Pokłonnik osinowiec (Limenitis populi) to motyl z rodziny rusałkowatych, z rodzaju Limenitis.
Siedlisko
Motyl ten występuje w Europie i Azji. Jest jednym z największych motyli w Europie. Spotkać go można w lasach liściastych, gdzie rosną osiki i topole czarne. Gąsienice żywią się tylko liśćmi tych drzew. W górach, takich jak Alpy, pokłonnik osinowiec występuje w mniejszych zagajnikach. W południowo-wschodniej Francji można go spotkać w otwartych przestrzeniach. Samce są łatwiejsze do znalezienia niż samice, które często pozostają wysoko na drzewach.
Cechy charakterystyczne
Rozpiętość skrzydeł samców wynosi od 66 do 77 mm, a samic od 82 do 85 mm. Samice mają szerokie białe linie na tylnych skrzydłach. U samców linie te są cieńsze lub ich nie ma. Górna strona skrzydeł jest ciemnobrązowa z białymi plamkami, a białą linię otaczają pomarańczowe i niebieskie obrzeża. Spód skrzydeł jest pomarańczowy.
Sposób życia
Motyle przyciąga zapach padliny lub odchodów.
Używają swojej ssawki, by pobierać minerały z soków drzew, gleby lub potu. Nie siadają na kwiatach. Badania nad tym gatunkiem przeprowadził Jacques Boudinot.
Metamorfoza
Motyle żywią się osikami i (czasami) topolami czarnymi w ciepłych, osłoniętych od wiatru miejscach. Składają tam zielone jaja na górnej stronie liści.
Jajo
Jajo ma powierzchnię pokrytą pustymi wielokątami. Okres inkubacji jaj wynosi 7 dni.
Gąsienica
Georg Dorfmeister jako pierwszy opisał gąsienice. Ekkehard Friedrich opisał ich wczesne etapy rozwoju.
Gąsienice żywią się osikami i topolami. W Japonii jedzą także Populus maximowiczii. W sierpniu, gdy są jeszcze małe, tworzą kokon z liścia. Zimują w tym schronieniu, a wiosną wychodzą przed rozwojem nowych liści.
Dorosły
Pokłonniki osinowce pojawiają się od trzeciego tygodnia czerwca do połowy lipca, czasami można je zobaczyć nawet w maju. Samce pojawiają się pierwsze, a samice dwa tygodnie później. Samce pokłonnika latają szybko, a samice wolno, lotem przypominającym lot szybowca.
Hodowla
Nigdy nie zaobserwowano naturalnego łączenia się pokłonników osinowców w niewoli. Marion Weidemann opisał ręczne łączenie motyli, używając metody Austina Platta. T. Takakura stosował prostą metodę hodowli, trzymając samice w pudełkach z liśćmi osiki lub topoli.
Rozmieszczenie
Gatunek występuje w zachodniej Europie, od Danii po północne Włochy, jest także zauważany w Niemczech, Grecji, Rosji, Japonii i Chinach. Jacques Rigout opisał dokładne rozmieszczenie motyla we Francji. Obecnie jego zasięg jest mniejszy.
Przyciąganie
Motyle można przyciągnąć, umieszczając papierowy wizerunek motyla na końcu drążka. Podchodzą do niego inne motyle, w tym samice pokłonnika osinowca.
Ochrona
Pokłonnik osinowiec jest rzadki i objęty ochroną. Jest zagrożony przez wycinkę lasów, w których rosną jego drzewa żywicielskie.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Drzewołaz niebieski – drzewołaz malarski – drzewołaz lazurowy
- Czajka towarzyska
- Nie jeden, a dwa Wielkie Wybuchy?
- Giganci w legendach i świętych księgach
- WYKŁADY WIDEO Z ZAKRESU PALEONTOLOGII
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Poplar_admiral [dostęp: 13.12.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Alexey Yakovlev. Licencja: CC BY 3.0.
