Kruszczyca złotawka (Cetonia aurata) to chrząszcz z rodziny poświętnikowatych. Wyróżnia się metalicznie zielonym kolorem.
Charakterystyka
Kruszczyca złotawka potrafi latać dość szybko, unosząc się jednocześnie nad kwiatami z opuszczonymi pokrywami skrzydłowymi. Jej głównym pożywieniem są pyłki, nektar i kwiaty, szczególnie róże. Można ją spotkać w ciepłe i słoneczne dni od maja do lipca, a czasem nawet do września (jeśli jesień jest cieplejsza).
Kruszczyca złotawka jest charakterystycznym chrząszczem dla południowej i środkowej Europy. Może też występować w południowej części Wielkiej Brytanii i w południowo-wschodnich terenach Azji chociaż jej obecność tam może być ograniczona do wybranych miejsc.
Jest pożytecznym gatunkiem detrytusożernym, czyli zjada mieszaninę częściowo rozłożonych szczątków roślin i zwierząt.
Cykl życia
Po kopulacji samice składają jaja w rozkładającą się materię organiczną i wkrótce potem umierają. Larwy kruszczycy złotawki są wygięte w literę C, mają szorstkie, pomarszczone i owłosione ciało z drobną głową i krótkimi odnóżami.
Zimują w miejscach, w których mają pod dostatkiem charakterystycznego dla siebie pożywienia, są to np. kompostowniki, gnijące drzewa, nawozy lub na wpół rozłożone liście.
Larwy tego chrząszcza z podrodziny kruszczycowatych rosną szybko, a skórę zrzucają nawet dwukrotnie przed końcem jesieni. Następna forma rozwojowa to poczwarki, które przekształcają się z larw w czerwcu lub lipcu. Dorosłe osobniki mogą pojawić się już jesienią, choć większość wylęgów następuje wiosną, kiedy to chrząszcze się rozmnażają. Cykl życia kruszczycy trwa dwa lata.
Ubarwienie
Niezwykły, metalicznie zielony kolor kruszczycy jest wynikiem konkretnej budowy pancerza, który odbija światło lewoskrętnie. Gdy patrzy się na nią przez filtr polaryzacyjny prawoskrętny, chrząszcz wydaje się bezbarwny.
Można spotkać też przedstawicieli tego gatunku w kolorach miedzianym, szarym lub czarnym, niektóre z nich mogą także posiadać białe plamki.
Kruszczyca złotawka ma charakterystyczną tarczkę w kształcie litery V. Znajduje się ona między pokrywami skrzydłowymi i może być ozdobiona niewielkimi białymi liniami lub plamkami o nieregularnych kształtach.
Spód chrząszcza ma miedziany odcień, a górna część ciała może przybierać odcienie brązu, miedzi, fioletu, niebiesko-czarne lub szare.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Mikroplastik – co to jest i jak wpływa na florę i faunę
- Reinkarnacja i prawo karmy
- Betelgeza, czyli kilka słów o jednej z najjaśniejszych gwiazd
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Cetonia_aurata [dostęp: 02.10.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: I, Chrumps. Licencja: CC BY-SA 3.0.