Pęcherzowce (Cystoidea) zwane też cystoidami, reprezentowały wymarłą klasę szkarłupni (Echinodermata). Organizmy te zaliczano do grupy liliowców (Crinoidea). Występowały one wyłącznie w wodzie morskiej. Prowadziły osiadły tryb życia. Ich charakterystyczną cechą był pancerz przytwierdzony do dna morskiego za pomocą łodygi.
Opis
Cystoidy wyposażone były w trójkątne otwory porowe. To odróżniało je to od pozostałych szkarłupni.
Organizmy te wyglądem przypominały liliowce, jednak ich ciała miały bardziej owalny kształt. Otwór gębowy zlokalizowany był na wierzchu ciała, a jego dolna, połączona z łodygą część była przymocowana do podłoża. Organizmy te z boku ciała miały otwór odbytowy służący do wydalania zbędnych produktów przemiany materii.
Zewnętrzną stronę ciała cystoidów pokrywało pięć układów ambulakralnych pełniących funkcję oddechową, dotykową, a także lokomocyjną i wydalniczą. Wzdłuż tego obszaru często biegły drobne czułki. Mogły one także znajdować się blisko otworu gębowego.
Szkielet pęcherzowców był twardy. Na jego powierzchni rozsiane były liczne pory, które pozwalały na sprawny przepływ płynów do wnętrza ciała i na zewnątrz. Cystoidy preferowały wody słone.
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Cystoidea [dostęp: 17.09.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Wilson44691. Licencja: domena publiczna.
