Łuskowiec stepowy

Zobacz również

Łuskowiec stepowy

© Źródło: Wikimedia Commons. Autor: U.S. Fish and Wildlife Service Headquarters. Licencja: CC BY 2.0.

Łuskowiec stepowy (Manis temminckii), zwany również łuskowcem ziemnym, to interesujący ssak łożyskowy. Jego występowanie ograniczone jest do stepowych i pustynnych terenów Afryki, takich jak Senegal, Zambia, Angola, Mozambik, Kongo i Somalia.

Dorosłe samce łuskowca stepowego osiągają długość do 1,5 metra, z czego połowa przypada na ogon. Ich grzbiet jest pokryty dużymi, rogowymi, płytkowatymi łuskami tworzącymi pancerz o ubarwieniu żółtobrązowym. Ich ułożenie przypomina łuski w szyszce świerku, co pozwala zwierzęciu na swobodne poruszanie się i zwinne skręcanie w kłębek w przypadku zagrożenia. Strona brzuszna, wewnętrzne powierzchnie kończyn i pysk łuskowca pozbawione są pancerza łuskowego, pokryte są natomiast zrogowaciałą skórą i włosami.

Głowa łuskowca stepowego jest charakterystycznie mała i wydłużona, co jest typowe dla ssaków żywiących się mrówkami i termitami. Pysk nie posiada uzębienia, natomiast znajdują się w nim bardzo duże gruczoły ślinowe wytwarzające lepką ciecz, która stale zwilża bardzo długi, spłaszczony ku przodowi język łuskowca.

© Źródło: Wikimedia Commons. Autor: U.S. Fish and Wildlife Service Headquarters. Licencja: CC BY 2.0.

Stopy łuskowca stepowego mają po 5 palców, a trzeci palec przednich łap jest opatrzony potężnymi pazurami służącymi do rozgrzebywania mrowisk i termitier. Zwierzę prowadzi nocny tryb życia, a dzień spędza ukryte w różnych rozpadlinach gruntu lub wygrzebanych przez siebie jamach. W nocy wyrusza na poszukiwanie pokarmu, który stanowią wyłącznie termity i mrówki. Posiada doskonale rozwinięty zmysł węchu i smaku. Język łuskowca jest bardzo czuły i służy do wykrywania obecności pokarmu.

Po dotarciu do mrowiska lub termitiery łuskowiec stepowy rozrywa je pazurami, chwyta owady na lepki język i połyka je w całości. Pokarm rozcierany jest dopiero w żołądku – wysłanym grubym, zrogowaciałym nabłonkiem – za pomocą kamyków, które łuskowiec połyka podobnie jak ptaki.

Łuskowiec ziemny jest zwierzęciem, które charakteryzuje się płochliwym zachowaniem. Do ochrony przed drapieżnikami wykorzystuje swoje łuski. Gdy poczuje się zagrożony, zwija się w kulę, owijając ogon i kończyny wokół swojego ciała. Łuski łuskowca są ostre i ruchliwe, co stanowi poważne wyzwanie dla drapieżników. Ponadto zwierzę to jest niemal niemożliwe do rozprostowania z pozycji kuli, co stanowi skuteczną obronę.

Łuskowiec stepowy prowadzi samotny tryb życia, łącząc się z innymi osobnikami tylko podczas okresu godowego. Samce walczą ze sobą o możliwość kopulacji z samicą. Okres ciąży u tego gatunku wynosi około 139 dni i zwykle rodzi się tylko jedno młode ważące 200-500 gramów. Potomstwo rodzi się w naturalnym podziemnym schronieniu i pierwszy raz wychodzi na powierzchnię między 2 a 4 tygodniem życia, przyczepione do pleców lub ogona matki. Młode zaczynają samodzielnie zdobywać pokarm w wieku 3 miesięcy, ale nadal są noszone przez matkę, aż osiągną masę około 3 kg.

© Źródło: Wikimedia Commons. Autor: David Brossard. Licencja: CC BY-SA 2.0.

Źródła

1. Serafiński W., Wielgus-Serafińska E. (1988), Ssaki, zwierzęta świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. https://animaldiversity.org/accounts/Manis_temminckii/

Zobacz również

Popularne artykuły

Hiena

Hiena Hieny to ssaki drapieżne (Carniova), które zaliczają się do rodziny Hienowatych. Ta...

Fenek pustynny

Fenek pustynny Fenek pustynny (Fennecus zerda), znany również jako lis pustynny (Vulpes zerda)...

Czerwce

Czerwce Czerwce (Coccoidea) to nadrodzina pluskwiaków, małe owady (od 1-5 mm) o silnym...
Skip to content