Parazaurolof

Parazaurolof (Parasaurolophus, co znaczy „prawie zaurolof”) to rodzaj dinozaura kaczodziobego. Powszechnie uważa się, że żył w epoce późnej kredy około 76,5–73 milionów lat temu na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej.

Zwierzę to zostało opisane pierwotnie przez paleontologa Williama Parksa w 1922 roku, dzięki czaszce i niekompletnemu szkieletowi z Alberty. Parazaurolof należy do rzadszych hadrozaurów, znany jest jedynie z nielicznych okazów zachowanych w dobrym stanie.

Poruszał się na dwóch oraz czterech łapach. Zbudowany był podobnie jak jego krewniacy, a różnił się od nich głównie cechami czaszki.

Gatunek typowy P. walkeri to sporych rozmiarów dinozaur roślinożerny, który osiągał 10 metrów długości, 4,5 metra wysokości, a waga dochodziła do 2,5 tony. Kość udowa u P. walkeri wynosiła 103 cm, będąc potężnie zbudowaną, jeśli porównać ją z należącymi do innych hadrozaurów. Kość ramienna i miednica również charakteryzowały się ciężką budową. Sama czaszka dinozaura mierzyła około 1,6 m, wliczając w to grzebień – długi, zakrzywiony do tyłu wyrostek na głowie. Grzebień był pusty w środku i połączony z układem oddechowym, co wskazuje, że służył do wydawania donośnych dźwięków, spełniając rolę komory rezonansowej.

Parazaurolof żył w dużych stadach i odżywiał się liśćmi, łodygami, a dzięki posiadaniu setek zębów mógł odżywiać się również bardziej twardymi częściami roślin. 

Jak w przypadku większości dinozaurów, szkieletu parazaurolofa nie poznano w całości.

Źródła

1. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Parazaurolof
2. https://www.encyklopedia.dinozaury.com/wiki/Parasaurolophus
3. https://dinozaury.fandom.com/pl/wiki/Parazaurolof
4. http://www.dinozaury.biz/Parazaurolof.htm