Kwokacz, brodziec kwokacz (Tringa nebularia) jest ptakiem brodzącym. Żyje samotnie lub w małych grupach. Poza sezonem lęgowym kwokacze przeważnie są samotnikami, chociaż wiele osobników często można znaleźć zgrupowanych w miejscach, w których łatwiej im żerować.
Opis
Dorosły kwokacz osiąga długość ciała do 33 centymetrów i jest nieco większy. Rozpiętość skrzydeł wynosi do 70 cm, a waga do 280 g. Nie występuje dymorfizm płciowy.
Kwokacz ma długie, szarozielone nogi oraz długi, mocny dziób, lekko zakrzywiony ku górze. Górna część ciała jest brązowo-szara z wzorem, a brzuch jest biały.
Ten płochliwy ptak potrafi pływać i nurkować. W locie pokazuje klinowaty, biały kuper. Lata szybko i energicznie, a czasem można zaobserwować jego niespokojny, zygzakowaty lot. Jego charakterystyczny głos brzmi mniej więcej jak: tju tju tju.
Występowanie
Obszar występowania kwokacza rozciąga się od Szkocji i Skandynawii do tundr Syberii i Kamczatki. Jest to ptak wędrowny na długie dystanse. Zimuje w Europie Zachodniej, Afryce, Azji Południowo-Wschodniej oraz w Australii.
Kwokacze przelatują przez środkową Europę szerokim frontem, ale obserwuje się większe zagęszczenie wzdłuż wybrzeży. Opuszczają obszary lęgowe pod koniec czerwca. Pierwsze migracje można zaobserwować na wybrzeżach Europy Środkowej pod koniec czerwca. Szczyt jesiennej migracji przypada na lipiec i sierpień.
Ptaki zaczynają wracać z obszarów zimowania od marca, a w Europie Środkowej można je zaobserwować od początku kwietnia. W Afryce niektóre ptaki pozostają na lato.
Kwokacz żyje głównie przy płytkich wodach, takich jak bagna, stawy i rzeki. Poza okresem lęgowym przebywa w różnorodnych siedliskach podmokłych zarówno na wybrzeżach, jak i w głębi lądu, preferując otwarte tereny z płytkimi wodami.
Odżywianie
Kwokacz żywi się robakami, skorupiakami, owadami i ich larwami, a także łowi małe ryby w płytkiej wodzie. Podczas poszukiwania pokarmu wykazuje bardzo żywiołowe zachowanie, często biegając tam i z powrotem oraz nagle zmieniając kierunek. Pokarm znajduje głównie wzrokowo i zbiera go z powierzchni wody, ziemi lub roślinności. Rzadziej przeszukuje wilgotne podłoże lub wodę, poruszając dziobem na boki.
Rozmnażanie
Samce zazwyczaj docierają do obszarów lęgowych przed samicami. Okres lęgowy trwa od maja do lipca. Gniazdo to płytkie zagłębienie w ziemi wyłożone roślinami, często w pobliżu kamienia, pnia drzewa lub kawałka drewna. Samica składa cztery jaja, które są wysiadywane przez rodziców przez 24-25 dni.
Stan populacji
Na początku XXI wieku populacja lęgowa w Europie szacowana była na 75.000 do 160.000 par lęgowych. Największe populacje znajdują się w Finlandii (30 000-40 000 par), Norwegii (15 000-30 000 par), Szwecji (15 000-25 000 par) oraz w europejskiej części Rosji (14 000-65 000 par).
Kwokacz jest gatunkiem szczególnie narażonym na zmiany klimatyczne. Badania przewidują, że do końca XXI wieku obszar występowania kwokacza znacznie się skurczy i przesunie na północ. Wiele z obecnych południowych obszarów zasięgu przestanie być odpowiednie dla tego gatunku. Prognozy wskazują, że kwokacz przestanie się rozmnażać w Szkocji, południowej Szwecji, południowej Finlandii i dużej części obecnego zasięgu w Rosji. Nowe potencjalne obszary występowania to m.in. Islandia, Svalbard i Nowa Ziemia. Potencjalne nowe obszary nie zrekompensują jednak strat w zasięgu.
Źródła
1. https://de.wikipedia.org/wiki/Grünschenkel [dostęp: 05.07.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor:J.M.Garg. Licencja: CC BY-SA 3.0.
