W parku stanowym Crater of Diamonds State Park w zachodnim Arkansas każdy zwiedzający może wydobywać diamenty. Miejsce to cieszy się więc zainteresowaniem ze strony zróżnicowanego tłumu. W parku znajdują się różne oznakowania informujące zwiedzających, że diamenty powstały miliardy lat temu. Jednak wyniki dwóch badań stanowią dowód na to, że tak nie jest.
Pierwsze badanie diamentów i jego wyniki
Pierwszy wynik pochodzi z projektu badawczego ICR RATE1, którego celem był między innymi pomiar węgla radioaktywnego (radiowęgla) w diamentach. Jeżeli Ziemia liczy kilka tysięcy lat, wówczas diamenty nadal mogą zawierać radioaktywne atomy węgla. Nie jest to jednak możliwe w przypadku milionów lub miliardów lat. Biorąc pod uwagę stosunkowo krótki okres połowicznego rozpadu radiowęgla na azot wynoszący 5730 lat, po 100 000 lat nie pozostanie ani jeden atom radioaktywnego węgla.
W laboratoriach radiowęglowych bada się między innymi próbki węgla, marmuru i grafitu. Pracownicy uważają, że nie mogą one zawierać jakiejkolwiek ilości radioaktywnego węgla, zakładają bowiem, że są one zbyt stare. A jednak konsekwentnie znajdują w tych próbkach więcej radiowęgla, niż można by to uzasadnić zanieczyszczeniem. Nikt natomiast nie testował diamentów przed projektem RATE.
Wykonawcy projektu wyrazili poziomy węgla radioaktywnego za pomocą pMC (percent of Modern Carbon). Oznacza to procent radiowęgla znalezionego w starożytnej próbce w porównaniu do zawartości radiowęgla we współczesnej próbce. Generalnie im starszy jest materiał, tym mniejszy jest procent. Biorąc pod uwagę zmierzone wcześniej tempo rozpadu, próbki starsze niż 100 000 teoretycznych lat powinny wykazywać zero procent radiowęgla po odjęciu znanych źródeł zanieczyszczeń, takich jak atomy radiowęgla w powietrzu laboratoryjnym.
Dr John Baumgardner w 2005 roku opisał wyniki zespołu RATE2. Okazało się, że wszystkie 12 afrykańskich próbek diamentów zawierało radiowęgiel. Żaden ze znanych podziemnych procesów nie może wygenerować takich poziomów radiowęgla jak te, które zmierzono. Jak więc te diamenty mogą mieć choćby milion lat, nie mówiąc już o miliardach?
Drugie badanie – wynik ten sam
Świeccy eksperci, w tym nieżyjący już R.E. Taylor, postanowili zmierzyć własne diamenty i również znaleźli w nich radiowęgiel. Wyniki ich pomiarów zostały opublikowane w 20073.
Wyniki te bardzo rozdrażniły R.E. Taylora, napisał więc artykuł, w którym razem ze swoimi współautorami argumentował, że skoro diamenty mają miliardy lat, każdy radiowęgiel, który zmierzyli, musi być wynikiem zanieczyszczenia4. Jest to jednak błędne rozumowanie5. Takim wynikom należałoby się przyjrzeć, wykonując dalsze badania, a nie z góry je przekreślać ze względu na swój światopogląd i uprzedzenia.
Wniosek
Oba projekty badawcze, dzięki którym odkryto krótkotrwały radiowęgiel wewnątrz diamentów, obalają rzekomy stary wiek, jaki się im przypisuje. Oba zestawy wyników potwierdzają tysiące lat historii Ziemi, przemawiając za biblijnym zapisem o niedawnym stworzeniu i potopie.
Przypisy
- RATE (Radioisotopes and the Age of the Earth) – wielopłaszczyznowe przewidywania projektu zostały opublikowane w 2000 roku, a ich spektakularne wypełnienie w 2005 roku. Wszystkie dokumenty są dostępne online na stronie ICR.org/rate.
- Baumgardner, J. 2005. Carbon-14 Evidence for a Recent Global Flood and a Young Earth. In Radioisotopes and the Age of the Earth: Results of a Young-Earth Creationist Research Initiative. L. Vardiman et al, eds. San Diego, CA: Institute for Creation Research and Chino Valley, AZ: Creation Research Society, 587-630.
- Taylor, R. E. and J. R. Southon. 2007. Use of natural diamonds to monitor 14C AMS instrument backgrounds. Nuclear Instruments and Methods in Physics Research B. 259: 282-287.
- Taylor, R. E., J. R. Southon, and G. M. Santos. 2018. Misunderstandings Concerning the Significance of AMS Background 14C Measurements. Radiocarbon. 60 (3): 727-749.
- Cupps, V. R. and B. Thomas. 2019. Deep Time Philosophy Impacts Radiocarbon Measurements. Creation Research Society Quarterly. 55 (4): 212-222.
Opracowano na podstawie: B. Thomas, „Crater of Diamonds State Park and the origin of diamonds”, Acts&Facts, Institute for Creation Research, sierpień 2021, s. 14-17.
