Amathia verticillata to gatunek kolonijnych mszywiołów o krzaczastej formie. Występuje w płytkich wodach o umiarkowanej i ciepłej temperaturze w zachodniej części Oceanu Atlantyckiego oraz w Morzu Karaibskim. Rozprzestrzenił się na cały świat jako organizm osadzający się na różnorodnych powierzchniach i w niektórych krajach uznawany jest za gatunek inwazyjny.
Opis
Kolonie Amathia verticillata przypominają miniaturowe drzewa o szerokości do jednego metra. Składają się z gęstej masy zooidów, zwanych autozooidami (wyspecjalizowanych w zdobywaniu pożywienia) połączonymi cienkimi, rozgałęzionymi stolonami (rozłogami) o średnicy 0,5 mm. Stolony przyczepiają się do podłoża za pomocą lepkiego dysku, są przezroczyste, choć mogą mieć także odcień brązowy lub niebieski. Autozooidy ułożone są w dwóch rzędach wzdłuż rozłogów, każdy zooid jest podobny do woreczka i ma długość od 0,4 do 0,6 mm.
Każdy autozooid posiada wokół otworu gębowego strukturę w formie korony, zwaną lofoforem, która służy do odżywiania i posiada osiem krótkich czułków.
Rozłogi składają się z szeregu rurkowatych heterozooidów, które nie pełnią funkcji odżywczych.
Wszystkie zooidy w kolonii są połączone przez pory w ich ścianach, co umożliwia przepływ płynu celomatycznego między sąsiadującymi autozooidami i wzdłuż stolonów.
Zasięg i siedlisko
Kolonie Amathia verticillata można znaleźć w płytkich wodach tropikalnych i ciepłych zachodniego Atlantyku oraz Morza Karaibskiego, a także w wielu innych rejonach świata. Gatunek ten jest odporny na różne warunki wodne, ale najlepiej rozwija się przy zasoleniu powyżej 30 ppt i temperaturze wody przekraczającej 22 °C.
Jest to powszechny gatunek w lagunie Indian River, gdzie rośnie intensywnie od kwietnia do września, a zimą obumiera.
Amathia verticillata często rośnie na źdźbłach traw morskich, plechach dużych wodorostów, korzeniach namorzynów, rafach skalnych, muszlach małży, molach, falochronach, kadłubach łodzi oraz na dryfujących masach wodorostów i innych pływających obiektach.
Biologia
Autozooidy żywią się poprzez rozszerzanie swoich lofoforów, których czułki filtrują fitoplankton z wody. Szacuje się, że każdy zooid może przefiltrować około 8,8 ml wody dziennie, a kolonia mszywiołów na metrze kwadratowym trawy morskiej może oczyścić aż 184.728 litrów wody dziennie. W ten sposób gatunek ten może znacząco wpływać na poprawę jakości wody.
Rozmnażanie
Kolonia powiększa się przez pączkowanie, a nowe mogą powstać również przez fragmentację. Badania wykazały, że w ciągu 24 godzin po odcięciu fragmentu stolonu rozwijają się w nim struktury umożliwiające przytwierdzenie się do podłoża.
Amathia verticillata jest obojnakiem, rozmnażającym się również płciowo.
Larwa tego gatunku jest planktoniczna, osiada na twardym podłożu i przekształca się w heterozooid, który przyczepia się za pomocą dysku przylepnego.
Ekologia
Kolonie Amathia verticillata zapewniają schronienie dla młodych ryb oraz małych bezkręgowców, takich jak obunogi, widłonogi, wieloszczety.
Tkanki Amathia verticillata zawierają metabolity wtórne, które czynią je niesmacznymi dla wielu drapieżników. Najważniejszy z nich zapobiega osiedlaniu się larw małży i wąsonogów w kolonii. Jednym z nielicznych organizmów, które żywią się tym mszywiołem, jest ślimak nagoskrzelny Okenia zoobotryon. Żyje, odżywia się i składa jaja głównie na mszywiole, a jego tkanki mogą zawierać te same substancje chemiczne odstraszające drapieżniki.
Gatunek inwazyjny
Amathia verticillata budzi obawy jako gatunek inwazyjny. Może tworzyć duże skupiska, powodując zanieczyszczenie sprzętu rybackiego, zatkanie ujścia wody morskiej, wypieranie rodzimych gatunków oraz zakłócanie łańcuchów pokarmowych poprzez intensywne filtrowanie fitoplanktonu z wody.
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Amathia_verticillata [dostęp: 09.09.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Smithsonian Environmental Research Center. Licencja: CC0 1.0.
