Wilk polarny (Canis lupus arctos) to podgatunek wilka szarego. Żyje w arktycznej tundrze Wysp Królowej Elżbiety w Kanadzie, od wyspy Melville’a po wyspę Ellesmere’a. Wilki polarne nie wędrują między tundrą a lasami. Całe życie spędzają na północ od granicy lasu. Na południu występują jedynie na Wyspach Księcia Walii i Somerset.
Charakterystyka
Wilk polarny jest średniej wielkości. Jest mniejszy od wilka kanadysjkiego. Ma bielsze futro, węższą czaszkę i większe zęby łamacze. Od 1930 roku czaszki wilków arktycznych zmniejszają się. Może to być wynik krzyżowania się tego gatunku z psami.
Taksonomia
W 1935 roku zoolog Reginald Pocock nazwał wilka z wyspy Melville Canis lupus arctos. Opisał też wilka z północno-zachodniej Grenlandii jako Canis lupus orion. Oba te podgatunki uznano za odrębne w 2005 roku.
Badania DNA wykazały, że wilki arktyczne nie mają unikalnych haplotypów. Oznacza to, że kolonizowały Arktykę stosunkowo niedawno. Niektórzy naukowcy uważają jednak, że środowisko życia może wystarczyć do odróżnienia podgatunków.
Zachowanie
Wilki polarne nie boją się ludzi. Na wyspie Ellesmere’a podchodzą do nich z ciekawością. W Alert, w Nunavut, wilki żyją blisko ludzi i czasem są agresywne. Jeden z wilków zaatakował tam trzy osoby. Zwierzę było zarażone wścieklizną.
Wilki polarne rzadko migrują. Najczęściej przemieszczają się zimą, gdy panuje ciemność. To utrudnia badanie ich ruchów.
Dieta
Wilki polarne polują głównie na piżmowoły arktyczne i zające polarne. Zjadają też lemingi, renifery tundrowe, lisy polarne, ptaki i owady. Czasami żerują na śmietniskach.
Badacze nie są zgodni co do tego, które ofiary są dla nich ważniejsze. Piżmowoły zapewniają więcej pokarmu na dłużej. Zające są częściej jedzone latem, zwłaszcza przez młode wilki.
Ochrona
Wilk polarny jest uznawany za gatunek najmniejszej troski. W 1997 roku liczebność wilków spadła z powodu złych warunków pogodowych. Populacja odrodziła się, gdy pogoda się poprawiła.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Aulostomus maculatus
- Chwytówka modliszkowata
- Kod genetyczny – skąd pochodzi?
- Elafrozaur z Australii – kolejny dinozaur poza kryteriami teorii ewolucji
- Plastyczność fenotypowa – ewolucja w tempie ekspresowym?
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Arctic_wolf [dostęp: 13.12.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Michael Gäbler. Licencja: CC BY 3.0.
 - fascynujący podgatunek wilka szarego zamieszkujący tundrę Wysp Królowej Elżbiety.){kind=link}