Albatros czarnobrewy (Thalassarche melanophris) to gatunek dużego ptaka z rodziny albatrosów (Diomedeidae). Zamieszkuje głównie południowe części Oceanu Spokojnego, Atlantyckiego i Indyjskiego. Spotykany jest na rozległych obszarach oceanicznych, z dala od lądu, gdzie spędza większość swojego życia.
Jego wyjątkowy wygląd czyni go łatwo rozpoznawalnym. Dorosłe osobniki mają głowę stosunkowo dużą, a ich tęczówka oczna jest ciemnobrązowa. Gatunek ten zawdzięcza swoją nazwę ciemnej prędze piór wokół oczu, wyraźniejszej u dorosłych ptaków. Dziób jest dosyć gruby, żółty, z pomarańczową, haczykowatą końcówką. Ciało albatrosa czarnobrewego jest krępe i w większości białe, z wyjątkiem ciemnobrązowego wierzchu skrzydeł oraz płaszcza. Spód skrzydeł jest biały z ciemnym obrzeżeniem, a ogon ma ciemny kolor. Nogi są szaroniebieskie, a palce spięte błoną pławną. Ptak ten ma od 80 do 95 centymetrów długości, a jego średnia waga wynosi zwykle od 3 do 5 kilogramów.
Jedną z najbardziej imponujących cech albatrosa czarnobrewego jest rozpiętość jego skrzydeł, która może wynosić od 2 do 2,35 metra. Porównuje się ją do rozpiętości skrzydeł łabędzia niemego. Z tego względu lot trzepoczący jest szybko wyczerpujący dla tego ptaka, dlatego do wznoszenia się i szybowania wykorzystuje on prądy wznoszące, prędkość wiatru i opór powietrza. Tłumaczy to jego występowanie na obszarach o silnym wietrze oraz fakt, że w bezwietrzne dni można go znaleźć głównie unoszącego się na wodzie.
Albatros czarnobrewy występuje na niemal całej półkuli południowej, jednak najczęściej zamieszkuje obszar między zwrotnikiem Koziorożca a kołem podbiegunowym południowym. Można go spotkać na odległych wyspach o skalistym charakterze, takich jak Auckland, Tristan da Cunha czy Południowa Georgia. Te miejsca są dla niego idealne do zakładania kolonii rozrodczych, ponieważ są one wolne od naturalnych wrogów. W niektórych przypadkach można go również spotkać na północ od równika, na zachodnich wybrzeżach Ameryki Południowej i Afryki.
Albatros czarnobrewy jest ptakiem aktywnym zarówno w dzień, jak i w nocy. Jego dieta składa się głównie ze zwierząt kręgowych, takich jak ryby, oraz bezkręgowców, w tym skorupiaków, mięczaków i parzydełkowców. Ciekawym zachowaniem tego ptaka jest także to, że chętnie korzysta z odpadków wyrzucanych przez statki rybackie.
Albatros czarnobrewy jest gatunkiem monogamicznym, co oznacza, że tworzy stałe pary na całe życie, ale z partnerem spotyka się tylko raz na rok w okresie lęgowym. Gniazduje w koloniach na stromych zboczach, klifach lub trawiastych wybrzeżach odległych wysp. Okres rozrodu przypada na wrzesień, kiedy to samiec i samica przystępują do tańca godowego, w którym krążą wokół siebie z szeroko rozpostartymi skrzydłami i kłapią dziobami. Samica składa jedno kremowobiałe, ciemno nakrapiane jajo. Czas inkubacji trwa od 65 do 71 dni, a rodzice wspólnie biorą udział w wysiadywaniu i opiece nad młodym. Para dzieli opiekę w ten sposób, że kiedy jedno z rodziców pilnuje potomka, drugie posila się i przynosi pokarm młodemu. Pisklęta uzyskują zdolność do lotu po około 4-5 miesiącach od wyklucia. Osiągają dojrzałość płciową między 7 a 9 rokiem życia, ale zwykle nie przystępują do rozrodu aż do 10 roku życia.
Albatros czarnobrewy może żyć ponad 50 lat, co czyni go jednym z najdłużej żyjących ptaków na świecie.
Niestety albatros czarnobrewy jest zagrożony przez działalność człowieka. Jednym z głównych zagrożeń jest rybołówstwo, a zwłaszcza niekontrolowane połowy na dużą skalę. Wiele albatrosów ginie, wpadając w sieci haczykowate używane do połowu ryb. Ponadto zanieczyszczenie oceanów plastikiem stanowi również poważne zagrożenie dla tych ptaków. Albatrosy często łączą plastikowe odpadki z pokarmem, który przynoszą do swoich piskląt, co może prowadzić do ich zatrucia i śmierci. Dlatego ważne jest podejmowanie działań na rzecz ochrony środowiska morskiego, aby zapewnić przetrwanie tych wspaniałych ptaków.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Uszanka kalifornijska – uchatka kalifornijska – lew morski
- Tamaryna cesarska – tamaryna wąsata
- Zwoje z Qumran – najważniejsze odkrycie archeologii biblijnej
- Czwarta rewolucja przemysłowa a nasze człowieczeństwo – część 2
- Starożytne mity – więcej niż tylko mity (cz. 2)
Źródła
1. https://www.ekologia.pl/wiedza/zwierzeta/albatros-czarnobrewy
2. https://pl.wikipedia.org/wiki/Albatros_czarnobrewy
3. https://pl.frwiki.wiki/wiki/Albatros_à_sourcils_noirs
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: 3HEADEDDOG. Licencja: CC BY-SA 3.0.