Naukowcy uznający ewolucję za fakt ich zdaniem niezaprzeczalny wielokrotnie już napotykali w swoich badaniach na problematyczne skamieniałości, których nie byli w stanie wytłumaczyć. Nie inaczej rzecz się ma z ptakiem kopalnym Fukuipteryx prima.
Od dinozaura do ptaka – czy na pewno?
Świeccy naukowcy wierzą w przejście od dinozaura do ptaka. Dlatego wciąż poszukują dowodów na poparcie tego twierdzenia. Jednak gdy w 2013 roku odkryli w Japonii w osadach dolnej kredy skamieniałość ptaka o nazwie Fukuipteryx prima1, okazało się, że zwierzę to nie pasuje do ewolucyjnych przewidywań.
Takuya Imai i jego zespół z Fukui Prefectural University odkryli, że F. prima był dość podobny do Archaeopteryksa występującego w skałach górnej jury w południowych Niemczech i uznawanego przez ewolucjonistów za pierwszego ptaka. F. prima miał podobnej wielkości kość widełkową (wishbone), niezrośniętą miednicę i pazury na skrzydłach. Niespodzianką natomiast było to, że zamiast długiego kostnego ogona posiadał dobrze rozwinięty pygostyl2 – trójkątną kość ogonową, która stanowi oparcie dla piór ogonowych u ptaków.
I tu pojawia się pierwszy problem dla modelu ewolucyjnego. Zestawienie “prymitywnych” cech ptaków występujących u Archaeopteryksa i F. prima (np. pazury na skrzydłach) razem z bardziej „nowoczesnym” pygostylem u F. prima jest zwyczajnie nie na miejscu.
Jednak świeccy naukowcy napotkali jeszcze większy problem, o czym poinformował Gizmodo:
„Jedna obserwacja była dla badaczy dużym zaskoczeniem. Chociaż gatunek ten jest anatomicznie najbardziej prymitywnym ptakiem z wczesnej kredy, znaleziono go w stosunkowo młodych osadach [skałach dolnej kredy], a bardziej zaawansowane ewolucyjnie gatunki [Archaeopteryx] znaleziono w osadach starszych niż skamielina Fukuipteryx”2.
Zgodnie ze świeckim datowaniem są to osady starsze o 35 milionów lat.
Takuya Imai poinformował Gizmodo, że jego zespół zaskoczony tym odkryciem jeszcze raz przeprowadził całą analizę. Okazało się jednak, że niezależnie od tego, ile razy sprawdzali wszystkie dane i metody, wyniki były takie same2.
Wyjaśnienia naukowców – czy są wiarygodne?
Jest pewne koło ratunkowe, po które sięgają świeccy naukowcy, gdy napotykają sytuację taką jak powyższa. Tym kołem ratunkowym jest “wiele epizodów ewolucji”. W ten sposób próbują wyjaśnić w pełni rozwinięty pygostyl u „prymitywnego” ptaka F. prima. Takuya Imai oznajmił:
„Badania Fukuipteryxa wskazują, że pygostyl wyewoluował niezależnie co najmniej dwa razy podczas ewolucji ptaków, raz w linii Fukuipteryx i raz w linii współczesnych ptaków”2.
Jak to możliwe? Przecież ewolucja to proces przypadkowy, losowy. Czy więc identyczna cecha może kiedykolwiek wykształcić się dwukrotnie? Ponadto w zapisie kopalnym odnajduje się tylko w pełni ukształtowane pygostyle na w pełni ukształtowanych ptakach. Nie odkryto żadnych skamieniałości pośrednich, które ukazywałyby proces rozwoju pygostylu.
Wnioski
Odkrycie kilku cech „prymitywnych” i „nowoczesnych” u ptaka z osadów dolnej kredy jest przeciwne oczekiwaniom naukowców ewolucyjnych, co prowadzi ich do niepotwierdzonych spekulacji o rzekomych wielu epizodach ewolucji. A prawda jest taka, że nauka nie dostarcza dowodów na poparcie ani jednorazowej, ani wielokrotnej ewolucji pygostylu.
Z kolei Biblia mówi, że Bóg stworzył ptaki piątego dnia Tygodnia Stworzenia. A zgodnie z zapisem kopalnym skamieniałe ptaki wszystkich typów wyglądają na w pełni ukształtowane i bez ewolucyjnych przodków. Naukowcy kreacjoniści uważają, że praktycznie wszystkie skamieniałości są pozostałościami po potopie Noego. Nie ma więc żadnych skamieniałości, które mogłyby występować w niewłaściwym miejscu.
Fukuipteryx prima, podobnie jak Archaeopteryks, był tym, czym na początku uczynił go jego Stwórca.
Przypisy
1. Imai, T. et al. 2019. An unusual bird (Theropoda, Avialae) from the Early Cretaceous of Japan suggests complex evolutionary history of basal birds. Communications Biology. 2:399.doi.org/10.1038/s42003-019-0639-4.
2. Dvorsky, G. 2019. Stunning fossil discovery uncovers the second-most primitive flying bird. Gizmodo. Posted on gizmodo.com on November 14, 2019, accessed November 20, 2019.
Opracowano na podstawie: T. Clarey, „New bird fossil doesn’t fit evolutionary story”, opublikowane na icr.org 21 listopada 2019.
