może pomóc w leczeniu trądziku i łupieżu. Zawarty w jej zielu mentol stanowi podstawowy surowiec do produkcji past do zębów, płynów do ust, kremów do masażu, dodatków do kąpieli i innych kosmetyków. Natomiast menton jest wykorzystywany jako składnik perfum.
W kuchni miętę pieprzową stosuje się często jako aromatyczny dodatek do potraw, zwłaszcza deserów i napojów, takich jak miętowa herbata czy lemoniada. Można ją również dodawać do mięs, ryb i sałatek, aby nadać im świeży i orzeźwiający smak.
Ze względu na szerokie zastosowanie mięta pieprzowa ceniona jest zarówno przez osoby stosujące naturalne metody leczenia, jak i zainteresowane zdrowym odżywianiem i pielęgnacją skóry.
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Mięta_pieprzowa
- https://www.webmd.com/diet/health-benefits-mint-leaves#1
- https://www.urzadzamy.pl/rosliny/ziola/mieta-pieprzowa-mieta-lekarska-aa-sQz2-HPnj-f62X.html
