Electra pilosa to gatunek kolonialnego mszywioła należący do rzędu Cheilostomatida. Naturalnie występuje w północno-wschodnim i północno-zachodnim Oceanie Atlantyckim, a także został zauważony w Australii i Nowej Zelandii.
Opis
Kolonie electra pilosa tworzą rozległe maty lub gwiaździste wzory na powierzchniach dużych alg, takich jak listownica i fucus serratus. Poszczególne zooidy w kolonii rosną również w małych grupach na muszlach i kamieniach, otaczając liście czerwonych alg, takich jak Mastocarpus stellatus. Zooidy (kolonie mszywiołów), które są gęsto ułożone, mają kształt cylindryczny i osiągają wymiary około 0,3 mm. Każdy zooid posiada pancerz. Ochronna osłona jest wyposażona w około dziewięć kolców (zwykle od czterech do dwunastu), z których środkowy jest znacznie dłuższy niż pozostałe. Nadaje to kolonii charakterystyczny włochaty wygląd.
Występowanie
Electra pilosa występuje naturalnie w północno-wschodnim i północno-zachodnim Atlantyku, a także w Morzu Śródziemnym, Morzu Północnym, Morzu Wattowym, Morzu Białym i Morzu Barentsa. Została również zaobserwowana w Australii i Nowej Zelandii, gdzie jest uważana za gatunek introdukowany. Można ją znaleźć w strefie międzypływowej do głębokości około 50 metrów.
Biologia
Kolonia rozwija się, gdy larwa osiedli się na odpowiedniej powierzchni i przechodzi metamorfozę w mszywioła. Ta z kolei pączkuje, tworząc kolejne zooidy, co pozwala kolonii rosnąć przez rozmnażanie bezpłciowe. Electra pilosa, jak inne mszywioły, żywi się, filtrując cząstki z wody za pomocą lofoforu i korony czułków. Jej dieta prawdopodobnie obejmuje wiciowce, fitoplankton, bakterie, drobne fragmenty glonów oraz ich zarodniki. Kolce na pancerzu, zwłaszcza ten najdłuższy, chronią zooidy podczas odżywiania i mogą wydłużać się, gdy kolonia rywalizuje z innymi mszywiołami. Tempo wzrostu zooidów zależy od przepływu wody, temperatury, dostępności pokarmu oraz konkurencji z innymi koloniami.
Kolonie są obojnacze, choć poszczególne zooidy pełnią funkcje męskie lub żeńskie. W Wielkiej Brytanii okres rozmnażania przypada na sierpień i wrzesień. Zapłodnienie następuje w jamie ciała samicy, gdzie uwalniane jest do trzydziestu oocytów (komórka dająca początek komórce jajowej). Zapłodnione zarodki trafiają do morza, gdzie przechodzą długi okres planktoniczny przed osiedleniem się na odpowiednim podłożu. Larwy są obecne w toni wodnej przez cały rok, ale osiedlają się głównie między kwietniem a listopadem, ze szczytami w maju/czerwcu i lipcu/sierpniu. Prawdopodobnie wykorzystują bodźce węchowe do wyboru miejsca osiedlenia się i potrafią ocenić jego odpowiedniość oraz bliskość innych kolonii. Kolonia może przetrwać kilka lat na odpowiednim podłożu, choć na mniej trwałych powierzchniach żyje krócej.
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Electra_pilosa [dostęp: 28.08.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Tomas P. Licencja: CC0 1.0.
