Jeśli teoria ewolucji miałaby być prawdą, nie powinny istnieć żadne dowody na to, że dinozaury żyły w tym samym czasie co ludzie. Ale jeśli prawdą jest, że Bóg stworzył Ziemię i życie na niej, wówczas powinniśmy znajdować historyczne wspomnienia ludzi o spotkaniach z dinozaurami. W Biblii czytamy, że “w sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich”1, a zatem również dinozaury.
Pisaliśmy wcześniej o smoku walijskim i o zauropodach z Carlisle, a teraz cofniemy się jeszcze bardziej w czasie.
Ślady po bestiach
Kto spotykając na swojej drodze ogromnego dinozaura, nie podzieliłby się informacją o takiej przygodzie ze swoimi dziećmi? Z pewnością taka historia byłaby potem przekazywana z pokolenia na pokolenie. W miarę ubywania tak wielkich gadów opowieści o wielkich bestiach mogłyby zostać wzbogacone o różne szczegóły. Nie zmienia to jednak faktu, że zawierałyby ziarno prawdy. I dokładnie to odnajdujemy w folklorze w różnych miejscach na świecie.
“Osoby, które były znane historii jako prawdziwi ludzie, napotkały lub opisały wielkie gadzie bestie zwane smokami. Aleksander Wielki, Beowulf, Herodot, królowie azjatyccy, indiańscy wojownicy, św. Jerzy, który „zabił smoka”, żeglarze z wielu narodów i wieków oraz wielu innych są pamiętani za swoje wyczyny z niezwykłymi stworzeniami”2.
Dinozaury i Indianie
Istnieją dowody na to, że amerykańscy Indianie mieli niegdyś styczność z wielkimi bestiami. Liczne naskalne piktogramy – np. rysunki w Kolorado, Utah czy Arizonie – wskazują na to, że Indianie znali z bliska dinozaury zarówno te latające, jak i chodzące. Ponadto mają wiele legend o przerażających stworzeniach.
Dinozaury “klasztorne”
Na ścianach zbudowanego około 1200 r. n.e. klasztoru w Kambodży widnieją rzeźby przedstawiające liczne stworzenia, które najwidoczniej żyły w pobliżu ludzi. Znajduje się tam m.in. wyraźna rzeźba stegozaura.
Dinozaury i Aborygeni
Aborygeni z Australii wyryli scenę polowania na morskiego gada. Rzeźba przedstawia myśliwych licznie zebranych wokół wodnego wlotu, przebijających potwora z długą szyją i potężnymi płetwami, wyglądającego zupełnie jak plezjozaur. Musieli go następnie pociąć, gdyż zobrazowane zostały także jego narządy wewnętrzne.
Wniosek jest prosty
Nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że dinozaury i ludzie żyli w tym samym czasie. Księga Rodzaju się nie myli!
Przypisy
- Wyj 20,11.
- Morris, J. 2008. The Dinosaur Next Door. Acts & Facts. 37 (6): 13.
Opracowano na podstawie: J. D. Morris, „The dinosaur next door”, Acts&Facts, Institute for Creation Research, czerwiec 2008, s. 13.
