Kokośnik (Pinaroloxias inornata) to jedyny gatunek spośród zięb Darwina, który nie występuje na Wyspach Galapagos. Jest też jedynym przedstawicielem rodzaju Pinaroloxias. Początkowo zaliczano ją do rodziny trznadli (Emberizidae), ale nowsze badania wykazały, że należy do rodziny tanagr (Thraupidae). Występuje wyłącznie na Wyspie Kokosowej, która znajduje się 580 km na południe od Kostaryki.
Taksonomia
Ziębę kokosową opisał w 1843 roku angielski ornitolog John Gould. Nadał jej nazwę Cactornis inornatus, którą później zmieniono na Pinaroloxias inornata. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckich słów oznaczających „brudny” i „krzyżodziób”. Łacińskie „inornata” oznacza „prosta” lub „nieozdobiona”.
Należy do grupy znanej jako zięby Darwina. Badania DNA wykazały, że jest spokrewniona z tanagrami, a nie z trznadlami. Pod względem wyglądu przypomina zięby śpiewające, choć jest od nich odizolowana.
Opis
Kokośnik osiąga 12 cm długości i waży około 12,5 g. Jego zakrzywiony, czarny dziób jest przystosowany do jedzenia owadów i jagód.
Samce są całkowicie czarne, takiego koloru są także ich dzioby, które nie zmieniają koloru przez cały rok.
Samice są brązowe, z czarnymi plamkami na piersi i białym brzuchem. Młode osobniki mają żółte dzioby i wyglądają podobnie do samic.
Głos kokośnika to „bzyczący” dźwięk z wysokim zakończeniem. Wydają dźwięki „djirr”, „tiew” i „phzzzz”.
Występowanie i środowisko
Kokośnik żyje wyłącznie na Wyspie Kokosowej. Jego siedliska zajmują około 30 km² wyspy. Zamieszkuje zarośla hibiskusa i lasy o zamkniętym sklepieniu. Wyspa ma klimat lasu deszczowego z wysoką wilgotnością i częstymi opadami.
Zachowanie i ekologia
Kokośnik jest wszystkożerny, ale poszczególne osobniki mogą wyspecjalizować się w jednym rodzaju pokarmu. Specjalizacja ta wynika z obserwowania innych zięb.
Gniazduje przez cały rok, choć okres lęgowy przypada głównie na styczeń i luty. Gniazda buduje z porostów i suchego mchu. W lęgu są dwa jaja, białe z brązowymi plamkami.
Zagrożenia
Na wyspie występują szczury i koty, ale nie stanowią dużego zagrożenia dla kokośników. Niska presja drapieżnicza pozwoliła kokośnikom rozwinąć różnorodne zachowania żerowiskowe.
Status
Wyspa Kokosowa jest rezerwatem przyrody. Kontakt ludzi z florą i fauną tej wyspy jest ograniczony, a turystyka nie wpływa znacząco na dzikie zwierzęta.
Populacja zięb kokosowych jest stabilna i wynosi 6 000–15 000 osobników. IUCN uznaje je za gatunek najmniejszej troski.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Gwanako andyjskie – gwanako – guanako
- Żółtopuzik smukły – jaszczurka szklana
- Kaniony – pamiątki po biblijnym potopie
- Moralne konsekwencje darwinizmu
- Istnienie roślin przed powstaniem światła słonecznego – czy biblijny opis stworzenia jest nieścisły?
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Cocos_finch [dostęp: 12.12.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Xpda. Licencja: CC BY-SA 4.0.
