Osioł zwyczajny
Osioł zwyczajny (Equus asinus) jest udomowionym gatunkiem ssaka z rodziny koniowatych. Charakteryzuje się dużą głową, długimi uszami, cienkim ogonem z kitą na końcu, małymi wymaganiami pokarmowymi i odpornością na brak wody.
Zwierzę to występuje niemal na całym świecie.
Osioł to jeden z najwcześniej oswojonych przez człowieka gatunków zwierząt. Osły są bardzo społeczne i dobrze współpracują z innymi zwierzętami gospodarskimi. Najbardziej aktywne są rano i wieczorem, a odpoczywają w ciągu dnia. W dobrych warunkach środowiskowych żyją zazwyczaj 40-50 lat.
Osły domowe mają wysokość w kłębie od 110 do 140 cm długości. Kolor sierści to głównie odcień szarości, a futro jest białe na podbrzuszu, kufie, wokół oczu, wewnątrz uszu i na nogach. Na grzbiecie osioł ma ciemny pasek.
Osły mają małe kopyta, które pozwalają im poruszać się po skalistych terenach. Chociaż są wolniejsze niż konie, mają pewne nogi i mogą przenosić ciężkie ładunki w trudnym terenie. Dodatkowo mają świetną pamięć, dzięki której długo pamiętają konkretne miejsca i trasy.
Osły są roślinożercami. Zęby o płaskiej powierzchni są przystosowane do rozdrabniania i żucia materii roślinnej. Podstawowym pożywieniem jest trawa, ale żywią się także krzewami i innymi roślinami pustynnymi.
Należy podkreślić, że gatunek ten jest dobrze przystosowany do życia w warunkach pustynnych i półpustynnych. Jest bardzo wytrwały, dobrze znosi upały oraz brak wody. Może przez dłuższy czas nie pić i znosić utratę wody aż do 30% masy ciała, aby przy wodopoju uzupełnić braki w krótkim czasie.
Osioł zwyczajny ma bardzo dobrze rozwinięty instynkt stadny. Osły bardzo łatwo zaprzyjaźniają się z innymi zwierzętami, zwłaszcza z owcami i kozami. Gdy wyczuje niebezpieczeństwo nie ucieka, lecz broni stada, używając wówczas nie tylko przednich i tylnych nóg, ale również zębów. Równocześnie owce i kozy będąc w stadzie razem z osłem, w sytuacji zagrożenia nie rozpraszają się, lecz grupują wokół niego – a zatem osioł pomaga pasterzowi w pilnowaniu stadka.
Osły bardzo rzadko się denerwują, ale w samoobronie potrafią całkiem mocno kopnąć tylnymi nogami lub nawet mocno ugryźć. To jednak zdarza się rzadko, ponieważ są bardzo posłuszne, nie bywają agresywne ani drażliwe.
Z powodu uprzedzeń słowo “osioł” stało się zniewagą w wielu kulturach. W polszczyźnie osioł symbolizuje głupotę, upór i ciężką pracę.
W rzeczywistości osły są bardzo bystrymi i inteligentnymi stworzeniami. W Biblii możemy przeczytać znaną historię z udziałem osiołka – Pan Jezus wjeżdżający na ośle do Jerozolimy w czasie święta Paschy (Mt 21:1-7).
Uważa się, że osły należą do upartych zwierząt. Kiedy nie chcą czegoś zrobić, bardzo trudno jest je zmusić, by zmieniły zdanie. Dzieje się tak, ponieważ są bardzo ostrożnymi zwierzętami. Nie chcą czegoś zrobić, gdy zauważą grożące im niebezpieczeństwo podczas wykonywania pracy. Opis podobnego zdarzenia znajdujemy w Biblii, kiedy to oślica zboczyła z drogi w pole, nie idąc w wyznaczonym kierunku (Lb 22:1-33).
Źródła
- https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Osio%C5%82_zwyczajny
- https://zoo.gda.pl/en/animals/donkey-2/
- http://www.iucngisd.org/gisd/species.php?sc=639
- https://izrael24.pl/osiol-21-03-2022/
- https://myanimals.com/pl/zwierzeta/osly-cechy-zachowanie-i-srodowisko
