Muchołówka białoszyja

Zobacz również

Muchołówka białoszyja (Ficedula albicollis) to mały ptak śpiewający z rodziny muchołówkowatych. Jest jednym z czterech czarno-białych gatunków z zachodniej Palearktyki. Gniazduje w południowo-wschodniej Europie – od wschodniej Francji przez Bałkany po Ukrainę. Izolowane populacje występują też na szwedzkich wyspach Gotlandia i Olandia. Na zimę migruje do Afryki subsaharyjskiej. W zachodniej Europie pojawia się rzadko.

Opis

Długość ciała wynosi 12–13,5 cm. Samiec w okresie lęgowym ma czarne grzbiet i skrzydła oraz biały spód. Charakterystyczna jest biała „obroża” na szyi, biała plama na czole i duże białe pole na skrzydle. Ogon jest czarny, ale u niektórych samców ma białe boki. Kuper jest jasny. Dziób – czarny, szeroki u nasady, zakończony ostro – dobrze przystosowany do łapania owadów w locie. Oprócz owadów łapie też gąsienice i zjada jagody.

Poza sezonem, a także u samic i młodych ptaków, czerń ustępuje jasnobrązowemu. W tej szacie ptaki są podobne do innych muchołówek, zwłaszcza do żałobnej (F. hypoleuca) i półobrożnej (F. semitorquata). Z tymi gatunkami może się krzyżować, choć rzadko. Między F. albicollis i F. hypoleuca zachodzi specjacja przez wzmocnienie – w obszarach wspólnego występowania różnice w upierzeniu są wyraźniejsze.

Występowanie i lęg

Muchołówka białoszyja zasiedla liściaste lasy, parki i ogrody. Preferuje stare drzewa z dziuplami. Tam buduje otwarte gniazdo. Często korzysta z budek lęgowych. Składa zwykle 5–7 jaj. Jej śpiew to wolne, przeciągłe gwizdy. Jest inny niż u muchołówki żałobnej. Czasami żałobna potrafi naśladować śpiew białoszyjej.

Nazwa Ficedula pochodzi z łaciny i oznacza małego ptaka jedzącego figi. Wierzono, że zimą zamienia się on w kapturkę. Albicollis to połączenie słów „biały” (albus) i „szyja” (collum).

Gatunek ten jest często badany przez ekologów i genetyków. Jako jeden z pierwszych ptaków miał zsekwencjonowany cały genom. Badania wykazały, że intensywność barw upierzenia samców najlepiej mierzyć w okresie godowym. Z czasem barwy bledną.

Chów wsobny u tego gatunku jest rzadki, ale bardzo szkodliwy. Prowadzi do mniejszej liczby wyklutych piskląt i obniżonej przeżywalności.

Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:


Źródło

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Collared_flycatcher [dostęp: 26.03.2025].

© Źródło zdjęcia głównego: Canva.

Jeśli podzielasz naszą misję i chciałbyś wesprzeć nasze działania, możesz to zrobić:

Z góry dziękujemy za okazaną nam pomoc!

Zobacz również

Poprzedni artykuł
Następny artykuł

Popularne artykuły

ewolucja-myslenia-v4A-bez-napisu-01-green-1
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.

facebook facebook facebook
x Chcę pomóc 1,5%strzałka