Anopla to nazwa gromady morskich robaków z typu wstężnic, charakteryzujących się brakiem sztyletów na proboscis (wydłużony, nieparzysty przydatek na głowie), umiejscowieniem otworu gębowego poniżej lub za zwojem mózgowym oraz posiadaniem oddzielnych otworów dla jamy gębowej i ryjka.
Drugą tradycyjnie wyróżnianą gromadą wstężnic są Enopla (ich cechą jest uzbrojone proboscis). Chociaż Anopla jest grupą parafiletyczną, nadal używana jest w niemal wszystkich klasyfikacjach naukowych.
Anopla dzielona jest na dwa rzędy: Palaeonemertea i Heteronemertea.
Palaeonemertea
Obejmuje łącznie około 100 gatunków. Robaki z tego rzędu mają kilka cech uznawanych za prymitywne. Ich pierwotna muskulatura wora powłokowego składa się z zewnętrznej warstwy okrężnej, pokrywającej warstwę podłużną. Do tej grupy należą m.in. Cephalothrix, którego nerwy znajdują się wewnątrz mięśnia podłużnego wora powłokowego, oraz Tubulanus, u którego nerwy rozłożone są pomiędzy zewnętrznym mięśniem okrężnym a naskórkiem.
Robaki z rodzaju Tubulanus można często spotkać na skalistych obszarach stref pływów półkuli północnej. Często mają jaskrawopomarańczowe ubarwienie lub posiadają charakterystyczne pasy na ciele.
Mogą osiągać długość wielu metrów, choć ich grubość wynosi zaledwie kilka milimetrów.
Heteronemertea
Obejmuje około 500 gatunków, do której należą rodzaje takie jak Lineus i Cerebratulus. Większość robaków z tego rodzaju posiada trzy podstawowe warstwy mięśniowe w worze powłokowym: zewnętrzną podłużną, środkową okrężną i wewnętrzną podłużną. Bocznie umiejscowione nerwy znajdują się poza mięśniem okrężnym, jak u Palaeonemertea, ale oddzielone są od naskórka przez dobrze rozwinięty zewnętrzny mięsień podłużny.
Trzecia podgromada Anopla, zwana Archinemertea, została uznana za parafiletyczną i większość autorów już jej nie używa.
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Anopla [dostęp: 05.09.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Citron. Licencja: CC BY-SA 3.0.
