Polakant (Polacanthus) to dinozaur z grupy ankylozaurów. Powszechnie uważa się, że żył we wczesnej kredzie 132-112 milionów lat temu na terenie dzisiejszej Wielkiej Brytanii.
Nazwa rodzajowa Polacanthus oznacza ‘wiele kolców’ i odnosi się do pancerza grzbietowego, który składał się m.in. z licznych kolców. Rodzaj ten obejmuje jeden gatunek – Polacanthus foxii. Opisany został w 1996 roku.
Polakant był powolnym czworonożnym zwierzęciem żywiącym się roślinami. Gad ten osiągał od 3 do około 5 metrów długości i ważył około 1 tonę. Polakant, jak inne ankylozaury, miał na grzbiecie pancerz z kostnych płyt chroniący go przed atakami drapieżników. Dinozaur ten był średniej wielkości dinozaurem pancernym, który nie miał maczugi na końcu ogona, ale naukowcy nie są pewni, czy był bliżej spokrewniony z nodozaurem, czy z ankylozaurem, który tę maczugę posiadał.
Skamieniałości polakanta zostały odkryte w 1856 roku na wyspie Wight przez Williama Foxa, a nazwane przez Richarda Owena.
Znane są 3 okazy tego dinozaura. Holotyp BMNH R175 został znaleziony przez Williama Foxa, następny przez Williama Blowsa, trzeci z kolei znajduje się w prywatnej kolekcji skamieniałości.
Dinozaur ten żył na terenach bagiennych, gdzie żywił się miękką roślinnością wodną.
Polakant był spokrewniony z zauropeltą. Przypuszcza się, że wędrował razem ze stadami iguanodonów.
Źródła
1. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Polakant
2. https://www.wikiwand.com/pl/Polakant
3. https://pl.m.wikibooks.org/wiki/Wikijunior:Dinozaury/Polakant
4. https://www.encyklopedia.dinozaury.com/wiki/Polacanthus
5. https://dinoanimals.pl/blogi/dinosaursworld/polacanthus-zolwik-z-wielkiej-brytanii/
