Gordius to rodzaj robaków należących do typu nitnikowców (Nematomorpha). Dawniej uznawano go za jedynego członka rodziny Gordiidae, jednak obecnie Acutogordius jest traktowany jako odrębny rodzaj. Robaki te występują na całym świecie, z wyjątkiem Antarktydy, gdzie dotychczas nie stwierdzono obecności nitnikowców.
Morfologia
Dorosły robak funkcjonuje samodzielnie. Jest cienki niczym włos, bardzo długi i niezwykle wąski. Zwykle osiąga ponad metr długości. Jego szerokość wynosi zazwyczaj około jednego milimetra. Posiada kolor od czerwonobrązowego do czarnego. Pod mikroskopem można dostrzec charakterystyczną cechę rodziny Gordiidae, czyli półksiężycowaty fałd skórny za kloaką, występujący u samców. Na przedniej części ciała znajduje się biała „czapeczka” i ciemny „kołnierzyk”. Z tyłu można zauważyć drobne włoski, które czasem ułożone są w rząd kończący się przed kloaką. Niektóre gatunki mają gładką powierzchnię ciała, inne mogą posiadać delikatne spłaszczone guzki. Dorosłe robaki często zwijają się w plątaninę przypominającą węzeł gordyjski, co sprawia, że bywają nazywane również robakami gordyjskimi.
Cykl życiowy
Robaki te mogą przetrwać jedynie w pobliżu wody, ponieważ ich cykl życiowy przebiega częściowo w środowisku wodnym. Dorosłe osobniki zimują w ziemi i szczątkach roślinnych, a samica składa jaja w zbiornikach wodnych, takich jak bagna czy strumienie. Wypuszcza do wody żelatynowy sznur jaj, z których każde ma około 50 mikrometrów długości. Samica może w ciągu swojego życia złożyć nawet do 27 milionów jaj. Młode robaki, aby się rozwinąć, potrzebują żywiciela. Larwy, które wykluwają się z jaj, pływają w wodzie, aż zostaną zjedzone przez owada. Większość robaków z rodzaju Gordius pasożytuje na chrząszczach, choć zanotowano także przypadki wykorzystywania w tym celu modliszek. Po spożyciu przez owada larwa przenika przez ścianę jelita, rozwijając się w cystę w tkankach poza jelitem, a po kilku miesiącach przekształca się w dorosłego osobnika.
Zagrożenie dla człowieka
Robaki te wykrywa się niekiedy w ludzkich wydzielinach. Prawdopodobnie zostały spożyte wraz ze skażoną żywnością, wodą lub zainfekowanym owadem. Mogły dostać się do cewki moczowej od strony odbytu lub podczas kąpieli w skażonej wodzie. Organizmy te nie są jednak uznawane za szkodliwe dla zdrowia człowieka.
Źródła
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Gordius_(worm) [dostęp: 09.09.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: jkirkhart35. Licencja: CC BY 3.0.
