Antylopa Batesa (Nesotragus batesi) to niewielki gatunek antylopy zamieszkujący wilgotne lasy i zarośla Afryki Środkowej i Zachodniej. Należy do tego samego rodzaju co suni. Wyróżnia się bardzo drobną sylwetką. Zwierzę to wyjątkowo dobrze przystosowało się do życia w gęstych, leśnych środowiskach.
Opis
Dorosłe antylopy Batesa ważą od 2 do 3 kg. Długość ich ciała wynosi od 50 do 57 cm. Ogon ma 4,5–5,0 cm. Rogi posiadają tylko samce. Mierzą one od 3,8 do 5,0 cm. Charakterystyczną cechą tych zwierząt jest lśniąca sierść, która przybiera ciemnokasztanową barwę na grzbiecie, a na bokach stopniowo jaśnieje. Samce są zazwyczaj większe od samic.
Zasięg występowania
Antylopa Batesa naturalnie występuje w tropikalnej Afryce Środkowej. Jej zasięg jest podzielony na trzy odrębne obszary: południowo-wschodnią Nigerię, dolną część Basenu Konga oraz północno-wschodnią Demokratyczną Republikę Konga, sięgającą zachodniej Ugandy.
Gatunek ten zamieszkuje nizinne lasy. Preferuje obszary o gęstym podszycie, takie jak zarośla wzdłuż rzek czy tereny z powalonymi drzewami. Można go również spotkać na obrzeżach dróg, w ogrodach przy wioskach, na plantacjach oraz w lasach regenerujących się po uprawach lub wyrębie. Antylopa ta jest szczególnie często obserwowana na plantacjach kakaowca, które stanowią dla niej dogodne środowisko.
Ekologia
Antylopa Batesa żywi się liśćmi, pąkami, pędami, grzybami, trawami i ziołami. Często zjada również uprawy rolne. Nierzadko zwierzęta te wpadają w pułapki zastawiane w pobliżu pól przez farmerów. Ich terytorium obejmuje zwykle od 2 do 4 hektarów. Samce wyznaczają granice swoich rewirów i zaciekle ich bronią. Obszary oznaczają zapachem wydzielanym przez gruczoły przedoczodołowe. Samice są bardziej towarzyskie i czasem tworzą niewielkie grupy. W razie zagrożenia antylopy wydają krótkie, szczekające dźwięki podczas ucieczki. Rozród najczęściej odbywa się pod koniec pory suchej i na początku pory deszczowej. Ciąża trwa 180 dni. Samica rodzi jedno młode, które waży od 1,6 do 2,4 kg.
Status
Antylopa Batesa nie jest obecnie zagrożona wyginięciem. Utrata siedlisk stanowi jednak poważne wyzwanie dla przyszłości populacji. Rozwój ludzkich osiedli i działalność gospodarcza negatywnie wpływają na jej naturalne środowisko. Na szczęście gatunek ten wykazuje zdolność adaptacji do lasów wtórnych, plantacji, przydrożnych zarośli oraz przydomowych ogrodów. Choć antylopy te nie są obiektem komercyjnych łowów, w ograniczonym zakresie poluje się na nie dla pozyskania mięsa. Stanowi to kolejne zagrożenie dla ich liczebności w przyszłości.
Tryb życia
Antylopy Batesa prowadzą dzienny tryb życia. Zamieszkują niewielkie terytoria, które znakują odchodami oraz wydzieliną pochodzącą z gruczołów przedoczodołowych. Żyją w parach, jednak ich aktywność nie jest zsynchronizowana, przez co często można obserwować tylko jednego osobnika. Taki tryb życia pomaga im unikać drapieżników i lepiej wykorzystywać dostępne w rewirach zasoby.
Rozmnażanie
Zachowania godowe i szczegóły dotyczące rozrodu antylop Batesa pozostają słabo znane. Wiadomo jednak, że młode przy narodzinach ważą mniej niż kilogram i przez pierwsze dwa miesiące życia są karmione mlekiem matki. W ten sposób samice zapewniają dzieciom niezbędne składniki odżywcze i chronią je w okresie, w którym są najbardziej narażone na ataki ze strony drapieżników.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Antylopowce
- Antylopa indyjska
- Antylopowiec szablorogi
- Największa antylopa z Afryki – eland, kanna
- Gągoł – gągoł krzykliwy
- Diugoń przybrzeżny – diugoń – dugoń – piersiopławka
- Zwoje z Qumran – najważniejsze odkrycie archeologii biblijnej
- Czwarta rewolucja przemysłowa a nasze człowieczeństwo – część 2
- Starożytne mity – więcej niż tylko mity (cz. 2)
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Bates%27s_pygmy_antelope [dostęp: 9.12.2024]
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Herbert Goodchild. Licencja: Domena Publiczna.
